Man man man

Wat een dag. Na het ontbijt vertrokken, richting Italië. Maar eerst moesten we Frankrijk uit zien te komen. Of eigenlijk: op de snelweg zien te komen. Maar we kwamen in de buurt van Sint Troppertje en dan weet je het wel: filerijden. Allemachtig, dat  duurde en duurde en duurde. Maar uiteindelijk kwamen we op de snelweg terecht. Tot we in Italië kwamen. Veel wegwerkzaamheden, wegversmallingen en dergelijke ongein. Het schoot niet op. En toen we tenslotte van de snelweg konden waren we wat te snel, we hadden nog een klein stukje door moeten rijden. Nu moesten we bij een stoplicht wachten dat eens in de 10 minuten op groen zou springen. Raar gedoe natuurlijk, maar er stond een klok die de tijd aangaf en op welk tijdstip hij op groen zou springen. Wij wachten en wachten en jawel hoor, G R O E N. Gassen, zei mevrouw J. En toen snapten we waarom. Het was een hele lange tunnel, kilometers lang en de weg is net breed genoeg voor de auto. Passeren? Onmogelijk! En toen gingen we er nog te snel van af. Moesten we weer wachten. En later nog een keer zo'n stoplicht. Weer wachten. En toen waren we in het dorp maar reden we weer verkeerd. Maar na veel 5en en 6en waren we bij het hotel. Mevrouw J. zei: ik ga gelijk zwemmen, ik pak even wat spullen uit de auto en we gaan.....hup, het water in. De KannieBaal hoorde het  sissen en de stoom kwam er vanaf, maar wat was dat lekker! Nog even op een heerlijk bedje gelegen en toen op zoek naar wat te eten. Het werd een pizza, maar dat is Italiaans.