Grote Canion met hoefijzers en anti lopen

Het kan niet op, lijkt het wel, de ene superdag volgt de andere op. Vanmorgen vroeg uit de veren, we hoefden nog niet de koffers naar de bus te brengen, dat kwam later wel. Met de bus 500 meter verder gebracht en daar stonden open jeeps te wachten. Daarmee werden we naar de Antelope Canyon gebracht. Daar uitgestapt en toen die canyon in. Nou...goegel daar maar eens op, dan vind je vast prachtige afbeeldingen. Werkelijk schitterend uitgeslepen rots formaties, heel glad, maar ook heel grillig. Prachtige uitleg van een Navajo indiaan, alleen verstond de KannieBaal daar weinig van. Maar schitterend om te zien. De hele kloof is zo'n 500 meter lang, heel hoog en soms heel nauw.. Daarna terug naar het hotel, koffers gehaald en met de bus verder naar de Horse Shoe Bend. Dat is een kronkel in de Colorado rivier in de vorm van een hoefijzer. IJzingwekkend hoog en helemaal beneden zie je dan de rivier. Bootjes met mensen erop, nog kleiner dan mieren. En toen gingen we op weg naar de Grote Canyon. Eerst gelunched bij de indianen (dit hele gebied is allemaal indianenreservaat, dat hebben ze gekregen als een soort genoegdoening omdat de blanken ze uit hun eigen land hebben verdreven). We gingen naar de Bright Angel Lodge. Daar konden we overstappen op busjes van het reservaat. Dan wordt je een stuk de route verderop gereden en kan je terug lopen. Wij zijn bij Hopi Point uitgestapt. Achteraf hadden we nog 1 halte verder moeten gaan want dan hadden we naar het condornest kunnen kijken  bij Mohave Point. Maar goed....vanaf Hopi terug gelopen, langs Powell Point, Maricopa Point en verder naar Trailview Overlook. Daar zie je beneden allemaal paden lopen, er staan ook hutten waar je kunt overnachten. Je moet namelijk een ontzettend eind naar beneden afdalen en je loopt niet zomaar weer naar boven. Maar het was een schitterende wandeling, prima te lopen, met fantastiese vergezichten. Wij hebben thuis nog een afgeschreven fotoboek van de bieb, daar zullen we met andere ogen naar kijken. Nu zitten we in Flagstaff en hebben we de laatste hindernis genomen. Op onverklaarbare wijze is de koffer van mevrouw J. op slot geraakt en is de code gewijzigd. Wat we ook geprobeerd hebben, met geen mogelijkheid kregen we de koffer open. Heel beroerd, temeer omdat onze devices daar in zaten. En zonder device kan de KannieBaal geen Kanniebalenblog maken. Maar met bruut geweld is het gelukt om de koffer open te krijgen. Hij kan nog wel dicht, maar niet meer op slot. Maar dat is van later zorg, mevrouw J. kan weer bij de schone kleren