Vanochtend een paar zakken zand gehaald bij de BrikooDepoo en ook nog een mooie kast voor buiten om de stoelen e.d. in op te slaan gescoord. En toen begon het grote tegelleggen ( je kent het wel: tegeltje leggen....niemand zeggen, heb de hele nacht gewaakt enz enz). Schots en scheef natuurlijk, de KannieBaal is niet zo'n tegellegger. Die krengen zijn zo verrekte zwaar dat je na 3 tegels er al de brui aan wilt geven. En dan moet je er nog 25 doen, uitzichtloos dus. Maar uiteindelijk is het gelukt, hieronder zie je het resultaat. Toen de KannieBaal ook nog een keer op zijn vinger sloeg, had hij het bijna gehad. Gelukkig was het met de rubberen hamer, zei mevrouw J. breed glimlachend. Het huilen stond de KannieBaal nader dan het lachen. En toen hij daarna een dutje wilde doen, was hij zo moe, dat hij geeneens in slaap kon vallen. Het leven is een worstebroodje.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten