Er zijn dus nog steeds grote problemen met het elektronische betalingsverkeer, zo leest de KannieBaal op het wijde net. Gisteren had de KannieBaal ineens een saldo van € 56.567.987,78 maar een paar uur later stond hij rood. Gelukkig had hij via de siepriotische route, langs de Valadiemen en de Maaikan-eilanden zijn zwart-witte geld veilig kunnen stellen, alleen kwam er nu een probleem bij: hoe nemen we het op. Ik bedoel dus hoe krijgen we dat geld in kontanten in de knuisten. Want je kan dan wel lekker in je hangmatje liggen op die eilanden met een kouwe pirinhapocolino met rietje om op te slurpen,
op een gegeven moment moet er wel afgerekend worden. En als je niet betaald dan sturen die sieprioten de hele russiese mafffia op je af en voor je het weet lig je met een paar messen door je ribben in een verlaten achterafsteegje tussen de kiepeltonnen en ander zwerfvuil te zieltogen. Of je krijgt een echte maaikan achter je aan zoals deze
en wordt je met huid en haar verslonden en opgevroten. Dus de KannieBaal heeft even gebeld met de Dikke Deur (Pipo…koeien!) van de plaatselijke bank daar op die eilanden, maar die zei dat er geen enkel probleem was. Als de KannieBaal even zijn pasnummer en pincode door wilde geven dan zou de beste man alles, maar dan ook alles voor KannieBaal gaan regelen. En jawel hoor, een uurtje later stond er zo’n Tri-Nitro-Tolueen bezorger voor de deur met een pakje. Wat er precies in zat zal de KannieBaal morgen vertellen (dit als cliffhanger en we moeten morgen ook nog wat te doen hebben).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten