En weer eens is de KannieBaal terug op het nest (en nog steeds geen antwoord op de vraag of KannieBalen nesten hebben, maar dat is natuurlijk duidelijk: een KannieBaal is een rare vogel, dus Hebban olla uogala nestas hagunnan hinase hi(c) (a)nda thu uuat unbidan uue nu en daar mag je wel even op goegelen) en gaat hij vrolijk door met bloggen. Zo waren we dus bij de kurken, vast van plan om het één en ander te gaan doen. Maar de eerste dagen zouden we even uitrusten, hadden we tegen elkaar gezegd. En naar drie dagen uitrusten zeiden we, morgen gaan we, als het weer wat minder is iets doen. Maar de volgende dag was het weer prachtig weer. Dus zeiden we....morgen. En weer de volgende dag prachtig weer. Dus.....morgen..... Eind van het liedje was dat we dus 10 dagen op onze luie rug gelegen hebben op een veldbedje aan zee. Daar ook af en toe in gezwommen. En lekker veel gelezen, muziek geluisterd en lekker gegeten. Wat wil je dan nog meer???
Op onderstaand plaatje zie je Kaya Belek zoals wij het van ons balkon ook zagen. Het strand is niet zichtbaar, maar dat was er wel degelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten