Tieberias ligt achter ons, we bevinden ons tussen de jordanezen. Maar het had wat voeten in de aarde voor we daar aan kwamen. Stempeltje hier, papiertje daar, stukje lopen met je koffer, stukje met de bus (verplicht en wel 5 sjikkels betalen voor de bus en ongeveer 300 meter rijden, joden zijn soms fantastiese oplichters), maar uiteindelijk kwamen we de grens over. Een achennebisj busje stond er op ons te wachten, veel te klein voor onze groep met ook nog brakke stoelen. Maar volgens de gids komt er missschien morgen een nieuwe bus. Eerst zien dan geloven, denken we maar. Maar goed, dit terzijde. Op naar Gadara, een oude bijbelse nederzetting, nu Um Qais geheten. Aardig, maar we hebben wel eens betere opgravingen gezien. Wel groot en een klein museumpje. Toen verder naar het hoogtepunt van de dag, maar eerst moesten we natuurlijk lunchen. Mevrouw J. en de KannieBaal hebben het daar volledig mee gehad, dus we deden niet mee. Het zijn namelijk steeds buffetten, van bedenkelijke kwaliteit maar wel een torenhoge prijs. Er waren nog twee dwarsliggers, dus we gingen lekker buiten zitten aan een tafel, bekeken de prijslijst en besloten dat we wel een griekse salade wilden met een colaatje. Maar dat ging dus allemaal niet door. Men wilde ons niet bedienen. Wel binnen, maar dat wilden wij weer niet. Reisleider erbij gehaald, uitgelegd wat we wilden. Dat kon allemaal wel, maar wel binnen zitten. Uiteindelijk maar bakzeil gehaald en binnen gaan zitten. Matig eten allemaal, maar wel een lekker koud colaatje. Tot we om de rekening vroegen. Die bleek een stuk hoger uit te vallen dat wij op de kaart hadden gezien. Dus om de kaart gevraagd en gezegd dat er teveel in rekening was gebracht. Oowwjaa....excuses, was niet helemaal goed gegaan, we kregen een andere rekening, lager maar nog niet helemaal goed. Maar we waren het zat en we wilden weg naar buiten dus dat bedrag maar betaald. Maar we moeten hier dus uitkijken, we zijn wandelende portemonees. En toen naar Jerash...... De KannieBaal heeft best wel wat romeinse en griekse opgravingen gezien, in Griekenland, Turkije en Pompeji bijvoorbeeld, maar dit hier in het jordanezen land is adembenemend mooi. Volgens de verhalen gesticht door Aleksander de Groote en tot grote bloei gekomen in de griekse en romeinse tijd. En wat er allemaal nog staat, jullie moeten daar maar eens naar goegelen en kijken wat je daar over vindt. Nu zitten we in het hotel, we hebben zojuist gegeten, nog een neutje en dan gaan we snurken....het was weer een vermoeiende dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten