Colon

Bij het metrostation Colon is het warenhuis El Cortes Ingles. En daarbij staan een paar bankjes. Daar zouden wij gaan zitten. Om 11 uur. En om 11 uur precies kwamen ze het metrostation uit, om zich heen kijkend. Maar wij hadden ze allang gespot. Onze ouwe buren die nu in Woordnijk wonen en met hun camperbus door Spanje trekken. Dus hadden we hier afgesproken, thuis kwam het er niet van. We hadden ze al in Frankrijk gezien deze zomer en nu dus hier. Eerst even de stad ingelopen en op een terrasje neergestreken voor koffie en mooie verhalen. En toen naar de kapel van San Nicolas, de sixtijnse kapel van Valencia, gegaan om die te bezichtigen. Werkelijk schitterend, de KannieBaal heeft even een foto geleend van het internet, maar jullie kunnen zelf nog veel meer foto's vinden op het wijde wep.

Deze kapel is dus verbonden met onze Sinterklaas, de bischop van Myra, wiens botten later in Spanje bij Bari begraven werden. Die Sinterklaas zorgde er ooit voor dat drie arme meisjes, die niet konden trouwen in verband met het ontbreken van een bruidsschat,  van een ruime som geld voorzien werden, zodat zij konden huwen. Nouja, daar moeten jullie de Wikipedia over de Zunderklaes, zoals hij bij ons in het dorp genoemd wordt, maar eens op nalezen.

Na de kapel zijn we wat straatjes ingelopen en tenslotte voor een smakelijke lunch neergestreken bij ons koffieterras. We hadden gelukkig een tafeltjes gereserveerd want het werd daar bomvol. Heerlijk gegeten en lekker bijgekletst en straks gaat de KannieBaal naar de voetbal kijken.

Wind

Mevrouw J.  had een boottocht op het oog. We zouden daar met de bus naar toe gaan en dan gaan varen. Maar toen we vanmorgen na het ontbijt (prima verzorgd overigens,  maar dat mag ook wel met 5 sterren) de deur uitstapten  voelden we het al: stevige wind. Dat gaat hem dus niet worden, zei mevrouw J. , we gaan wat anders doen. Dus zijn we naar het museum van de schone kunsten (maar dan in het spaans) gegaan. Prachtig allemaal, maar na de 100 ste Jezus aan het kruis of Maria met kind heeft de KannieBaal  het wel gehad met de gristelijke kunst. Dan wil hij wel wat anders zien. Maar dat gaan we overmorgen doen, dan gaan we naar het museum voor moderne kunst. Morgen gaan we iets geheel anders doen,  maar dat wordt morgen wel duidelijk.

Bij de Valencianen

We zitten dus niet in Valence,  ook niet in Vaals maar in Valencia. Dat ligt in Spanje. Zaterdagochtend ijselijk vroeg van huis gegaan, auto geparkeerd en met de bus naar de terminal. We hadden alleen rolkoffertjes bij ons, dus hoefden we niet in te checken, dat hadden we al gedaan. Door de security en vervolgens wachten.  Naar het vliegtuig gelopen en toen we konden boarden dat snel gedaan, de opbergruimte is beperkt dus je moet er snel bij zijn. Helaas hadden we ruim een half uur vertraging maar dat hoort er bij. Op het vliegveld van Valence moesten we even zoeken naar de metro, kaartjes gekocht en naar Alameida gereden, daar uitgestapt en naar hotel gelopen. Was de kamer nog niet klaar! De koffertjes achter gelaten en de stad ingelopen, wat gedronken en rond gekeken. Gelukkig konden we redelijk snel naar de kamer, één en ander uitgepakt en weer verder.
De volgende dag, zondag dus, via het grote park naar de zee gelopen. In het begin ging dat goed, maar op een gegeven moment hield de weg op en moesten we door een woonwijk verder. Maar uiteindelijk kwamen we bij zee uit, bij een pier zitten kijken naar surfers en vervolgens een restaurantje opgezocht om wat te eten. Vervolgens met de bus terug naar het hotel en wat geluierd l Mevrouw J. heeft gezwommen en de KannieBaal deed een dutje.
Vandaag was er regen voorspeld, dat bleek te kloppen, maar het viel wel mee allemaal. Een petje was afdoend om redelijk droog te blijven. Mooie kerken gezien, een prachtige markt in een schitterend gebouw (er staan hier werkelijk schitterende gebouwen, mooie art deco gevels en zo meer), heerlijk geluncht en een broodje voor vanavond gekocht. Morgen meer, helaas geen foto's maar die zijn op het wijde wep wel te vinden.

Afgelopen

De rondreis is inmiddels afgelopen, wij hebben nog een paar dagen verlenging. Dat hadden we bij het boeken van de reis al meegenomen, meestal is dat wel fijn. Je bent na zo'n reis toch vaak moe, vaak vroeg op, warmte, drukke steden en veel geslenter . Maar gisteren werden we, nadat we naar ons eindhotel gebracht waren, op een nooduitgang getraceerd.  Onweer, slagregens en hoosbui en,  het hield niet op. Vanmorgen was het beter weer, dus zijn we lekker bij het zwembad gaan zitten. En we genieten van het uitzicht, kijk maar even mee.

Taoormiena

Gisteren kwam er nix van de blog, de KannieBaal moest naar de voetbal kijken. En dat was heel leuk en spannend. Maar we zijn gisteren naar Taormina geweest, wat door de stad gelopen, het park bekeken en toen hadden we het wel gezien. En vandaag staat een trip naar de Etap op het programma, maar mevrouw J. zei: dat hebben we al eens gedaan, we laten het aan ons voorbij gaan. Dus gaan we wat wandelen en rustig aan doen. Morgen misschien een langer blogje.

Jolische eilanden

Vandaag varen met de boot. Grote boot. Bomvol. Leuke plekjes om te zitten? Vergeet het maar. Maar goed, dat terzijde. We gaan naar de Eolische eilanden, eerst naar Lipari. We hebben wat rondgelopen, langs de haven en langs de boulevard. Wat gedronken, wat gegeten. Daarna door naar het volgende eiland: Vulcano. De rotte eierenlucht komt je al te gemoeten,  echt vulkanisch dus, met modderbaden en al. Maar ook een mooi strandje wat we na een kleine wandeling tegenkwamen. Mevrouw J. had haar badpak mee genomen dus die ging zich snel omkleden en te water. De KannieBaal  is bij een restaurantje gaan zitten met een bakje koffie. Heerlijk gezwommen zei ze, lekker water en ze was weer helemaal opgeknapt. Toen weer terug nar de boot en weer terug varen. Verder met de bus naar het hotel in Naxos. Maar de hele dag heerlijk weer gehad, lekker zonnetje, beetje wind dus een superdag.

*

Verder

Vandaag moesten we een eind reizen, 200 kilometer. We vertrokken dus uit Palermo en reden eerst naar Cefalu. Een vissersplaatsje,  maar ook een toeristenplaats met een prachtig strand en pittoreske straatjes. Op het strand was het behoorlijk druk, helaas hadden wij geen badpakken bij ons dus dat ging aan onze neus voorbij. We hebben de kerk daar bekeken, maar dat was een sober geheel. Op een terrasje wat gedronken en gegeten en toen naar de bus en op naar Tindari, boven op een berg gelegen. Prachtig uitzicht over de kust. En een hagelnieuwe kerk voor de zwarte madonna van Tindari. Het is een bedevaartsplaats vanwege die zwarte madonna, daar zijn er wel meer van te vinden in Europa. De KannieBaal was er niet van onder de indruk, dus het was een beetje een saaie dag, geen spectaculaire opgravingen op tempels. Het is niet alle dagen feest.
Een foto van de kerk.

Paalermoo

Gisteren zijn we aangekomen in Palermo, vandaag blijven we daar, om wat paleizen in de stad te bekijken. We hadden een Nederlands sprekende gids meegekregen en zijn achtereenvolgens naar de San Giovanni degli Eremiti, het Normandisch paleis en Monreale, de wereldberoemde Dom. Heel veel mozaïeken, heel veel heiligen, apostelen, discipelen en aanverwante knakkers met fantastische verhalen over opgestane doden, onbevlekte zaken, tenhemelvaringen en zo meer. Op een gegeven moment kreeg de KannieBaal er een sik van. Maar gelukkig werden we op een gegeven moment vrij gelaten en mochten we iets voor ons zelf gaan doen. We zijn ergens wat gaan drinken en eten en toen zijn we langzaam terug gelopen naar het hotel. We hebben even naar het zwembad van het hotel gekeken, op de 14e verdieping,  maar dat was wegens siësta van de badmeester gesloten. Wel een schitterend uitzicht.

Trappetoni

Vanmorgen ging de wekker weer vroeg af. De KannieBaal kan daar niet zo goed tegen, hij is daar als het ware niet op gebouwd. Maar ja....er is geen keuze, dus staat hij razendsnel op en springt fluks onder de douche. En verder ging we met de bus. Eerst langs de zoutpannen bij Trapani, stevige bergen zout liggen hier, klaar om gezuiverd te worden en dat doen ze hier al eeuwen. Daarna gingen we naar Erice, boven op een berg gebouwd. De bus moest stevig klimmen om van 0 naar 720 meter te stijgen. Langs de rand van de stad gelopen met schitterende vergezichten Het wordt tot één van de mooiste plaatsen van Sicilië gerekend. We hebben wat door het stadje gelopen, op een terrasje gezeten om wat te drinken en wat te eten en daarna naar Segesta gereden. Daar ligt een prachtig Grieks theater, helemaal boven op een berg. Gelukkig stond er een bus klaar om ons daar naar toe te brengen want lopen is nauwelijks mogelijk zo steil gaat het naar boven. En dat anderhalve kilometer lang. Maar het theater is prachtig,  de KannieBaal heeft weer even een foto gejat om te laten zien. Wel zijn we naar beneden gelopen (en dat is voelbaar aan de knieën) om naar de tempel van Artemis te gaan. Ook nog een gaaf exemplaar, volgens de beschrijvingen nooit afgemaakt,  maar het hoe en waarom is niet duidelijk. Ook hier een foto van. Vervolgens zijn we naar Palermo gereden, de culturele hoofdstad van Italië  (Leeuwarden is de culturele hoofdstad van Europa, verschil moet er zijn nietwaar?) en daar verblijven we 2 dagen.

Agridinges

Vanmorgen reden we zeker anderhalf uur door de velden voor we op de plaats van bestemming waren. Maar wat voor bestemming. De tempels van de antieke stad Akragras. Van oorsprong een Griekse nederzetting en omdat de inwoners van die nederzetting geholpen hadden de Chartagers te verslaan hadden ze een fikse beloning gekregen. Zo fiks dat ze grote tempels konden laten bouwen (ze hadden en passant ook nog eens tienduizenden krijgsgevangen gemaakt om het werk te doen)  en dus ontstonden er in korte tijd verschillende tempelcomplexen. En die staan er in sommige gevallen redelijk bij. Wij hebben zulke complexen niet vaker gezien, zo groot en zo compleet. Zeker de tempel van Concordia (ik heb even een plaatje gejat van het internet en hier onder neergezet) is een imposant geval. We hadden een uitstekende gids die alle maten zo uit haar hoofd oplepelde en allerlei wetenswaardigheden wist te vertellen,  wat het tot een boeiend geheel maakte. We hebben onze ogen uitgekeken. Daarna zijn we naar een strandtentje gereden voor een lunch.  Helaas een buffet waarvan we, na het even goed bekeken te hebben, dachten: laat het maar aan ons voorbij gaan. We hebben 2 colaatjes gehaald en 2 smakelijke broodjes en dat was precies wat we nodig hadden. Vervolgens zijn we doorgereden naar Marsala,  bekend van de marsalawijn, een zoete barnsteenkleurige wijn. Daar hebben we rondgelopen, 2 kerken bezocht en toen door naar het hotel.

Villa

Vanmorgen moesten we een aardig stukje rijden om op de plaats van bestemming te komen. We waren blij dat we het hotel konden verlaten, het was een treurige bedoening. We hadden wat pech doordat we een kleine kamer kregen, je kon je kont niet keren en er ging van alles kapot. Maar goed... we gingen op route naar de Villa del Casale. Een landgoed uit de 3e - 4e eeuw van een grootgrondbezitter. Een hele rijke man dus, die zijn huis prachtig heeft laten versieren met mozaïeken.  In de 12de eeuw werd het huis bedolven onder een dikke laag modder, waardoor de mozaïeken goed bewaard zijn gebleven. We hadden een plattegrond meegekregen van de reisleidster, maar er was ook een route uitgestippeld waardoor je alle ruimtes te zien kreeg. Er was een grote gang van een meter of 40 lang met allemaal jachttaferelen te zien waren. Er werden in Afrika leeuwen, tijgers, olifanten en struisvogels gevangen en die werden naar Rome verscheept om in het Colloseum te vechten tegen gladiatoren. En in het mozaïek werd dat allemaal uitgebeeld. De KannieBaal heeft even een fotootje van het internet gejat, dat kan je zien hoe gedetailleerd dat allemaal werd verbeeld. Je moet maar eens googelen op die villa dan krijg je wel mooie afbeeldingen te zien.
Daarna werden we naar een restaurant gebracht waar we een bord met allemaal verschillende hapjes kregen, heel smakelijk allemaal en een glaasje wijn erbij om het helemaal af te maken. Weer met de bus verder naar het volgende hotel,  maar de KannieBaal viel natuurlijk gelijk in slaap.

Sierakuuse

Vanmorgen begonnen met de opgraving van Siracuse.  Een enorm complex, deel Grieks,  deel Romeins.  Met een groot theater en een amphitheater, wat oude grotten, waar Carravaggio nog inspiratie opgedaan heeft voor zijn schilderij wat hier ook in een kerk hangt. Het was een hele mooie archeologische site, we hebben zeker 3 uur rondgelopen, met een Duitse gids want onze reisleidster mag niet gidsen. Daarna zijn we naar de stad gegaan, ook daar nog grote opgravingen. Tenslotte naar het centrum gelopen waar de Dom van Sint Maria dele Colonne staat. Oorspronkelijk een Griekse tempel van Athene, goed te zien aan de enorme zuilen die er staan en later omgebouwd tot kerk. En Sint Lucia kom je overal tegen in de stad, kleine beeldjes hier, wat grotere daar en in de Sint Lucia allang Badia hangt dus het schilderij over de begrafenis van Sint Lucia van Carravaggio. Mooi schilderij, krachtig zoals we van hem gewend zijn en we kunnen deze dus toevoegen aan de lijst van bekeken schilderijen. We hebben er nog 2 te gaan maar dat komt later. Daarna hebben we wat gegeten en zijn we langs de stadswallen gaan lopen, langs de zee die onstuimig te keer ging. We liepen op het fort op en er stonden een heleboel mensen naar de zee te kijken en er komt toch een golf aan.....de hele menigte zeik en zeiknat. Gelukkig waren we nog net ver genoeg weg om droog te blijven maar als we 50 meter verder waren geweest dan hadden we ook bij de slachtoffers gehoord. Daar waren we mooi aan ontsnapt.......

Gisteren

Bericht niet gepubliceerd staat er bij het bericht van gisteren. Dat had ik dus niet gemerkt, ik dacht dat het bericht gewoon weg ging. Maar ja, we zitten hier in Italië,  wifi is niet overal beschikbaar. We zitten nu in een hotel met maar 1 verbinding per kamer. En in de lobby moet je dus inloggen met je kamerverbinding, dus je krijgt er niet eentje bij. Dat schiet dus niet op. Maar goed, we gingen vanmorgen naar Catania. Grote stad, aan zee. Met onze reisleidster rondgelopen. Gelukkig heeft ze een systeem waarbij je een kastje krijgt met een "oortje" erbij. En zij heeft de microfoon en spreekt daarin en wij kunnen allemaal goed horen wat ze zegt. Voor de KannieBaal is zo'n systeem geweldig, hij kan het goed verstaan en hoeft dus niet steeds naast haar te blijven staan. We zijn over de markt gelopen, groentemarkt en later de vismarkt. Prachtige vismarkt, een enorme verscheidenheid aan vissen en alles vers aangevoerd. Daarna kregen we even vrij, er zijn altijd mensen die koffie moeten drinken. Wij hoeven dat niet zo  nodig, maar er was gelukkig een grote kathedraal die we geïnspecteerd hebben. Mooi gevaarte met hier en daar nog pilaren uit de Romeinse of misschien wel de Griekse tijd. Daarna weer verder met de reisleidster de stad door en daarna  kregen we tijd voor onszelf. Ongelukkigerwijs was het bloedstollend heet vandaag en dan is het in de stad helemaal niet te harden. Gelukkig kwamen we een bekende keten tegen met  zo'n grote M. En daar  stond de airco stevig aan dus daar koelden we lekker van af. Een colaatje met een bikmek ging er ook wel in. En daarna hebben we nog even in een park gezeten, we wilden even naar de haven, maar daar was niks an. Met een grote tros druiven zaten we heerlijk in de schaduw te eten. Daarna door naar het hotel, kleine ouwe kamer, dat is niet veel. Maar wel aardig gegeten. Morgen in Siracuse kijken. Nu maffen.

Bij de Siesielianen

IJselijk vroeg ging vanochtend de wekker af, de KannieBaal was nog bijkans bewusteloos. Een koude douche was voldoende om wakker te worden, had hij gehoord. Maar de koude kraan wilde niet aan, dus moest de KannieBaal het met warm water doen. Ook niet erg en je wordt er ook wakker van. Mevrouw J. had een plekje bij lang parkeren geregeld, maar allemachtig......wat is het daar vol. Na wat rond rijden toch een plekje gevonden en toen we naar de bus liepen zagen we een heleboel vrije plekjes. Zal je altijd zien. Vliegtuig ging op tijd dus we waren ook vroeg op de plaats van bestemming. Maar ja,  het hotel verschaft doorgaans onderdak vanaf een uur of 3, dus werden we wat rondgereden en afgezet bij Giardini Naxos. We hebben een plekje bij een strandtent gevonden, wat gedronken en gegeten en toen weer naar de bus gelopen. Met een half uurtje rijden waren we in het Atlantische Hotel in Sint Anna. Aan het strand dus en het hotel verschafte ligbedjes en parasols, dus waren we razendsnel omgekleed en een kwartier later lag de KannieBaal in zee. De damp sloeg er van af en het siste helemaal, maar het was ongelooflijk lekker. En daarna lekker op het ligbedjes liggen, een beetje in de schaduw, een beetje in de zon en warempel....... de KannieBaal viel zo in slaap.
Vanavond in het hotel gegeten, vier gangen, primo, secundo enzo, je weet het wel, niet onaardig met een lekker glaasje rood erbij. We hebben de komende dagen steeds diner in het hotel. Lekker makkelijk, hoeven we zelf niet te zoeken. En nu barst de KannieBaal van de slaap, dus daar gaan we gauw wat aan doen.

Thuis

Oost west
paas best

Helaas

In verband met inpakken en inladen geen blog vandaag. Morgen waarschijnlijk ook niet. Maar dat hangt van allerlei dingen af.

Vreemde snuiters

Vreemde snuiters kom je hier af en toe tegen. Beesten waarvan je denkt: waar dienen ze voor? In ieder geval om er een foto van te maken en om hier te laten zien. En dan zullen jullie beamen: vreemde snuiters! Op ons droogrek zat een soort bidsprinkhaan en onder de tafel een krekel of zoiets. Een goed boek over insekten ontbeert de KannieBaal nog. Naslagwerken over vogels, vlinders en planten is wel in voorzien, maar insecten ontbreken nog. Misschien iets voor de verjaardag van de KannieBaal? Tegen die tijd zijn we dat natuurlijk allang weer vergeten,  maar misschien onthoudt mevrouw J. het.
Verder was het een rustig dagje, de binnenkeringen even aangepast en aangegeven welke waar moet. Een beetje gereedschap nagekeken, besloten wat mee naar huis moet en wat hier moet blijven en daar gaan we morgen mee verder. Nu eerst koffie.

Voorbereidingen

De KannieBaal is bezig met de voorbereidingen voor het vertrek. Spullen uitzoeken, dingen weg gooien en dat soort dingen. De binnenkeringen passen niet meer omdat we tegelplinten tegen de muur geplakt hebben. Dat moeten we morgen even aanpassen. En even geprobeerd of de grote witte parasol in de auto past. En dat lukte, een beetje schuin neerleggen, dan kan die mee naar huis. Hele jaar niet gebruikt, dan ligt het hier toch maar in de weg. En de blauwe parasol blijft hier wel liggen. En het grote zeil is er ook nog, dus schaduw is er altijd wel te maken. Morgen gaan we verder met de voorbereidingen.

Nest

Weer terug op het vertrouwde nest, alles stond er nog zoals we het hadden achtergelaten, dat is ook wel plezierig. We hebben tot een uur 2 op het strand gezeten en toen zijn we gaan rijden. De kamer hadden we al om half 11 verlaten, we konden de auto nog op het parkeerterrein van het hotel laten staan, dus dat was makkelijk. Via de Liedel voor wat eten voor onderweg en vanavond zijn over de Route du Soleil naar het noorden gereden. Onze kant was niet druk, wel veel vrachtauto's. En tegen zessen waren we op onze bestemming. Het was nog warm (29 graden) dus toch maar even naar het zwembad. Water is wel koud, rond de 20 graden, maar even gezwommen en lekker opgefrist. Het is nu 21:00 uur en we zitten nog buiten. Nog 3 dagen hier, zondag gaan we rijden, maandag thuis.

Toelon

Vanmorgen na het ontbijt naar het vertrekpunt van de pont gelopen. Blijkbaar was er markt in Toulon, veel mensen met tassen enzo. De boot stroomde snel vol, maar we hadden mooie plekjes buiten. De kosten bedroegen € 2,= per persoon en in 20 minuten werden we midden in het centrum van de stad afgezet. En er was inderdaad markt. Enorm groot en heel divers. En we waren op zoek naar de kathedraal. Na enig zoeken hadden we die  gevonden, maar het viel allemaal een beetje b tegen. Vergeleken met Metz of Nancy was het maar een armoedig gevalletje. Maar je kunt niet alles hebben. Na ergens wat gedronken te hebben zijn we weer naar het vertrekpunt van de pont gegaan en teruggeven.  Daarna lekker op het strand gezeten en nu gaan we uit eten. Mevrouw J. zit al klaar.

Akwaajokken

Hier doen ze aan aquajogging. Een hele groep lieden, sommige met wetsuits en peddels of grote handschoenen, lopen als eenden achter elkaar tot aan hun middel in het water, zingend de hele baai rond. En ze gaan best hard en na een uurtje komen ze weer terug. We hebben er met verbazing naar staan kijken, of eigenlijk zitten kijken. Want we hadden onze stoeltjes en parasol op het strand neergezet. Eerst zijn we even naar het vertrekpunt van de pont gaan kijken. Daar gaan we morgenochtend mee naar Toelon. Die pont steekt de baai over en komt midden in de stad aan. Volgens mevrouw J. duurt dat een half uurtje, we zullen de stopwatch er op aan zetten. We hadden het vertrekpunt snel gevonden, alhoewel.....we waren eerst de verkeerde kant opgelopen. Maar toen we eenmaal de goede kant op gingen hadden we het snel gevonden, ook hoe we vanuit het hotel er naar toe kunnen lopen. Maar dat gaan we morgen doen, vandaag lekker op het strand gezeten en vanmiddag een wandeling gemaakt. En vanavond uit eten maar dat was geen succes. Gisteravond wel, maar dat restaurant was helaas gesloten, dus moesten we het met een gooi en smijtwerk tent doen. En dat was het ook. Zonde van het geld.
Op de foto de aquajoggers, maar duidelijk is anders.

Sjorsje

We zitten op het strand.
In hotel Sjorsje Sand
en kijken uit op zee
de mediterranee

Zoiets dus, de kamer is erg klein, het balkon is ook erg klein, maar dat is voor een paar dagen niet erg. Drie uur rijden en toen waren we er, maar dat is te vroeg, voor 3 uur kan je niet aankomen in een hotel. Dus hebben we een ander strandje opgezocht, we konden net een parkeerplekje vinden. Het is natuurlijk zondag en mooi weer dus iedereen wil naar het strand. Een klein strandje in een mooie baai. De KannieBaal vergat alleen de parasol mee te nemen, die heb je echt nodig hier. Dus nog een keer lopen. We kunnen met  wat passen en meten er samen onder. En toen het tijd was zijn we naar het hotel gereden. Met, zoals gezegd, het strand voor de deur. Stoeltje en parasol mee, heerlijk. Allebei gezwommen, ook heerlijk. En vanavond heerlijk gegeten, kortom....we vermaken ons hier wel. Morgen een foto van het uitzicht.

Markt

Vanmorgen naar de markt in Kre geweest. Stuk quiche en pizza gekocht voor onderweg als we zondag naar de kust gaan. Zeepjes gekocht voor een oude mevrouw in D. dan wordt ze toch nog schoon. En bij Suzanne een lekker stuk lasagne (vergeten er een foto van te maken, maar op de watsap staat nog wel een foto) gekocht voor vanavond, dan hoeven we niet te koken. Gemak dient te mens, zullen we maar denken.
Verder van alles ingepakt voor zondag, we moeten 270 kilometer rijden, dus dat is niet zo heel ver. Wandelschoenen mee, stoeltjes en parasol mee voor op het strand, kleren mee en wat te lezen, dan komen we de dagen wel door. De KannieBaal zal hier verslag doen van onze belevenissen.
Auto nog even gewassen, we gaan uiteindelijk naar een deftig hotel, dan moet je wel netjes voor de dag komen (alleen is de KannieBaal zijn stropdas vergeten) en alvast het één en ander in de auto gezet. Morgen rijden, zin in.

Weggetjes2

Weer een wandeling gemaakt vanmorgen op een weggetjes waar we nog nooit geweest zijn. In het begin erg steil, dat viel wel tegen (volgende keer zetten we de auto wat verder naar boven, zei mevrouw J.) maar daarna ging het minder steil omhoog. En hoe hoger je komt, hoe verder je kunt kijken, dat is natuurlijk wel leuk. En op de terugweg even naar de farmacie geweest, we moesten voor een Noordwijkse dame bodylotion kopen (in Nederland niet te krijgen, vandaar) en voor de KannieBaal een nieuwe poire om te oren te schonen (in Nederland niet te krijgen, vandaar) en bij de bakker een brood gescoord. Toen was het geld op en moesten we weer naar huis. Lekker zitten lezen en niet al te veel gedaan. Mevrouw J. ging nog wel even zwemmen, maar ze kwam rillend en bibberend weer terug, veel te koud dus voor de KannieBaal. Het einde van het zwemseizoen is in zicht.
Nog steeds geen foto gemaakt van de takkenstort, misschien komt het er morgen van. Het begint al aardig in te klinken, volgend jaar zien we er niets meer van.

Weggetjes

Vanmorgen een wandeling gemaakt. In het kader van het project: "Weggetjes waar we nog nooit geweest zijn",  zoeken we een weggetje op hier in de buurt. En dan gaan we wandelen. Vanmorgen hadden we de auto aan de kant van een weggetje neergezet, wandelschoenen aan en gaan lopen. In de middle of nowhere dachten we, maar we waren de hoek nog niet om of er stonden heel wat huizen, sommige nagelnieuw, andere verbouwde boerderijen, met grote hekken er om heen en lange oprijlanen. Grote campers stonden er ook. Blijkbaar een soort goudkust, een stukje van de doorgaande weg naar Crest af, maar vanaf die doorgaande weg niet te zien. Je ontdekt nog eens wat.
En omdat we honger hadden gekregen zijn we even doorgereden naar de Etap (dat heet tegenwoordig anders, maar dat terzijde) voor een smakelijke lunch. Vooraf taboulet met garnalen en rozijnen en zeekraal, heel lekker. Vervolgens een vleesspiesje met patat en groente en toe een mousse van noga.  Heerlijk gegeten. Daarna zijn we lekker gaan uitbuiken. Daarna de fatbooi in de tas gedaan en andere dingen opgeruimd. En weer geen foto gemaakt van de stortplekken met takken. Misschien morgen, maar dan moeten we eerst naar de bakker en de farmacie. Daarna dan. Wie weet.

Donker

De KannieBaal zou een foto maken van de stortplekken,  maar dat is er niet van gekomen. En nu is het te donker om dat te gaan doen.  Morgen dus. En hij heeft even het laddertje opgehaald om de nestkastjes uit de bomen te halen. Vorig jaar zaten daar een paar zevenslapers in die dachten een mooi overwinteringsplekje te hebben gevonden. Maar dat ging dus mooi niet door, ze werden er pardoes weer uitgezet. Daar zijn nog foto's van, die zullen we eens gaan opzoeken. Maar morgen gaan we de kastjes uit de bomen halen. Van 1 kastje is de voorgevel verdwenen, dus die zullen we moeten repareren. Gelukkig lag de gevel onder de boom, dan hoeven we geen nieuwe te gaan zagen. Morgen gaan we ook de standaard van de fatbooi uit elkaar halen en in de tas doen. Daar gaan we toch niet meer in liggen. Zaterdag gaan we naar de kust bij Toulon in de buurt. Mevrouw J. heeft een hotel geboekt voor 3 dagen,  met een kamer met uitzicht op zee. Daar heeft de KannieBaal wel zin in, even ergens anders naar toe en de zee zien. En waarschijnlijk ook wel zwemmen in zee. Maar dat horen jullie nog wel.

Afwassen

Zullen we even gaan afwassen, zegt mevrouw J. Nu weet de KannieBaal wel leukere dingen om te doen, maar hij komt er niet onder uit. Vanmorgen moest hij al stofzuigeren, koffie zetten, brood smeren en takken knippen. Vooral dat laatste is een wederkerende taak, het groeit hier namelijk, ondanks de droogte, als kool. De KannieBaal heeft het al eens eerder gezegd: als je het niet in toom houdt hebben we over 5 jaar geen open wei meer voor onze neus, dan is het één grote dichtgegroeide wildernis. En dat willen we in geen geval, dus is het snoeien geblazen. En sjouwen met de takken. Er zijn nu boven 2 stortplekken gemaakt waar we die takken kwijt kunnen. We hebben besloten niet meer te gaan branden, het mag nog wel, maar liever niet. En vandaag of morgen komt het decreet dat het officieel niet meer mag en dan loop je tegen een boete op als je het wel doet. En er vliegen dagelijks helikopters (kopmolen zei het kleine meneertje vroeger) en kleine vliegtuigen over en die geven wel door als er rook te zien is. Dus stapelen we de boel op. Volgens voorjaar, als er nog geen bladeren aan de struiken en bomen zitten gaan we dat ook nog even doen, dat ruimt allemaal lekker op. De KannieBaal zal morgen eens een foto maken van de stortplekken, dan kunnen jullie het zien. Maar het is nu te donker.

Tripje

Vanmorgen bijtijds vertrokken, via Felines en Truinas richting Bourdeau gereden. Onderweg een prachtige wandeling gemaakt, het was nog redelijk koel, maar allengs werd het warmer. Toen naar Bourdeau gegaan voor de lunch. We wilden bij de Rode Mus eten, volgens Internet alle dagen open, maar toen we voor de deur stonden waren ze op maandag altijd gesloten. Maar mevrouw J. wist dat er nog een ander restaurant was, vrij nieuw dat le Table d'Aimé heette. Daar hadden ze een mooie lunch voor € 15,= en dat leek ons wel wat. Vooraf een flan de picodon,  hoofdgerecht kip met champignons, aardappelgratin  en tomaten en toe een heerlijke pruimenjoghurt. Heel smakelijk, we gaan nog eens terug. Daarna via Soe terug naar huis voor een dutje en een zwempartij.  Het water is wel afgekoeld door de mistral, netaan 21 graden, maar de zon schijnt volop dus dan kun je na het zwemmen lekker in de zon opdrogen. En vanavond nog even wat boodschappen gedaan, geld gepind en de benzinetank volgegooid. Morgen een platte dag, want het wordt heel warm. En de KannieBaal is voorlopig ontheven van zwembadtaken en dat is ook wel prettig, want hij heeft wat last van zijn schouder.

Ezel

Gisteravond waren we bij de kampieng voor een feestelijke maaltijd, een schitterende salade vooraf, plakken gebraden vlees met pasta en een soort ratatouille, kaasplank en chocoladecake met koffie toe en heerlijke wijn bij het eten. We moesten alleen binnen eten, buiten was te koud. Dat is nadelig voor de KannieBaal want de acoustiek is daar abominabel, maar dat terzijde. Er was ook een belgiese echtpaar met 2 kindjes die met een ezel op stap waren. De eerste dag stopte de ezel halverwege de tocht en was niet meer vooruit of achteruit te krijgen: hij stond waar hij stond en daar bleef hij. Niets hielp, ze liepen eerst een stukje verder, misschien  zou hij dan wel achter hen aankomen, maar nee hoor, geen beweging in te krijgen. In arren moede hebben ze het ezelverhuurbedrijf opgebeld en die hebben een andere ezel gebracht. Dus konden ze weer verder met hun tocht. Even later hoorden ze een harde knal......Grapje Opa, zou het kleine meneertje zeggen.
Maar door die verhalen was de KannieBaal helemaal vergeten om zijn stukje te maken, dus hadden jullie gisteren niks te doen. Ook niet erg. Maar de KannieBaal raakt daar wel van in de war, hij heeft dan het idee dat hij 2 stukjes moet maken, maar dat gaat natuurlijk niet werken. Dan raken we de draad kwijt en hebben we geen overzicht meer. Dus blijft het bij: gisteren geen stukje, vandaag wel een stukje. Helaas niet over het dievaais van de KannieBaal,  want daar valt nog veel over te vertellen, maar dat mag nog even niet van mevrouw J. Maar morgen gaat de KannieBaal daar wel over vertellen, veel te leuk.

Petiet marsjee

Was er in het dorp waar wij wonen een petiet marsjee. Dat is dus een kleine markt. Een aantal lieden uit het dorp die producten maken staan daar op de markt en verkopen hun waren.  Een boer met knofloken, een worstenmaker, een knakker die paddestoelen kweekt (geen paddo's of misschien ook wel, maar die gaan dan onder de toonbank door) onze buurman/buurvrouw met sjemmetjes en vruchtentaart, een kaasboer en een mevrouw die sieraden verkoopt. Heel vermakelijk allemaal. En ze hebben een bar waar wijn, bier en frisdrank verkocht wordt en je kan een bonnetje kopen voor een patatje met gegrilde worst,  een stukje kaas en een punt fruittaart. Dat kost € 8,= en de hoeveelheid is ruim voldoende voor mevrouw J. en de KannieBaal. Koop je 2 bonnetjes dan is het veel en veel te veel dus dat doen we niet meer. Glaasje wijn voor een euro en de boel is compleet. En er zijn altijd wel wat Nederlanders aanwezig (of Nederlands sprekende fransen merkten we vanavond) dus we hebben ons wel vermaakt. En de KannieBaal mag het van mevrouw J. niet meer over zijn dievaais hebben, op straffe van inhouding van zijn zakgeld. Maar morgen ga ik daar toch nog wat schrijven, ze merkt het toch niet.

Dievaais 2

De KannieBaal heeft het al beloofd: de komende weken gaan we het over het nieuwe speeltje van de KannieBaal hebben. Het is een Aaifoon 6 met 32 GB geheugen en de KannieBaal heeft er gelijk een abonnement bijgenomen zodat hij ook kan internetten. Want dat kan dus ook met dit apparaat, vermits je natuurlijk een beetje in de buurt van een 4G mast zit. En laten we die nu hier in de buurt hebben, de KannieBaal kan hem in de verte zien staan. Dat komt omdat we in de buurt van de TGV zitten, de lijn van Falans naar Marzeije. En omdat de mensen in die trein moeten kunnen werken en bellen staan er langs die spoorlijn om de paar kilometers van die grote 4G masten. Daar heeft de KannieBaal dus veel profijt van. Niet dat hij nu zoveel aan het bellen is, een dove als de KannieBaal stelt het telefoneren zoveel mogelijk uit of gaat het uit de weg, maar de krant lezen, dat kan wel. En zoals gisteren is gesteld ook watsappen. Zo werd hij gisteravond door de Engelse Amerikaan  op de hoogte gehouden van de stand van zaken bij de voetbal en dat is toch wel prettig (ook gelet op de uitslag). En de KannieBaal heeft dus inmiddels een aardig aantal appjes op dat apparaat gezet, maar daar gaan we het morgen wel over hebben.

Dievaais

De KannieBaal stipte het al eerder aan:  hij heeft een nieuw device. Dat kwam zo. Mevrouw J. had een ouwe nookja met een prepaid simkaartje erin. Dat werkte wel, maar met het oog op een oudere in D. is het toch handig om wat meer speling te hebben in het belgebeuren  (om het maar even zo te noemen). Dus werd er een Aaifoon aangeschaft. En de KannieBaal werd ongelooflijk jaloers op mevrouw J. en begon een partij te zeuren, net zo lang tot hij er ook eentje mocht bestellen. Wat een prachtig apparaat zeg! En honderdduizend verschillende schuifjes en knopje en ook veel apps voorgeinstalleerd. En als je die niet wilt dan keil je ze er gewoon af. Huppetee weg ermee. Dit in tegenstelling tot dat samsoengding van de KannieBaal waar apps op staan die hij helemaal niet wil, maar toch door zijn strot geperst krijgt. En verwijderen? Vergeet het maar! Dus zit je in lengte van dagen met meuk die je niet wilt. Nooit meer zo'n samsoengding. Maar die Aaifoon is wel prachtig hoor. Watsappen en en feestaaimen, noem maar op, alles kan de KannieBaal met dat dievaais. De komende weken gaan we het hier op het blog over dat ding hebben.

Schrijven

De KannieBaal moet wat schrijven maar hij heeft geen flauw idee waar hij het over moet hebben. Vanmorgen boodschappen gedaan, schitterend onderwerp nietwaar? Zwembad onderhoud gedaan, prachtig onderwerp, toch? Vanmiddag lekker zitten lezen bij het zwembad én lekker gezwommen, interessant toch? De KannieBaal weet het even niet, dus zit er weinig anders op dan te stoppen met schrijven. Mevrouw J. hoort, terwijl de KannieBaal zit te schrijven, allemaal verontrustende geluiden uit het bos komen. Wat hoor je dan, vraagt de KannieBaal,  want die hoort niets. Nou gepiep en gekrijs, zegt ze dan. Oh, zegt de KannieBaal geruststellend, dat is een beest wat een ander beest opeet. Het is hier buiten nu eenmaal een jungle en het is eten of gegeten worden en daar zijn ze druk mee bezig. En morgen zie je er niets meer van, want dan is alles op. En morgenavond beginnen ze opnieuw. Ze moeten toch wat te doen hebben die beesten? Ook hoort ze de uil. Nou, die lust wel een paar muizen en die piepen voor ze opgegeten worden. En de uil piept gewoon terug.
Nou ja, al met al is het toch wel  weer een stukje geworden waar jullie even de tanden op stuk kunnen bijten. Een stukje literatuur zou je bijna kunnen zeggen. Niet overdrijven meneer de KannieBaal.

Takke takken

Gisteren al een beetje begonnen met het opschonen van de wei voor ons huis en vanmorgen verder gegaan. Terwijl mevrouw J. op het veld bezig was heeft de KannieBaal een paar Spaanse aken gekortwiekt, die groeien namelijk als kool hier en voor je het weet zijn ze meters hoog. En dan kan je er niet meer bij om ze in toom te houden. Het enige wat er dan op zit is is aan de onderkant een hele tak weg zagen. Of een laddertje tegen de boom zetten, maar dat is linke soep. Want erg sterk zijn die aken niet en voor je het weet breekt er een tak af en lig je op je platte gaffel. En daar houdt de KannieBaal niet zo van. Maar op een gegeven moment wordt het te warm om nog verder te werken. Dus tijd voor koffie en dan moet de KannieBaal  aan de slag bij het zwembad, want dat staat ook op de lijst. Stofzuigeren,  filters schoonmaken,  skimmers legen, water testen......voor je het weet ben je een half uur verder. Maar het zwembad ziet er spic en span uit en daar gaat het om.

Gisteren

Om onduidelijke redenen kwam het er gisteren niet van om iets te schrijven. Ook vandaag kwam het er bijna niet van. Maar toch moet het gebeuren. Blijkbaar zit de routine er nog niet goed in. Er gebeurd ook niet zo veel hier. We zitten wat bij het zwembad, we eten wat, de KannieBaal  gaat  even naar  de bakker voor een flute, we lezen veel, straks moeten we, wegens ontstentenis van een machine, de afwas doen, we plegen onderhoud aan het zwembad en dat is het wel zo'n beetje. De eerste paar dagen had de KannieBaal wat extra werk aan het zwembad door achterstallig onderhoud, maar alles doet het nu prima,  zelfs het schepnet is weer gerepareerd.
Voorlopig blijft de voornaamste bezigheid lekker lezen. Een flinke stapel tijdschriften, een stapel boeken uit de bieb, mevrouw J. heeft nog wat oud spul van huis meegenomen dat na lezing weg kan, genoeg te doen. En dan staat er nog wat op de ierieder, we vermaken ons wel. En 's avonds kijken we een filmpje op de oude laptop die we hier hebben staan, maar nu eerst afwassen. En geen foto.

Snurkers

Rare snurkers kom je hier soms tegen. Vanochtend wilde de KannieBaal even iets in de achterkast leggen en stapte bijna over de achterkering heen. Gelukkig  keek hij goed uit zijn doppen (meestal doet hij dat niet, met allerlei kwetsuren tot gevolg) en zag hij iets op de grond liggen wat daar niet thuis hoorde. Fluks het fototoestel gepakt en mevrouw J. er bij gehaald om het één en ander vast te leggen. En na een paar keer op de grond stampen werd het ongedierte wakker en gleed weg de struiken in. En een paar weken geleden lag dit beest bij Menno op de stoep. Het was nog een jonkie en later was hij weg.
Overigens zien we op dit moment erg weinig vleermuizen. Meestal krijgen we wel een leuke show van een aantal vleermuizen als de schemering in valt en zien we ze over het veld op insecten jagen, maar nu zien we er maar eentje. Moet de KannieBaal toch een vleermuizenkast gaan maken?

Nieuwe wandeling

Van de week waren we even een stukje in Otisjamp gaan lopen toen mevrouw J. bij het wegrijden een ander wandelpad zagen dat we nog niet kenden. Het begon bij de parkeerplaats, dus dat zijn we vanmorgen gaan proberen. Het eerste stuk was heel leuk, daarna moesten we een oude weg op die er heel slecht uitzag. Hobbelig, grote stenen en veel losse stenen en het ging ook nog eens flink naar beneden. Daar heb ik niet zo'n zin in zei mevrouw J. Dus we zijn weer terug gegaan en een andere weg ingeslagen. We kwamen langs een soort feestterrein, grote wijnvaten stonden er, of er iets in zat konden we niet zien. Ook was er een soort mountainbike circuit aangelegd,  heel interessant allemaal. Maar omdat de zon ook zijn werk aan het doen was kregen we het warm. We zijn nog even naar de boerderij gelopen waar ze ook wijn maken en toen hebben we de terugweg aanvaard. Volgens het device wat de KannieBaal draagt hebben we 3,03 kilometer gelopen en daar 50:42 minuten over gedaan. Waarvan acte.

Wandeling

We gaan wandelen, zei mevrouw J. vanmorgen. De zon schijnt, het waait wel maar niet hard en het is nog niet zo warm. Dus de wandelschoenen aangedaan en de wandelapp op het device van de KannieBaal  gestart (om de route, de afgelegde afstand en het stijgingspercentage vast te leggen) en daar gingen we op pad. Bizar om te zien hoeveel buxusmotten er weer zijn, blijkbaar zijn die allemaal uit hun cocon gekomen. Er zijn nauwelijks nog buxusstruiken waar wat groen aan zit, maar ze zitten nu ook op de eikenbladeren. Of de rupsen dat lekker vinden is niet bekend, het is echter niet te hopen want dan is heel Frankrijk volgend jaar kaal. Maar terug naar de wandeling, eerst een stukje over de pipeline en toen naar het veld met de jeneverbesstruiken. En daarna door naar de Mikolo en zo weer door naar huis. Volgens de app hebben we 2,75 kilometer gelopen en daar hebben we 55 minuten en 58 seconden over gedaan met een gemiddelde snelheid van 2,95 km/ h. Het hoogteverschil is 82,80 meter en we hebben 266 calorieën verbrand. Toch wel handig zo'n app. De route heeft hij ook nog netjes bijgehouden, dus de KannieBaal kan precies zien waar hij gelopen heeft. Maar om dat nu hier neer te gaan zetten dat gaat wat te ver. Toch?

Mistral

Jawel hoor, het is weer zover. Een behoorlijke mistral, gelukkig nog niet koud, dus het is nog te doen. We kunnen om de hoek zitten, daar zitten we redelijk in de luwte en als we het zat zijn gaan we even naar binnen. Morgen is het Maria Himmelfahrt en het is feest in het dorp. Kermis en dergelijke dingen, maar dat laten we wat aan ons voorbij gaan. De buren blijkbaar ook, want voor het eerst in 20 jaar zijn ze nog niet gearriveerd. Maar misschien komen ze morgen, je weet het nooit met die lieden. In ieder geval brandt het licht binnen al, blijkbaar vergeten uit te doen.
Een ander nadeel van die mistral is dat er veel bladeren in het zwembad waaien. En na verloop van tijd komen die in de mandjes van de skimmers terecht. En de skimmers zorgen er voor dat het water afgezogen wordt en door het filter loopt en zo wordt het vuil uit het water gehaald. Maar die bladeren vertonen de boel en dat is niet de bedoeling. Dus moet je als badmeester wat vaker naar het zwembad lopen om alles weer te legen. Zo houd je wat te doen zullen we maar denken.

Zwembad

De KannieBaal  is de laatste dagen bezig geweest met het zwembad. Water was aan de troebele kant en een beetje  groenig. Verkeerde spullen in het water gedaan was een belangrijke oorzaak. En niet goed schoonmaken, maar dat was het gevolg van een handel (handle voor de goede lezers) die afgebroken was. De KannieBaal heeft een alternatieve handel gemaakt en toen kon de boel weer schoongemaakt worden. En en passant het schepnet voorlopig gerepareerd, zodat dat ook weer gebruikt kan worden. De handel is in bestelling en zal een keer geleverd worden, maar het is natuurlijk wel vakantietijd in Frankrijk, dus dan gebeurt er niet zo veel.
Afgelopen was het prima weer, maar vandaag kregen we even een regenbui op onze kop. Vannacht regende het ook al, maar daar heb je niet zo veel last van als je slaapt. Maar vanmiddag moesten we echt naar binnen. Gelukkig hadden we wat te doen. En er komt mistral aan, daar zijn we niet zo blij mee. Geen foto, die heeft de KannieBaal nog niet gemaakt.

Laatste bericht

Het laatste bericht is van februari. Schandalig natuurlijk om de blog zo te verwaarlozen, dat kan niet. Hier en daar kreeg de KannieBaal verwijten en aansporingen om toch vooral door te gaan met het blog. Ook mevrouw J. zei dat dit niet langer kon, ze dreigde het zakgeld van de KannieBaal  in te gaan houden. En de KannieBaal zelf? Die miste vooral het even terug kunnen lezen van wat er gebeurd was en waar hij met wie geweest had en wat hij waar gedaan had. Dus gaan we ons leven beteren en de draad weer oppakken, temeer daar het eenvoudiger is om stukjes te plaatsen sinds de aanschaf van een ander mobiel device. Daar gaan we het nog wel eens over hebben, nu gaan we even terug naar afgelopen donderdag. Toen vertrokken we, richting Diesjon om daar de nacht door te brengen in de Iebis. Maar bij Namen kwamen we in een file terecht en stonden we een tijdje stil. Er was een ongeluk gebeurd en dat was de reden van het oponthoud. Daarna ging het redelijk voorspoedig en rond half zes waren we bij de Iebis. Een dutje en een biertje en vervolgens de stad ingegaan voor een smakelijk diner. Het voorgerecht (lauwarme geitenkaas en soldaatjes met kip en peccorini) hebben we gedeeld en de rest ging vanzelf naar binnen (vis voor mevrouw J. en boef boerginjon voor de KannieBaal). Tot slot smakelijke toetjes, daar konden we goed op slapen. Voor we de stad in gingen was er nog een klein probleem. De KannieBaal wilde de divisies verstoppen en wilde die boven de kast leggen. Dat bleek een holle ruimte te zijn waar die dingen dus in vielen. Ja, zei mevrouw J. bel de technische dienst maar. Maar de KannieBaal zag dat niet zo zitten, hij had zijn zakmes al ter hand genomen, daar zit namelijk ook een schroevendraaier aan. Helaas was er geen schroef te zien. De KannieBaal voelde eens wat en vervolgens gaf hij een stevige ruk aan de plank. En die kwam netjes los en bleek met een paar klemmetjes vast te zitten. Dus de plank weer v vastgezet, device laten liggen en opgelucht konden we de stad in.

Waar je altijd horen kon.....

Vanmiddag even naar de haven gelopen om naar het vertrek en inschepen van de ferry's te kijken. Dat was wel leuk om aan te zien. Het zijn  rollonrolloff schepen, aan de ene kant er in, aan de andere kant er weer uit. Er komt ook soms een loods aan boord, dan zien we het aanvoerbootje van de loodsen varen. Niet elk schip krijgt een loods, waarom dat is is niet duidelijk. Hieronder staan wat foto's.

Weer

Gisteren dus de hele dag bewolking, vandaag strak blauwe lucht. Dat ziet er goed uit, zei mevrouw J. vanmorgen bij het ontbijt. Dus hebben we een lekker plekje opgezocht, boekjes mee, handdoeken mee en ons lekker geïnstalleerd. Maar we zaten nog geen half uur of er stak een stevige wind op, die ook behoorlijk koud was. Witte schuimkoppen op zee, omwaaiende parasols, dat werk. Wij zaten gelukkig redelijk luw, maar aangenaam is anders. Het weer blijft hier van slag. Verder een stevige wandeling gemaakt, onder de papagaaientunnel door naar het volgende strand en daarna door naar het daaropvolgende strand. Daar hebben we een paar jaar geleden ook eens in een hotel gezeten.
Foto van papagaaientunnel en in de verte (naast de hoge flat rechts) ons hotel.

Wolken

Vandaag was het bewolkt. De hele dag. Mevrouw J. heeft zelfs niet gezwommen vandaag. Veel  te koud. Het water van het zwembad is 30 graden, maar je wordt niet meer warm als je uit het water komt. Dat was een lelijke tegenvaller, alle voorgaande dagen hadden we wel wat uurtjes zo'n en als je de in de luwte ligt dan is het best lekker. Beter dan bij jullie geloof ik. Maar tegenvallend is het wel allemaal. We gaan maar naar huis, bij de kachel zitten.

Wandelen

Mevrouw J. wist wel een leuke wandeling voor vandaag. Afwisselend was het wel. Via de openbare (gratis) camperplekken, onder andere veel fransen, maar ook nederlanders kwamen we uiteindelijk bij de vuilstort terecht. Er stonden nog een paar oude banken waar wel wat muziek in zat, maar mevrouw J. bedankte er voor. Dus hebben we ze maar laten staan. Wel heeft de KannieBaal foto's gemaakt waar we van de week liepen toen we omhoog geklommen waren. Één gewone foto en eentje helemaal ingezoomd op mensen die daar liepen. Best wel hoog toch?

Gisteren

Gisteren kwam het er niet van om een stukje te schrijven, de KannieBaal had het te druk met ande re dingen.  Op het laatste moment bedacht hij dat er nog iets geschreven moest worden, maar toen was het al te laat. Mevrouw J. lag al onder de dekens te ronken, dus het licht moest snel uit. Vlug een paar regels én toen ging de KannieBaal ook ronken. Maar nu hebben we, in afwachting van de komst der Chinezen (serie over China), wel wat tijd om over gisteren te vertellen. We hebben een prachtige klimtocht gemaakt, de heuvel van Cristianos  in. We begonnen natuurlijk op zee niveau, maar binnen de kortste keren zaten we hoog in de wolken....nouja,  dat nog net niet, maar we zaten we hoger dan de bebouwing van het dorp. Op de foto hieronder is dat wel een beetje te zien. Het pad was losse steenslag en ging wel redelijk steil omhoog, dus we moesten voorzichtig doen. We kijken nog even om de hoek daar, zei mevrouw J. op een gegeven moment én dan gaan we weer terug, het is wel mooi geweest. De KannieBaal blij, want zijn rug was helemaal nat van t zweet. En om de hoek ging het nog verder omhoog, du de KannieBaal mocht gelukkig weer naar beneden. Zie foto.

Oja

Ik had nog wat moeten schrijven. Helaas, het is er niet van gekomen.

Daar is de haven....

Het was aardig weer vandaag, de rest van het eiland was in sneeuw en nevelen gehuld, maar bij ons scheen de zon. Wel veel wind, maar we hadden een plekje in de luwte opgezocht, dus daar was het goed toeven. En vanmiddag een lekker wandelingetje gemaakt. We zijn naar de haven gegaan, waar ook de ferry's vertrekken, maar we zijn aan de lijzijde van de haven gaan kijken. Daar liggen de vissersboten en daar ook de visafslag. De visafslag was al dicht natuurlijk, dat is meestal een vroege ochtendactiviteit.  En op de vissersboten was ook niet veel beweging waar te nemen, ze lagen aan slechts aan de kade.

Morgen krijgen we weer een code, ditmaal code geel. En wel vanwege harde wind en hoge golven. Nu zijn wij als kustbewoners wel  het één en ander gewend, dus we zien wel waar het op uitdraait. Foto's van de haven.

Af en aan

Wij zitten hier tegenover de aanleghaven van de ferry's, ik had het daar gisteren al even over. En ze varen hier af en aan, het ene moment ligt er niks en het andere moment liggen er twee aan de kade en is de derde op komst. Er zijn 2 rederijen die hier de aan en afvoer organiseren, de Armas rederij en de Olsen lijn van Jasper Olsen, ooit voetballer van Ajax met de bijnaam de Vlo ( hij was nogal groot). De KannieBaal vindt het altijd leuk om naar dat heen en weer gevaar te kijken, de loodsen die aan boord komen en het schip weer verlaten, het aanmeren en het weer vertrekken, het blazen van de hoorn ten teken van vertrek, leuke dingen allemaal.

Wat dat betreft zitten we op een prima plekje en vanaf ons balkon en bij het ontbijt hebben we goed zicht op de scheepsbewegingen. Bij vertrek stond de KannieBaal nog even met een verrekijker in zijn en besloten die toen niet mee te nemen. Daar heeft hij wel een beetje spijt van.....

Oranje

Vandaag was er hier code oranje. Voornamelijk vanwege sneeuwval. Bijna niet te geloven, maar het is echt zo. De Pico del Teide, een slapende vulkaan hier, is afgesloten vanwege overvloedige sneeuwval. Het is er min 7 graden, het lijkt wel Spitsbergen. Gelukkig hebben wij er niet zo veel last van gehad vandaag. Een heerlijk zonnetje was ons deel. In de loop van de middag werd het wel bewolkt, maar toen hadden wij al lekker bij het zwembad gezeten. En werd het ook wel tijd voor een wandeling. We zijn even naar de kade gelopen waar de ferry's vertrekken en aankomen die onder andere naar La Gomera gaan. Wij zijn daar in december 2016 geweest (zie aldaar) en toen ook met de ferry overgestoken. Nu blijven we hier op Tenerife,  maar het is wel leuk om daar weer even te kijken.

Ontbijten? Buiten natuurlijk

Vanmorgen werden we lekker uitgerust wakker, we hebben allebei heerlijk geslapen en de achterstand aardig weggewerkt. En na een heerlijke douche zijn we gaan ontbijten. En we konden buiten zitten. Er staan niet zo veel tafels buiten, maar er waren een paar onbezet, dus daar zijn we lekker gaan zitten. En dat is toch wel lekker hoor, buiten ontbijten. Wel een vest aan, maar dat is niet zo erg. En na het ontbijt lekker bij het zwembad gezeten, goeie ligbedjes hebben ze hier. En toen het wat bewolkt werd hebben we een lekke re wandeling gemaakt. Prima dagje dus vandaag.

Vroeg

IJselijk vroeg ging de wekker af, de KannieBaal was nog bijkans bewusteloos. Toch moest-ie uit zijn bed komen, want Tererief riep.  Maar eenmaal naast zijn bed ging het snel. Eerst nog even wat koffie, toen een warme douche, de koffers in de auto en daar gingen we. Auto parkeren, met de bus mee, insjekkeren, koffers droppen, gefouilleerd worden, even zitten, naar de gate lopen, boarden,  zitten en vliegen. Uitstappen, lopen naar bagageband, op koffers wachten, van de band halen, taxi zoeken en naar het hotel. Inchecken, geen goeie kamer krijgen, klagen, andere kamer krijgen, maar die is nog niet klaar dus wachten bij het zwembad. Goeie kamer gekregen, koffers uitpakken, balkonnetje zitten en dan wandelen. Wat gedronken, dutje en dan dineren. Was heel uitgebreid en lekker, dus dat beloofd wat voor de komende dagen. Nu uitbuiten op de kamer, blogje maken, wat lezen en dan........ slapen, lekker slapen. Want je blijft zo'n eerste dag altijd wat brak. Morgen is dat over. Foto's  van het uitzicht van de kamer.