Met het kleine meneertje en mevrouwtje naar het park gewandeld. Onderweg had ik me al een paar keer verstopt, waar ze erg om moesten lachen. Toen we even later in het bos waren verstopte ik me achter een boom. Het kleine meneertje vond dat wel spannend. Bij de volgende boom kwam hij bij me staan. Ik fluisterde tegen hem: als oma en het kleine mevrouwtje komen, roepen we hard: boe. Jajaja, dat gingen we doen, hij bibberde zowat van spanning. En toen ze langs kwamen en roepen: ja, daar zijn ze, schrok hij zelf het meeste en vergat nog boe te roepen ook. Maar hij moest er ook erg hard om lachen. Nog een keer, riepen ze allebei. Maar dat roepen ze ook als ik op de terugweg in de auto een liedje zing. En nog een keer en nog een keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten