Die stootte ooit zijn kanis. Aan de springtoren tijdens de ollimpiese spelen. En steeds als iemand zijn hoofd stoot, dan zegt de KannieBaal zachtjes: Krek Lukanis. Maar vandaag was hij zelf aan de beurt. Het begon met een fles wasmiddel wat mevrouw J. gekocht had. Daar schoot de dop van af bij het uitruimen van de auto. Bagageruimte onder de wasmiddel, dus de KannieBaal poetsen en boenen en uitruimen, wat een klerespul. Het zat overal. En toen lette de KannieBaal even niet op, de achterklep stond open en iets te schielijk ging hij staan en KNAL, daar stootte hij zijn harses. Het bloed spoot eruit en de KannieBaal zag sterretjes. Mevrouw J. wilde al gelijk met de schaar aan de gang om het haar rond de wond weg te knippen, maar daar was de KannieBaal niet van gediend. En na een tijdje stopte het bloeden, morgen wassen we het bloed er wel uit en zie je er zo goed als niets meer van. En de auto ruikt lekker fris.
Een blog over werkelijk niets. Geen uitgewerkte onderwerpen, geen beschouwingen, geen diepgang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten