Kapper

Altijd als ik bij de kapper geknipt ben, laat men mij met behulp van een spiegel, zien hoe het haar aan de achterzijde geknipt is. Niet dat mij dat nu zo interesseert,want ik kan mijn achterhoofd toch niet zien, dus ik lig ook niet zo wakker van de feitelijke kniptoestand. Maar zo zijn ze blijkbaar opgevoed, de kappers van tegeswoordig.
Vroeger vroegen ze of je nog een frictionnetje wilde. Ooit is de KannieBaal bij de kurken naar de kapper geweest. Die hanteerden de frictionspuit ook overvloedig, zodanig dat J. bij mijn terugkomst vroeg of ik wel echt naar de kapper was geweest. En of er soms een plaatselijke japjum naast de kapper was gevestigd.
Enfin, om terug te komen op die spiegel, ik kijk daar fatsoenshalve toch altijd even in. En iedere keer zie ik dat de tonsuur steeds groter wordt. Maar laatst zag ik, omdat de kapper de spiegel wat langer stilhield, hoe dat komt. Dus ik heb de kapper gevraagd daar onmiddellijk wat aan te doen. En dat deed hij.



En het kleine meneertje kwam gisteravond door de telefoon ook nog met een heuglijke mededeling: het kleine mevrouwtje had voor het eerst op de wc gepoept! Hulde daarvoor natuurlijk. Zelf kan het kleine meneertje dat nog niet zo goed, maar dat zal nu wel snel komen......