Tuwitter

Nou, 't is buitengewoon interessant dat twitter. Je moet alleen heel goed nadenken wat je er mee gaat doen. En dat is nu juist het manco van de KannieBaal. Hij weet dat niet namelijk. Maar we gaan het een paar dagen volgen en naar de tips kijken die ingebracht zijn. Misschien gaan we het licht zien. In ieder geval hebben we het twitterboek uit. Nu nog dat weblog-boek, dan hebben we genoeg gelezen voor dit jaar. En of we volgend jaar gaan lezen weten we nog niet. Maar het jaar moet nog beginnen. Ook hebben we vandaag het één en ander naar de vuilstort gebracht. Er hing daar een papier dat het strooizout niet meer aan inwoners verstrekt werd, omdat de voorraad op raakte. En wat ze nog over hadden moest ingezet worden om de wegen begaanbaar te houden. Onze straat is nooit begaanbaar, maar dat doet er niet toe. Gelukkig heeft de KannieBaal een paar zakken in voorraad. Wellicht kunnen we dat gaan verkopen aan de gemeente, dan hebben we een startkapitaal voor volgend jaar. Ik zal ze straks even bellen.

No way mister!

De KannieBaal denkt dat het niet gaat gebeuren met dat getwitter. Het gaat hem ver boven de pet, we zullen eens laten zien wat het inhoud, dan kunnen we er allemaal even mee spelen en dan gauw afsluiten. Je moet wel een twitter-akkaunt hebben, daar begint de ellende allemaal al mee. Heb je die niet dan moet je die eerst gaan maken. Dan moet je een volger van de KannieBalentwitter worden en dan kan je dus tweets zetten op het KannieBalen-blog. Ik hoor jullie allemaal al zuchten en kreunen, dus daar zal allemaal niet veel van terecht gaan komen. Een enkele wijsneus daargelaten natuurlijk.

Update van dit bericht (ja, zo hoort dat, je mag niet zomaar een bericht veranderen als het eenmaal gepubliceerd is. Dus als je je bericht gaat veranderen, dan moet je dat even zeggen. Geleerd uit het boek over weblogs). De KannieBaal is het nu al zat, dat hele twitter gebeuren. Ik denk niet dat dat wat gaat worden want de KannieBaal wordt er helemaal iebelig van. En da's geen goede grondhouding. Alhoewel we nu toch wel zien dat die berichten er op komen te staan alleen op de verkeerde plek. Dat gaan we nog even aanpatsen.
Update van bericht: aanpatsen is gebeurd en de berichten verschijnen nu in beeld. Dat was dus een kwestie van de juiste gadget kiezen en op de juiste plaats zetten. Alleen ziet het er niet uit, maar voorlopig laten we het hierbij. Het is zo al mooi genoeg.

Wat een gedoe

Nou....dat valt allemaal nog niet mee, dat twitteren. De KannieBaal heeft al een twitter-akkaunt aan kunnen maken (ik ga nog niet zeggen welke natuurlijk, dat komt later wel als we het boek uit hebben) maar voorlopig blijft het daar even bij. Want de meerwaarde is nog niet helemaal duidelijk. Ook heeft de KannieBaal ontdekt hoe het twitterding op het weblog is te zetten. Maar ook daar blijft het voorlopig bij. Want het kost allemaal veel tijd en dat is een schaars goed, deze dagen. Want we moeten nog wat dingen doen. Laten we dat even in een lijstje zetten, dat staat impressiever:

Handleiding filmcamera lezen
Blogboek uitlezen
Twitterboek uitlezen
KannieBaal aanpassen
Software van filmcamera op pc J. zetten
C'T uitlezen en geleende computerblad van bibliotheek lezen
Foto's scannen van te leen gekregen albums
Foto's uitzoeken die ik wil hebben van de picasa die onlangs gemaild zijn
Defect geheugenbankje in andere pc testen (misschien is het wel niet defect)
Verhaal over geheugenbankje schrijven (n.a.v. de regel hierboven)

En dan hebben we nog de reguliere klussenlijst maar daar gaan we het niet over hebben, want dan zijn we morgen nog niet klaar.



Overigens valt de lijst natuurlijk in een ommezien aan te vullen dan wel uit te breiden, want als ik eens krities naar mijn kamer kijk, dan heb ik binnen 5 minuten een lijst van hier tot Jericho. En dat is onbehoorlijk lang, dus daar beginnen we ook al niet aan. Veel dingen vandaag waar we niet aan beginnen of niet afmaken. Dan maar naar de Val van Jericho kijken.

De Val van Jericho van Jean Fouquet

Toch maar

We hadden dan wel verkansie, maar dat laten we maar even op zijn beloop. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus de KannieBaal moet even een stukje maken. Want hij is weer naar de bibliotheek geweest en heeft nu een boek over twitteren meegenomen. En dat gaat hij de komende dagen lezen en zodra hij snapt hoe het werkt (dat zal wel een paar dagen duren, vrees ik) dan gaan we voortaan ook twitteren op de KannieBaal. Er moet dan een beetje ruimte gemaakt worden om die berichten te plaatsen, dus dat moet de KannieBaal ook nog even uitzoeken, maar het gaat er aan komen, reken daar maar op.



Dit plaatje heb ik dus deels gejat en daarna zelf aangepast dus is het nu mijn wettig eigendom volgens de internationale eigensomsrechten. Er zitten nu wel copyrights op van de KannieBaal, maar die is ruimhartig: iedereen die het wil jatten mag dat ongestraft doen. En hij (of zij) hoeft het niet eens te vertellen. Alhoewel het wel leuk zou zijn om te weten. Maar ja, je wilt ook niet alles willen weten, toch?

Daar moeten we mee ophouden.......

De kerstdagen zijn natuurlijk bedoeld voor comtemplatie,dus daar is de KannieBaal druk mee bezig. Hij zou ook niets schrijven op dit blog, maar daar moeten we even mee ophouden, omdat zich urgente zaken voordoen. We hadden namelijk besloten om steeds aan te geven waar we het plaatje bij het stukje hadden gejat enzo, maar daar gaan we met ingang van nu mee ophouden. Dat levert alleen maar extra werk op en daar zijn we bij de KannieBaal niet van gediend. Daarnaast voegt het niets toe aan het plaatje, noch aan het blog. Dus geen bijschriften meer, tenzij er een storm van protest opsteekt.

Haha, plaatje gejat van een verlaten weblog, waar ze klagen over lieden die plaatjes jatten.

Verkansie

Naar mate de KannieBaal verder in het boek leest wordt de meterie steeds ingewikkelder. Het gaat nu over pivot en dat soort dingen, jullie allemaal welbekend natuurlijk, maar de KannieBaal moet even achter de oren krabbelen. Daarbij heeft de KannieBaal vandaag de zaterdagkrant gehaald (die dus al op vrijdag is verschenen) en die is ook heel dik. Dus de KannaieBaal heeft nu besloten een paar dagen vrij te nemen om alles goed op zich in te laten werken. Dus de komende dagen geen berichten hier, nemen jullie zelf ook maar een paar dagen vrijaf. Verder waren vandaag nog het kleine meneertje en mevrouwtje over de vloer. Toen opa zei dat het kleine meneertje eruit zag als een deftige meneer werd hij gelijk tegengesproken. Hij was geen deftige meneer, hij was een grote jongen. En zo is het maar net.....

Plaatje gejat van een weblog waar sinds november 2006 niets meer op geschreven is. Abandoned blijkbaar

Boek

Al eerder meldde de KannieBaal dat hij een boek aan het lezen was. Het boek heet Weblogs en gaat over weblogs. Waar je weblogs kan maken (er zijn nog andere webdiensten dan blogger.com, dus dat gaat de KannieBaal nog wel eens uitproberen. Niet raar opkijken als de KannieBaal ineens ergens anders zit!). Er is ook een hoofdstuk over verschillende soorten weblogs, persoonlijke of fotoblogs of nieuwsweblog.
Enfin, je kan allerlei dingen bedenken waarover je in je blog kan gaan schrijven, blijkt. Daar had de KannieBaal dus niet bij stilgestaan, die is zomaar in het wilde weg begonnen en nu is er geen uitweg meer. Want je kan het natuurlijk niet ineens over een andere boeg gaan gooien, dat mag niet volgens de blog-etiquette. Jaja, dat bestaat, daar kijken jullie van op, dat snapt de KannieBaal wel. Dat komt omdat jullie niet van die moeilijke boeken lezen, maar dat terzijde.
Ook staat bijvoorbeeld in de etiquette dat je niet zomaar allerlei foto's van het internet mag jatten en gaan gebruiken. Iets wat de KannieBaal dus al tijden doet. Dat dat niet mag wist de KannieBaal dus niet. Hij keek daar wel van op, dat snappen jullie wel. Had hij nu maar niet dat moeilijke boek gelezen......
De KannieBaal gaat het dus over een andere boeg gooien: hij gaat voortaan vermelden dat hij bijgaande foto gejat heeft, waar die ongeveer stond, wie hem waarschijnlijk gemaakt heeft en waarom daar niet meer ruchtbaarheid aan is gegeven. Zo doet de KannieBaal dus iets goeds, terwijl hij dus iets doet wat niet mag. Dat heft mekaar op, als het ware, net als plus en min, dus dan is het neutraal. Kan niemand er wat van zeggen.

Foto van een boegbeeld, gejat van Imageshack waar iedereen zomaar zijn rotzooi kan dumpen. Openbaar dus en mag vrijelijk misbruikt worden

NB Zijn jullie al bijgekomen van die vreselijke foto van die tenen? In het handboek staan er nog meer, dus de KannieBaal zal binnenkort een mooie selectie gaan maken. Met dank aan het Departement van Defensie die de foto's zonder winstoogmerk en vrijelijk beschikbaar stelde (mits de KannieBaal zelf de foto's uit het boek verwerkte via scanner dan wel fototoestel)

Gevonden!

Het stond nog in de boekenkast: het grote dikke Handboek voor de Soldaat der Geneeskundige Troepen. De KannieBaal had het daar gisteren al over en na enkele uren zoeken in de bibliotheek kwam het boek te voorschijn. De naam van de KannieBaal staat er nog in ook, alsmede zijn registratienummer. In 1967 in Amersfoort les gekregen in onder andere gewondenverzorging. Dat duurde twee maanden en daarna nog 2 maanden rijschool (zie bericht van 5 mei "Pa pakt Parade") om op zo'n 1-tonner te leren rijden en dan was je klaar voor de parate troepen. Daar gaan we het ooit nog wel eens over hebben.



Wat minder leuk is, is onderstaande foto van bevroren tenen. Die staat dus in dat Handboek. Tijdens de opleiding in Amersfoort kregen we daar filmpjes over te zien, waarin de bevroren tenen er doodleuk afgeknipt werden met een nijptang. Was toch niets meer mee te beginnen, was blijkbaar de gedachte en het zat maar in de weg. Ik zal het fotootje wat lager zetten, de aanblik is te gruwelijk voor woorden, dus dan kan je het overslaan. Maar het is wel een waarschuwing: altijd sokken en dichte schoenen aandoen als je in de sneeuw gaat lopen. En op tijd naar binnen, lekker bij de warme kachel.

Hier

onder

staat

dus

de

foto

van

bevroren

tenen.









Erg hè?????

Geen sneeuw? Ook geen winter!!

Volgens de normale tijdmeting begint vandaag de winter. Op PikiWedia leert de KannieBaal echter dat dat niet juist is. Hier staat dat de winter op 22 december om 00.38 uur begint. Dat is bijna 3 kwartier later dan 21 december, maar een verschil is een verschil, heeft de KannieBaal altijd geleerd. Dus kan de KannieBaal vandaag nog met de zomerjas naar buiten, maar morgen moeten echt de putten en metsen op. En de schandhoenen aan natuurlijk. Anders krijgen we bevroren vingers en da's niet leuk. Die moet je er met een nijptang af knippen leerde de KannieBaal vroeger in de militaire dienst. Althans.... als ze helemaal zwart waren. Dan kon je nix meer mee. Zagen ze er zo uit:



dan kon je er nog wel wat mee. Wat precies weet de KannieBaal niet meer, het is ook al zo lang geleden. Wellicht geeft het Handboek voor de Soldaat der Geneeskundige Troepen hier uitsluitsel over. Maar dan moet de KannieBaal dat boek eerst gaan zoeken. Het moet ergens in de boekenkast staan. Morgen....als het echt winter is.

Nog een nagekomen bericht. Hoe krijg je mooie winterbanden op je fiets?
Je doet om de 10 centimeter een tie-rip (of ty-wrap, uitspraak is bijna identiek) om de band heen, aantrekken, eventueel afknippen en je hebt een echte "winterband".

Geen woord meer over sneeuw

Ander onderwerp, er wordt veel te veel gezeurd over de sneeuw, vindt de KannieBaal. Zelfs de Eiffeltoren was afgelopen zondag een deel van dag gesloten vanwege de sneeuw. De grote plakken sneeuw en ijs die van het staal konden vallen leverden gevaar op voor de bezoekers, vermelde de krant. Franse watjes, kunnen niets hebben. Nee, dan hier in Nederland aan de kust. De KannieBaal was vandaag even in de duinen en werd pardoes van de sokken gesleed door uitbundige jeugd die de besneeuwde hellingen afstormden. Maar wel met rode konen, dus da's heel gezond. Zelf had de KannieBaal niet de snowboots aangedaan maar de wandelschoenen met profiel. En daarmee was het goed lopen.



Verder is de KannieBaal een boek aan het lezen (het zal niet weer gebeuren, ik beloof het) over Weblogs. Zo heet het boek ook. De KannieBaal leert hier onder andere uit dat een weblog een inhoud moet hebben m.a.w. het moet ergens over gaan. Daar heeft de KannieBaal bij het begin dus al de plank misgeslagen. Niet over nagedacht en zomaar begonnen. Fout dus en nu, achteraf dus, kun je het niet meer rechtzetten. En niemand is geïnteresseerd in een blog zonder inhoud. Vandaar dat er natuurlijk zo weinig lezers zijn. Maar om met wijsgeer Johan C. te spreken: wie de plank slaat moet in de mist zitten.

Sneeuw 3

Vannacht is er weer een stevig pak gevallen, dus konden we weer aan de slag met de sneeuwschuiver. Ook is er een behoorlijke bres geslagen in de voorraad strooizout. Die zak gaat het eind van de week niet halen. Maar dat hopen we van andere zakken ook.



Nog even een klein wandelingetje door de sneeuw gemaakt, want het is een prachtig pak wat er ligt. Even door het bos hierachter gelopen (de paarden stonden wijselijk binnen) maar we hadden geen brood voor de geiten bij ons. Al het brood is aan de vogels gegeven. Die genieten er wel van.

Sneeuw 2

Vandaag in de duinen gewandeld, door de sneeuw. Snowboots aan en gaan. Weer was prachtig en niet al te koud (een graad of drie onder nul) en met musten en schandwoenen kwamen we een heel eind. Nog een mooie foto gemaakt van de KannieBaal. Links staat de KannieBaal (die dus de foto neemt, rechts J. die ook mee was).



Tevens vandaag even het strooizout uitgeprobeerd. Eerst met de sneeuwschuiver (nog uit de erfenis) de sneeuw aan de kant geschoven en daarna een paar handen stooizout erover. Dat is goed spul! Het laagje sneeuw wat er nog lag verdween als de spreekwoordelijke sneeuw voor de zon. Daar moeten we nog een paar zakken van zien te krijgen. De KannieBaal weet waar het ligt, alleen moet hij nu nog even een ambtenaar zien te misleiden. Dat zal niet moeilijk zijn.

Sneeuw

Barre tocht naar huis vandaag. Vanochtend om 11:30 vertrokken uit Dalfsen. Onderweg sneeuwbuien, soms hard, dan weer zachter. Op de Veluwe lag veel sneeuw op de weg, dus niet veel harder dan 50, soms 60 kilometer per uur. En bij Schiphol helemaal in de file. Zeker een uur over gedaan van net voorbij Amstelveen tot we bij Schiphol waren. Maar we zaten warm en droog en hadden nog muizen en kikkers van Klaas, dus honger hadden we ook niet. En na Schiphol ging het voorspoedig, laatste stukje wat veel sneeuw en weinig strooisel. Rond 4 uur vanmiddag stond er ruim 600 kilometer file, maar toen waren wij al thuis.



Voor de duidelijkheid, de KannieBaal was dus een paar dagen niet thuis, maar in het Oosten van het land. In Zwolle, Kampen, Wesepe en Dalfsen onder andere, dus als het ware een wereldreis. Veel sneeuw gezien.

Zout

Afgelopen week was de KannieBaal in de milieustraat. Er moesten ouwe kranten, lege flessen, gesloopte computers, afgewerkte olie, kartonnen dozen, lege petflacons en afgezaagde takken ingeleverd worden. Niet dat je er iets voor terug krijgt, althans bijna is dat zo. Want de KannieBaal had vernomen dat je bij de milieustraat ook strooizout kon krijgen. Dus de KannieBaal vragen hoe dat in zijn werk ging. Hij moest dan zijn naam en straatgegevens invullen in een groot boek (dat was om misbruik te voorkomen, vertelde de ambtenaar. Ja......gekker moet het niet worden, er schijnen mensen te zijn die misbruik maken van het gratis te leveren strooizout en die dus niet één, maar wel twee keer of soms wel drie keer strooizout komen halen. Dat ze dat misschien wel nodig hebben omdat het hier zo vaak sneeuwt door de klimaatveranderingen, was nog niet in het hersenloze ambtenarenhoofd opgekomen) en toen mocht hij naar een bergje lopen alwaar hij strooizout in een door hem zelf meegebrachte plastieken zak mocht scheppen. Want aan het verstrekken van een plastieken zak begon de ambtenaar niet (er zou wel eens misbruik van gemaakt kunnen worden en de zak zou wel eens hergebruikt kunnen worden om er afval in te verzamelen en dát kon natuurluk nooit de bedoeling zijn!). Gelukkig was er een shovel aanwezig die de plastieken zak van de KannieBaal snel had gevuld en hij vertrok opgetogen naar huis. Er lag alleen geen sneeuw meer.

Ooow....werkt dat zoooow.....

Welnu, het aangezicht is dus veranderd als gevolg van een aanmaken van een nieuwe pagina (die dus Nieuwe Pagina heet). Er is een blauwe balk gekomen met Startpagina en Nieuwe pagina erop. Welnu, dat is buitengewoon handig, vindt de KannieBaal. De meerwaarde is hem niet duidelijk, maar het biedt zeker perspectieven. We gaan hier nog even over nadenken en dan komen we hier op terug......

Geleend

De KannieBaal heeft een CD-rom geleend in de bibliotheek. Daarmee kan je websites bouwen. De KannieBaal gaat zich daar de komende dagen in verdiepen om zo het uiterlijk van dit blog te kunnen verbeteren. Want van tijd tot tijd moet het uiterlijk van dingen natuurlijk veranderd worden. De KannieBaal doet dat door af en toe wat dikker en dunner te worden. Of hij gaat naar de kapper. Meestal ziet de KannieBaal er als onderstaand uit.



Maar voorkomen moet worden dat de KannieBaal er als onderstaand gaat uitzien. Want dan is het allemaal wat doorgeschoten in het dunner worden. Alhoewel het wel een gaaf fietsje is. De maker is een canadese kunstenaar die in van koever woont. Hij maakt meest schilderijen, maar soms werpt hij zich op het maken van beelden en voorwerpen, zoals deze dus.

Omkatten

De KannieBaal is bezig geweest met het ombouwen van het blog, maar dat is niet naar tevredenheid gelukt. We zijn nu op zoek naar wat sjablonen waarmee we een nieuw uiterlijk kunnen maken voor het blog. Maar eigenlijk moet de KannieBaal natuurlijk een eigen website voor de KannieBaal gaan maken. Dat is veel handiger, alleen zijn de namen die de KannieBaal wil hebben allemaal al bezet, zoals ik al eerder geschreven heb. Dus is het allemaal twijfelen geblazen bij de KannieBaal. We weten het niet en we kunnen dus niet verder. Wellicht is hier een volger die een goed advies heeft???

Hoe dichter bij Dordt....

Vandaag een cultureel dagje voor de KannieBaal. Ondanks de NWBA file-waarschuwingen zijn we toch op pad gegaan. Weliswaar met de trein, maar dan moeten we toch eerst nog een stukje met de auto. Maar het ging allemaal goed. En de treinen reden ook nog redelijk op tijd dus waren we ruim voor de openingstijd al bij het Drordechts Sumeum. Dus eerst maar even een rondje gelopen, want het ging pas om 11 uur open. Maar wat een prachtig museum met mooie dingen. Grappig was dat ze tussen oude schilderijen ineens een modern werk hadden gehangen. Dat gaf een grappig effect. Zo hing tussen een aantal stillevens uit de 17de eeuw onderstaand werk van Kype Poch.



Nadat we bij het berenrestaurant wat gegeten hadden zijn we weer in de trein gestapt om wederom naar Rotjeknor te gaan, want we wilden even naar een kleedje kijken. Maar we waren bang dat wat we zagen liggen toch een beetje te druk zou worden. Want zoiets kunnen we natuurlijk niet gebruiken.

Dus moeten we maar eens verder gaan kijken naar een kledenfabrikant. Maar dat heeft geen haast.

Percies

Nou, het ging dus percies zoals de KannieBaal al dacht, de stucadoor (met hoedje) leverde toch meer werk op dan gedacht waardoor er gisteren niets op het KannieBalenblog is verschenen. Maar eerlijk is eerlijk, de stucadoor heeft een fraai stukje werk geleverd. De muur ziet er weer strak uit. Nu moet alles (er gingen wel 3 emmers water in het stuc zitten) nog even opdrogen en dan kunnen we de boel even schilderen. Maar dat is zoveel werk niet en misschien laten we het wel gewoon zoals het is, mooi wit. Maar dat zal haast wel niet, ik ben bang dat er wat latexverf met een kleurtje op moet. Maar dat zien we volgende week wel. En anders tussen Kerst en Oud en Nieuw want dan heeft de KannieBaal vrije dagen opgenomen. Om een beetje te kunnen klussen en andere gezellige dingen te doen.
Oja, het blog aanpassen komt er ook even niet van, maar wellicht gaan we in de kerstvacantie de boel omkatten.

Pietwas

De KannieBaal heeft 'm! Zojuist binnengekomen met de geheime post de eerste en echte, enige KannieBaal Pietwas. Nu kan de KannieBaal zaken gaan doen. Hier in de wijk is grote behoefte aan piet, dus dat gaat de KannieBaal leveren. Hij heeft namelijk wel een pasje en de rest van de wijk niet en die gaan er ook geen krijgen. Daar zorgt de KannieBaal wel voor.



Via de KiwiLeaks heeft de KannieBaal kunnen regelen dat alle passen in de wijk volledig onbruikbaar zijn geworden. Dus moeten ze wel bij de KannieBaal aankloppen. Vooropgesteld natuurlijk dat ze weten waar de KannieBaal woont, daar moeten we nog even wat aandacht aan besteden. Want tot nu toe is de KannieBaal redelijk onvindbaar op het wijde wep en dat willen we wel zo houden. Maar daar gaan we nog even over overleggen met die meneer van de Kiwileaks. Die weet hoe je wel zichtbaar bent, maar toch onvindbaar.



En dat lijkt de KannieBaal wel wat. Zichtbaar zijn en toch onvindbaar. De KannieBaal denkt nog na over het aanpassen van het motto van dit blog. Want dat "Geen uitgewerkte onderwerpen, geen beschouwingen, geen diepgang" moet maar eens veranderen. Dus let op lezers, wellicht staat er morgen (of overmorgen, want morgen komt de stucadoor (met hoedje zag ik) zijn werk doen, dus dan blijft er weinig tijd om iets voor het KannieBalenblog te maken) ineens iets geheel anders. Houd dit blog in de gaten. Hier gebeurt het allemaal.

Wie kent hem niet?

Sinterklaas gevierd met onder andere het kleine meneertje en mevrouwtje. Het kleine meneertje is buitengewoon geïnteresseerd in het spelen met autootjes. Dus zijn pakjes waar autootjes in kunnen zitten erg spannend. Platte pakjes....daar kunnen geen auto's in zitten, dus die hoeft hij niet. Logisch toch? Het kleine mevrouwtje vindt alles mooi, als ze maar met de tractor mag spelen.
Zelf, buiten een lekkere fles wijn, een mooi boek (met rijm) gekregen van meneer Duiker. Dus dat gaan we binnenkort eens grondig bestuderen. Een goede keus van de Klaasbaas.

Feest

Gisteren naar Rotjeknor geweest in het kader van de cursus. Als afsluiting hoort daar altijd een excursie bij en deze keer in de Hunstkal aldaar. Feest der herkenning met internationaal realisme. Een tentoonstelling die ontzettend mooi is, van samenstelling maar ook van diversiteit. De KannieBaal kan hier natuurlijk niet te diep op ingaan, maar wil iedereen adviseren om hier heen te gaan en dit te gaan zien. Deze 2 bouwvakkers waren er ook en konden er geen genoeg van krijgen. Er zat alleen niet veel beweging in de mannen.



Er zijn nog wat andere blogs over deze tentoonstelling. Deze bijvoorbeeld waar ik onder andere het plaatje van de bouwvakkers gejat heb. Maar de eigenaar heeft het weer uit een persbericht gehaald dus het moet maar kunnen, vind de KannieBaal.
Morgen de grote Klaasviering met onder andere het kleine meneertje en mevrouwtje. We mogen niet laten zien dat we kado's bij ons hebben. Spannend......

Nerve Fiber Analysis

Gisteren liet de KannieBaal een foto van zichzelf zien. Het is een soort foto die van zijn ogen gemaakt zijn met een GDx apparaat. Dat apparaat, waar je dus in moet kijken, maakt een opname van de conditie van je ogen. Aan de hand hiervan kan de schade vastgesteld worden die te hoge oogdruk veroorzaakt. Ook de oogdruk is gisteren bij de KannieBaal gemeten. Dat fluctueert op een dag, maar meestal zit de KannieBaal zo rond de 22 en de 25 mm Hg. Rond de 10 is het mooist, maar dat gaat dus niet lukken bij de KannieBaal. Een goede bijkomstigheid is dat de KannieBaal een dik hoornvlies heeft. Dat is 2 jaar geleden een keer gemeten en toen is vastgesteld dat dat vrij dik is. En dat geeft weer recht op extra aftrekpunten, zodat de KannieBaal ongeveer rond de 20 uitkomt. Maar dan moeten we wel blijven druppelen. Als je wat wil lezen hierover dan kun je hier terecht, maar ook de goegel is behulpzaam met woorden als oogdruk en glaucoom. De oogdruk meten gebeurt in het ziekenhuis waar ik kom op 2 manieren:
1. De puff meting: je plaatst je hoofd in een hoofdsteun. Terwijl je recht vooruit blijft staren wordt een apparaat naar je oog toe bewogen. Zonder contact te maken blaast het apparaat een luchtstroom naar het oog. Het apparaat meet hiermee de oogdruk. Je schrikt je alleen iedere keer de touwtiefus van dat geblaas op je oog. Deze methode is behoorlijk nauwkeurig, maar het kan beter met
2. Applanatie tonometrie: Het te onderzoeken oog krijgt een verdovende druppel. Je plaatst je hoofd in een hoofdsteun. Terwijl je recht vooruit blijft staren beweegt de onderzoeker een klein plastic meetinstrument naar het oog toe. Als deze net contact maakt met het oog wordt de oogdruk met een blauw licht opgemeten. Die druppel prikt even, maar daarna is het oog verdooft en voel je dus verder niets van dat onderzoek.



En voorlopig mogen we dus even wegblijven, over een jaar terug komen. Maar wel doorgaan met druppelen.

Eindelijk een foto

De KannieBaal heeft vandaag een mooie foto van zichzelf gekregen. Hij is daar buitengewoon content mee, dat kan ik wel vertellen. Zo content dat hij besloten heeft om deze foto op het wijde wep te zetten. Zodat iedereen de KannieBaal in de ogen kan kijken om te zien wat voor vlees hij in de kuip heeft. Morgen zal de KannieBaal meer vertellen.

Koud

Vandaag las de KannieBaal in de krant dat wandelen een goed middel is om Alzheimer te voorkomen. Nu houd de KannieBaal wel van wandelen, niet te ver en niet te lang, maar elke dag een uurtje of zo, dat wil er in. En als het dan ook nog goed is om de hersenen in goede conditie te houden, dan is dat mooi meegenomen. Maar vandaag zat dat wandelen er niet in. Want ondanks dat er ook nog wat sneeuw ligt is een wandeling in de duinen niet goed mogelijk. Het is op dit moment namelijk 6 graden onder nul, duidelijk geen KannieBalen weer. Die blijft dan lekker binnen zitten. En dan moet ik morgen nog even naar de kapper, dus dan krijgen we het nog kouder om het hoofd. Binnen blijven dus, de zwervers moeten in Adam ook al binnen blijven en mogen 's nachts niet meer buiten slapen. Terwijl dat voor hen toch wel gezond zou zijn.....

Soms kom je grappige dingen tegen op het internet, terwijl je, net doend alsof je druk bezig bent, gewoon maar een beetje dom zit te surfen. Zo zag de KannieBaal vandaag een foto van vogels (flamingo's in dit geval) die met z'n allen weer de afbeelding van een vogel maakten. Ik zag het bericht hier
staan dus als je even op afbeeldingen googeld op de naam van de fotograaf met yucatan erbij dan vind je nog veel meer foto's van die flamingo's. Voor zover je daar in geïnteresseerd bent natuurlijk, maar dat hoor ik graag.

Oppassen en uitkijken

Als gevolg van uithuizige ouders zijn wij aan het oppassen. De KannieBaal had vanmorgen pannekoeken gebakken en die hadden we meegenomen. Want we moesten het kleine meneertje en mevrouwtje voeden en in bed stoppen. Dat voeden ging natuurlijk wel goed: pannekoeken (de KannieBaal is nog van de oude spelling, dat snapt u wel??)gaan erin als koek. Zeker als je er zelf poedersuiker over mag strooien, dan worden ze extra lekker. Naar bed brengen ging ook goed, behalve dat het kleine meneertje even moest huilen en naar zijn moeder vroeg. Maar dat was zo weer over.

Weer een nieuw bericht

Als je dus inlogt op blogger.com, waar ik dus dit webblog heb, dan krijg je een scherm waarin onder andere staat: Nieuw bericht maken. Nu vind ik dat een beetje raar. Zet daar dan: Bericht maken, want iedere keer een nieuw bericht maken, daar word je zo moe van. Maar nu dus weer een nieuw bericht. Want we hadden vanmiddag cursus. Onder andere over het Rideau de fer, ofwel het ijzeren gordijn. Nu klinkt rideau de fer veel mooier vind ik persoonlijk. Net als le doigt d'honneur, ofwel de erevinger. Wie die krijgt moet maar aan het frans denken, dan voel je je minder gekwetst.
Vandaag geen plaatje, want anders krijg ik ook nog een middelvinger!!!

Eindelijk een nieuw bericht.....

Niet dat de KannieBaal nu iets te melden heeft, maar het wordt tijd voor een nieuw bericht. Waar dat over zal gaan is op het moment van schrijven nog niet bekend, maar gaandeweg zal dat wel duidelijk worden. Zo zijn we hedenmorgen naar de oude werkplek geweest. De KannieBaal is namelijk uitgenodigd voor de Kerstlunch, maar daar moet hij wel wat voor doen, natuurlijk. Maar dat ligt in het verschiet, dus daar gaan we later wel uitgebreid over vertellen. De eerste bespreking over de Kerstlunch is in ieder geval achter de rug.



Dan hebben we vanmiddag dingen gekocht voor de Klaasviering, maar dat ligt ook in het verschiet, daarbij moeten we voorkomen dat lezers er achter komen wat we gekocht hebben en voor wie. Want voor je het weet liggen dat soort Klaasgeheimen op straat en dat kunnen we niet hebben, daar zijn ze veel te delicaat voor. Het is al erg genoeg dat ik weet van wie J. het loodje getrokken heeft, erger moet het niet worden. We kunnen er dus niet over schrijven.



Nou, dan wordt het moeilijk voor de KannieBaal, er is geen onderwerp waar over geschreven kan worden. Ik laat het allemaal maar even zitten, wellicht hebben we morgen meer te melden. Overigens is een loodje heel zwaar. En een lootje groeit aan een tak.

Nog steeds geen bericht

De KannieBaal blijft in herhalingen vallen, maar ook vandaag geen tijd om een stukje te schrijven. Deels omdat we nix beleven, deels omdat we allerlei dingen moeten doen die het noemen niet waard zijn. Zo moet ik een paar dozen onderdelen van computers uitzoeken en bekijken of daar nog iets tussen zit om te verkopen via de plarkmaats.
Daar zit van alles tussen, zoals DVD-branders en pc-kaarten. Geheugenbankjes heb ik al weggegooid, omdat de beschrijvingen daarvan veelvuldig onbruikbaar zijn. En of ze het nog doen weet ik ook niet en het kost veel tijd om dat uit te gaan zoeken (pc neerzetten, geheugen eruit halen, andere bankjes erin aanzetten, aanzetten en kijken of het werkt, kijken hoe groot geheugenbankje is, pc uitdoen, bankjes er weer uithalen, in zakje doen erop schrijven wat het is en dan weer de volgende sessie. En als je op de plarkmaats kijkt wat daar te koop staat.....rijen dik!)



Wel is de stucadoor gisteren langs geweest. Hij schatte dat het toch wel meer dan een halve dag werk zou zijn. De kosten vielen mee en hij dacht dat er volgende week wel ruimte was om dit bij ons te komen doen. Begin volgende week horen we dat, hij heeft ons telefoonnummer en zou ons bellen. Als dat waar is dan is die klus nog mooi voor de kerst afgerond. Nu de schilder nog laten komen voor een prijsopgave. Dat zal ik vrijdagavond eens even doen.

Weer geen bericht vandaag

Want de KannieBaal heeft het razenddruk vandaag. Naar de orensmid om hoorapparaat te laten bijstellen. Dan naar de Vogelflat om iets op te halen van de kinderwagen. Vervolgens wat boodschappen doen. Daarna de bestelde stucadoor ontvangen en dan fluks de auto in om naar L. te rijden en daar te gaan eten. Verder vanavond oppassen op een klein meneertje en mevrouwtje. En als het meezit nog wat voetballen kijken, dus een stukje schrijven voor de KannieBalenblog zit er nu eventjes niet in. Dus dat doen we dan maar niet. Maar misschien hebben we morgen wat meer tijd, want je kan dan wel een pensionada zijn, druk blijft het leven wel.

Stucwerk

Maanden geleden hebben we de zolder enigszins laten verbouwen, zodat de wasmachine daar kan staan. Maar alles moet nog netjes afgewerkt worden. Dus vandaag even naar de achterbuurman gelopen. Die heeft een zoon en die zit in het stucwerk. Morgen komt hij langs om te kijken hoeveel werk het is en hoeveel hij ons daar voor in rekening gaat brengen. De KannieBaal is nog even op zoek geweest naar een Loop, die, zoals bekend in Nederland veelvuldig aan het klussen zijn. Maar aangezien er niet zo snel één voorhanden was gaan we (voorlopig) maar met de buurjongen in zee. Tenzij de kosten natuurlijk de pan uitrijzen want dan gaan we alsnog op zoek naar een NoordLoop. Of een ZuidLoop, wat er maar beschikbaar is. In ieder geval hoop ik dat hij een hoedje op heeft.

Vrijdag, zaterdag en zondag

Soms heeft zelfs een KannieBaal het druk met van alles en nog wat en het eerste wat er dan bij inschiet is het blog. Terwijl ik bijvoorbeeld veel beter de maaltijd kan overslaan. Dus wat dat betreft hebben we ons leven nog niet helemaal op orde. Maar goed, vrijdag hadden we cursus, het Pitte Waard en Nijpacker en kwamen we midden in de nacht thuis, zaterdag was daar Klaas en andere dingen dus moeten we het van de zondag hebben. Maar dat begon al snel met een klein meneertje en mevrouwtje die op de stoep stonden. Ze hadden hun schoen gezet en daar had iemand van alles in gedaan. En dat wilden ze ons wel even laten zien natuurlijk. Nu had het kleine meneertje van Klaas een prachtige vrachtauto gekregen als onderstaand



En het kleine mevrouwtje had een mooi serviesje gekregen. Natuurlijk werden wij getracteerd op vele kopjes thee, die we braaf hebben leeggedronken. "Heerlijk", zeiden we dan.



Dus de KannieBaal gaat vanavond zijn schoen ook maar zetten, want je weet maar nooit of Klaas vanavond langs komt. En de KannieBaal wil wel een digitale spiegelreflex-camera met zo'n grote telelens hebben. Daar heb je een flinke schoen voor nodig, maar die heeft de KannieBaal wel......

Emsterdem

Cultureel dagje gedaan vandaag (voor de cultuur helemaal weg bezuinigd wordt) in de hoofdstad. Eerst naar de Merhitage geweest voor de tentoonstelling over Alex de Grote.
Het is niet zo'n grote tentoonstelling, maar zoals gebruikelijk hebben ze weer hele mooie voorwerpen uit Surland laten komen. Het was ook niet zo druk als bij de laatste tentoonstellingen. Maar dat is niet zo erg, dan heb je rustig de tijd en ruimte om alles te bekijken.



Daarna nog naar het Lapeis op de Mad geweest. Dat wilde de KannieBaal al jaren, maar het is niet altijd open. Maar nu wel. Prachtige stijlkamers. Er lag alleen een groot tapijt in de burgerzaal, dus kon je de marmerenvloer met de wereldkaarten niet zien. Dus maar even een plaatje gejat. Die vloer ziet er zo uit.

Koud

Moest de KannieBaal vandaag op de fiets naar de Warkei (daar hadden ze een mooi speelkleed wat wel bij een klein meneertje in de smaak zal vallen) was het vliegend koud vandaag. Gelukkig lagen de thermische hand schoenen klaar dus die fluks aangetrokken. Desondanks bleef het koud. De KannieBaal houdt niet zo van de winter. Als echte KannieBaal loopt hij het liefste in blote k*nt, koppel en assegaai door de rimboe te spankeren. Maar dat zit er dus de komende maanden even niet in.
In ieder geval dus dat speelkleed aangeschaft en nog een zak vogelvoer om de eerder gemelde silo te kunnen vullen. Hebben de vogels weer wat te eten, want die hebben zeker last van de kou.



Ook nog even een stukje in de auto gereden met een klein meneertje en mevrouwtje achterin. Ik zong over Berend Botje en toen ik uitgezongen was, zei het kleine meneertje: "Nog een keer Berend Botje" Dus ik opnieuw zingen. Uiteindelijk kon ik 5 keer Berend Botje zingen. Later zat hij zelf te zingen. En thuis kregen ze peternoten van hun vader.

Sloopwerkzaamheden

De voeding van mijn pc was kapot, althans, dat veronderstelde ik. Dus ik heb even uit de schuur van H. de oude pc van S. opgehaald. Daar de voeding uitgehaald en even snel aangesloten en jawel..... hij ging weer aan. Alleen was die voeding wat te klein (250 Watt, terwijl de oude 300 Watt was) dus had ik daar niets aan. Vanochtend op de fiets gestapt en even een rondje gereden. Uiteindelijk een 350 Watt voeding gekocht voor € 29,95.



Vervolgens de nieuwe voeding in de pc gezet en dat werkte. Voordeel is dat er een grote fan op zit, dus de pc wordt ook wat beter gekoeld. Laatste probleem was dat ik eerst dacht dat de schakelaar defect was (ik had daar al eerder problemen mee gehad) en deze dus gesloopt had. Maar ook de oude pc van S. gaf weer uitkomst.... Daar het schakelaartje met kabeltje naar het moederbord uitgehaald en in pc gezet. Moest alleen een gat in het frontje boren om het schakelaartje daar door heen te laten lopen, want het kabeltje was eigenlijk te kort.
Heb nu een "externe" schakelaar om pc aan te zetten. Met de LG mobiel hier een foto van gemaakt, het is eigenlijk een beetje te donker maar met de zaklamp wat bijgelicht. En ziehier het resultaat. Vlak naast het Windows 7 logootje (dat is van mijn nieuwe pc die er naast staat) zie je dus het stekkertje zitten.



Als je op het plaatje klikt wordt hij vergroot en kan je het wat beter zien. Waar je als pensionada de hele dag zoet mee kan zijn! Ooowja, de echte voeding ziet er ongeveer zo uit. En de oude pc van S. is nu dus definitief onbruikbaar geworden. Erg hè???
Daar staat tegenover dat de schuur van H. weer wat meer opgeruimd is.

Geen staartmezen

Zit de KannieBaal de hele dag uit het raam te kijken of die groep staartmezen nog langs wil komen, zijn ze in geen velden of wegen te bekennen. Daar is de KannieBaal natuurlijk buitengewoon teleurgesteld over. Die beesten moeten zich wel een beetje aan de regels houden, anders zetten we ze het land uit. Maar de teleurstelling ebde snel weg toen de KannieBaal zijn fiets uit de schuur wilde pakken om wat boodschappen te gaan doen. Want zag hij in de bomen op de parkeerplaats??? Dat lijkt wel een specht dacht de KannieBaal. En inderdaad, het was er een. Nog nooit eerder in de wijk gezien. Wel gehoord in het Scheerenhoolbos bij de Bilwert, maar nog nooit zo dicht bij huis. Hij ging wel steeds aan de achterkant van de stam zitten, maar door wat van positie te veranderen kon ik hem toch steeds in het oog houden tot hij wegvloog.



Zoiets maakt de hele dag toch weer goed......