Mijn wensch behoede u onverrot,
O , STOK en stut, die geen' verrader ,
Maar 's vrijdoms stut en Hollands Vader
Gestut hebt , op dat wreed schavot;
Toen hij voor 't bloedig zwaard moest knielen,
Veroordeeld als een Seneca,
Door Nero's haat en ongena ,
Tot droefenis der braafste zielen.
Gij zult nog , jaren achtereen ,
Den uitgang van dien Held getuigen :
En hoe Geweld het Recht dorst buigen ,
Tot smaad der onderdrukte Steen.
Hoe dikwijls strekt' gij onder 't stappen
Naar 't hof der Staten stadigaan
Hem voor een derden voet , in 't gaan
En klimmen op de hooge trappen ;
Als hij , belast van ouderdom ,
Papier en schriften , overleende ,
En onder 't lastig landspak steende !
Wie ging , zoo krom gebukt , nooit krom !
Gij ruste van uw trouwe plichten
Na 't rusten van dien ouden STOK ,
Geknot door 's bloedraads bitteren wrok ;
Nu stut en stijft gij nog mijn dichten.
Dus dan heeft hij weer wat te lezen en te overdenken en dat leidt allemaal af van lichamelijk zaken. En hij kan ook even goegelen op onderstaande afbeelding, want die vond ik wel leuk.
De komende dagen zijn derhalve geen KannieBalenbloggen te verwachten, tenzij wij daar een computer aantreffen, waarop een internetverbinding zit. En nu op naar de volgende nieuwjaarsreceptie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten