Avondwandeling

Gisteravond zijn we met de bus naar Funchal gegaan. In de afgelopen dagen zagen we ze steeds bezig met de kerstverlichting hier. Het beloofde een heel spektakel te worden. Eerst wat gegeten in de Pianorestaurant, heel smakelijk allemaal en toen was het donker genoeg om naar de verlichting te kijken. Eerst even uitgezocht waar we de het vertrekpunt van de bus terug konden vinden en toen op weg. Nou....dat was prachtig. Er was ook een echte kerstmarkt, niet zo groot als die we in Parijs hebben gezien of in Wenen, maar toch leuk. En er was een prachtige kerststal, met grote kamelen en het kindje lag er ook al. Beetje vroeg vonden wij, maar wat maakt het uit. Hieronder staan wat foto's.
Vandaag was onze laatste dag hier, morgen vroeg op en rond 5 uur moeten we thuis kunnen zijn. Het weer hier heeft niet gebracht wat we er van verwacht hadden, gelukkig hebben we met de 3 excursies die we maakten het getroffen. Gisteren was een aardige dag, dan verwacht je voor vandaag ook wel lekker weer,  maar helaas was het weer bewolkt.6

Laatste tocht, deel 2

Gistermiddag dus de laatste excursie gemaakt, de bergen in naar het midden van het eiland. Naar de Pico dos Barcelos, waar je een prachtig uitzicht hebt over de hoofdstad en waar je de cruiseschepen in de haven kan zien liggen. Toen door naar de  nonnenvallei en de Eira du Serrada, maar toen zaten we al op 1100 meter hoogte. En moesten we een smal weggetje naar boven lopen. Gelukkig voor mevrouw J. zat er een flink hek naast, dus ze liep probleemloos naar boven. Adembenemende vergezichten heb je hier,  je ziet beneden je kleine dorpjes liggen. Vervolgens weer naar beneden en door naar Monte,  waar je ook met een kabelbaan kunt komen. Daar staat een kerk, die we even bezocht hebben, maar grappiger is dat je hiervandaan met de tobbogan weer naar beneden kan. Dat zijn houten/rieten sleeën,  die door 2 mannetjes in witte pakken en een strooihoed naar beneden gestuurd worden. Er zijn 2 of 3 persoonssleetjes en je moet in de buidel tasten om naar beneden te mogen. De KannieBaal heeft het even aan zich voorbij laten gaan en mevrouw J. wilde helemaal niet. De chauffeur van ons busje was zo vriendelijk om het traject van de sleetjes te volgen, dus zo konden we precies zien wat we gemist hadden. Tot slot nog een wijnproeverij,  nouja, we kregen een klein pokkeglaasje madeirawijn ingeschonken. Als je diep inademde was het al verdewenen. Maar het was een leuke tocht. Straks gaan we de stad in om naar de kerstverlichting te kijken.

Laatste tocht

Vanmiddag de laatste tocht gemaakt. Prachtige tocht, mooi weer, 2 mooie uitkijkpunten en het was heel helder dus we konden ver kijken. Vanmorgen zelfs even bij het zwembad gezeten, maar het trok toch weer dicht en werd het bewolkt. Maarrrr......... het heeft vandaag niet, ik herhaal,  n i e t geregend. Ik zal morgen foto's overzetten en die hier plaatsen en het één en ander vertellen over vandaag. Was een leuke dag, maar het is nu te laat om een stukje te maken.

Oostelijk stuk, deel 2

We zaten goed in het busje gisteren, mevrouw J. aan het raam en de KannieBaal aan de andere kant aan het raam, met een lege stoel naast zich,  handig voor jassen, rugzak en petten. Eerst naar 1818 meter hoogte, daar was een mooi uitkijkpunt. Maar door de bewolking was er niets te zien. Dat had de chauffeur/gids net zo goed over kunnen slaan, maar dan klopt zijn programma niet meer. Naar beneden tot we bij een forellenkwekerij kwamen. Allemaal verschillende bassins met forellen in verschillende grootte. En allemaal bassins gevoed met vers water uit de bergen. Vervolgens door naar het dorp Santana waar nog een aantal zogenaamde a - huisjes staan (zie foto hieronder). Houten huisjes met een strooien dak die vroeger over heel Madeira verspreid hebben gestaan. Nu staan er alleen nog maar een paar in Santana, maar die worden goed onderhouden en vormen zo een toeristisch trekpleister. Leuk om te zien. We moesten hier enige tijd doorbrengen omdat er natuurlijk geluncht moest worden. Vervolgens naar een rumfabriek, maar die was niet in bedrijf, alleen in mei wordt daar gewerkt. Ook nog wat mooie uitzichtpunten waar wel wat te zien was werden aangedaan. Ook nog naar een uitzichtpunt waar je een mooi uitzicht op het vliegveld had en daarna gingen we weer huiswaarts. Het was zoals al gezegd, een mooie tocht, minder spectaculair dan de westelijke route, maar zeker de moeite waard.
Verder blijft het weer treurig,  zwaar bewolkt, van tijd tot tijd regen en geen zon te zien. En daar waren we eigenlijk wel voor gekomen. Maar we veranderen er niets aan en we moeten het er mee doen.

Oostelijk deel

Laat op de avond, dus maar een kort stukje. Vanochtend vroeg opgestaan voor een tocht over het oostelijk deel van het eiland. Het begon al droevig, bewolking en nog meer bewolking en wij reden naar boven. We kwamen net een klein beetje boven de bewolking uit, daar scheen de zon een beetje. Maar veel zie je dan niet. Later knapte het wat op, maar het was wel koud. En het oostelijk deel is minder spectaculair dan het westelijk deel, maar evengoed nog prachtig. Morgen zullen we hier wat foto's zetten, maar het is nu te laat om die allemaal van het fototoestel over te zetten. En morgen hebben we wat meer tijd.

Jarig

Ik had me mijn verjaardag wat zonniger voorgesteld, zei mevrouw J. zojuist. We begonnen goed, met een champagneontbijt, maar we moesten wel binnen zitten. En dat hebben we eigenlijk de hele  dag zo'n beetje gedaan. We zijn  even een uurtje naar buiten geweest, maar het waait en het is niet aangenaam. Gelukkig kwamen ze van het hotel een doosje chocolaatjes brengen vanwege haar verjaring. Maar voor de rest is het treurig.

Het begon

Het begon prachtig vanmorgen. Strak blauwe lucht en een heerlijk zonnetje. Dus na het ontbijt ligbedjes opgezocht, zwembroek aangetrokken en wat te lezen gepakt. Lekker liggen lezen, dat hebben we hier nog niet echt veel gedaan. Althans de KannieBaal niet, mevrouw J. heeft al 2 boeken uit. Maar om 12 uur was het uit met de pret, helemaal betrokken en het begon zachtjes te regenen, in een mum van tijd was het hele zwembadterras leeg. We zijn maar terug gegaan naar de kamer, moesten even wachten omdat die net schoongemaakt werd. En daar maar verder gegaan met lezen. En vanmiddag wat boodschappen gedaan. En er kwam nog een cruiseschip langs varen.

Tochtje

Vanmorgen ging de wekker vroeg af. Gisteravond hadden we de spullen al ingepakt, jassen, warme trui, fototoestel en dergelijke, want we gingen een dagje op excursie. 10 Minuten te laat kwam het busje ons op halen, maar dan hebben we een prachtige tocht over het westelijk deel van het eiland voor de boeg. En dat werd het ook, wat een schitterend eiland is dit. Het weer zat ook redelijk mee, veel zon, welgeteld één regenbui en goede wegen. We hebben onze ogen uitgekeken. Veel stops op prachtige plekken met schitterend uitzicht. Hieronder staan een paar foto's maar het is lastig kiezen. Onderweg wat gegeten, tunasandwich met patatjes,  smaakte goed en tegen half zes waren we , uitgeteld en wel, weer terug in het hotel. We hebben nog een excursie naar het oostelijk deel van eiland te goed, de KannieBaal kijkt er helemaal naar uit.

Regen

Tot nog toe hebben geen dag zonder regen gehad. Soms een dag met slechts wat miezer, maar vandaag stevige buien. Het begon al bij het ontbijt. Wij zitten graag buiten bij het eten, dat kan bij ons thuis niet en ooit las de KannieBaal een boek dat "Altijd buiten eten" was genaamd. Dus als het kan, dan graag.  Maar we waren net aangeschoven of er kwam een hoosbui langs. Gelukkig zaten we onder een zonnescherm, dus bleven we droog. Na ontbijt zijn we met de jello laain bus gegaan. Naar het dorp Camara de Lobo. Een vissersdorp met één haventje, 15 vissersboten, 28 vissers en 75 kroegen. We waren de bus nog niet uit of het zeek weer van de regen. Dus in een van de 75 kroegen geschuild. En later nog in een kerkje. Wat rondgelopen, maar we hadden het snel gezien. Toevallig kwam net het busje naar Cabo Girao aan rijden. Dat is een mooi tochtje wat we al eerder maakten, maar toen zaten we an de verkeerde kant in het busje. Nu aan de goede kant gaan zitten. Een prachtige tocht, werkelijk schitterend. En daarna maar terug naar het hotel. Binnen zitten. Maar als we thuis zouden zijn zouden we ook binnen zitten. Maar daar ga je niet voor naar Madeera. Toch......?

Balkongast

Elke morgen loopt er hier een valkenier rond om te voorkomen dat meeuwen of duiven tijdens het ontbijt zich te goed doen aan de bordjes met eten van de hotelgasten. Toen mevrouw J. en de KannieBaal hun eerste wandeling maakten gingen ze even op een terrasje zitten om wat te drinken. Gelijk kwamen er een paar duiven aan tafel om te kijken of er wat eetbaars tussen zat. Helaas...slechts glazen en 2 blikjes. Even later gingen er mensen aan een tafeltje verderop zitten en kregen bier. Met een schaaltje nootjes. De duiven hadden de nootjes eerder op dan dat mensen konden zien wat er op het schaaltje had gelegen. Vervolgens kwamen de duiven weer uitrusten op ons tafeltje. Daar stak de KannieBaal een petje eh. ..stokje voor. Met een welgemikte flenter werd duif verjaagd en koos hij het hazenpad. Maar bij het hotel willen ze dat soort gedrag natuurlijk niet hebben, het personeel kan nooit snel genoeg de tafeltjes afruimen om duiven of meeuwen geen kans te geven. Dus loopt er iemand rond met een valk op de arm. En dat heeft het gewenste effect, er is geen duif of meeuw te zien. Af en toe poetst de valk de plaat en wordt dan weer met wat eten terug gelokt. Maar toen we terug in kamer waren kwam hij even naar mevrouw J. op het balkon kijken. Smakelijk hapje dacht hij waarschijnlijk. De KannieBaal heeft een paar foto's van hem gemaakt.

Regen

Eergisteravond waren we uit eten gegaan, want in het hotel krijgen we alleen maar een ontbijt. We hadden een mooi restaurant gevonden en een goed plekje en we zaten heerlijk. Alleen begon het op een gegeven moment te regenen. En niet een klein beetje ook. Echt pijpenstelen.  Gelukkig zaten we onder het zonnescherm,  maar op een gegeven moment ging dat zelfs een beetje doorlekken. We konden nog een beetje manouvreren naar een droog plekje. Alle andere gasten waren allemaal al naar binnen gegaan, maar mevrouw J en de KannieBaal bleven stug volhouden. Maar op een gegeven moment was alles op en hadden we afgerekend. Het bleef echter hard regenen. Toen het even wat minder werd zijn we toch maar terug gelopen, we kregen we een paraplu mee van de restauranteigenaar. We mochten hem zelfs houden, maar ik heb hem de volgende dag, toen het weer helemaal droog was, teruggebracht. Ze waren nog niet open, maar ik heb hem aan de deurknop gehangen. En 's avonds nagevraagd. De baas had hem gevonden.

Wandelen en de bus

Gisteren naar een winkeltje geweest waar je kaarten voor de jelloo laain kunt kopen. Dat is een buslijn die vaste routes rijdt en waar je op en uit kunt stappen. Een soort hopon-hopof maar dan anders. Die rijden hier ook maar hebben niet zulke leuke routes. Dus vanmorgen, nadat de KannieBaal de paraplu, die hij gisteravond geleend had, teruggebracht had, zijn we met de bus mee gegaan. Eerst naar de hoofdstad en toen naar het eindpunt. En ondertussen lekker om je heen kijken. En, ook heel belangrijk, niet hoeven lopen. Want van de wandeling van gisteren hebben we enorme spierpijnen overgehouden. Toch iets te lang en te ver gelopen, maar het was ook wel erg leuk. Maar terug naar vandaag en de bus. Nadat we een rondje gereden hadden zijn we uitgestapt in de hoofdstad. Daar rondgelopen, wat gedronken en toen weer rondgekeken. Leuke gezellige stad, veel, heel veel restaurantjes en eettentjes en af en toe en leuke  galerie. Toen we het zat waren zijn we weer in de bus gaan zitten en wilden we terug naar het hotel. Het was een andere route dan vanmorgen, dus dat maakte het weer heel leuk om naar buiten te kijken. Kortom...... een geslaagde dag. Straks gaan we uit eten, we hopen dat het droog blijft vanavond.

Een glaasje Madeera

Gisterochtend ging de wekker om half drie af. Opstaan, douchen, koffers dicht doen en vertrekken. Auto op Chipshol geparkeerd en met de bus verder, Inchecken, veiligheidscontrole en dan wachten. Naar gate lopen, instappen, gelukkig een driebank voor ons tweetjes, dus ruim zitten. Dutje doen, wat lezen,  film kijken die het niet doet en dan weer uitstappen. Koffers opwachten, melden bij reisleidster en met de bus naar hotel. Naar de kamer, niet goed, andere kamer vragen, betere kamer gekregen en koffers uitpakken. Zo hèhè..... we zijn er. Bij zwembad zitten, naar binnen omdat het gaat regenen, weer bij zwembad zitten omdat de zon weer schijnt. Een eindje lopen en de boel verkennen, water kopen, kijken naar restaurantjes voor de avond. Lekker gegeten en dan vallen we van vermoeidheid even na tienen in de avond in slaap.
Vanmorgen een heerlijk ontbijt, daarna ruim 4 uur gewandeld en nu zitten we even op de kamer. Genieten van het uitzicht, kijk maar.

Oto

We hadden dus een auto gehuurd, via de receptie van het hotel. En die werd keurig op tijd bezorgd.  Dus op weg, eerst naar de opgraving van Thira. Een weg vol haarspeldbochten omhoog en in een mum van tijd zaten we heel hoog. Kaartjes voor de opgraving hadden we al, dus we konden zo naar binnen. En weer klimmen, maar nu met de benenwagen. Op een gegeven moment kreeg mevrouw  J. last van hoogtevrees, maar de KannieBaal is nog even verder gestegen. Een enorm complex, boven op de berg. Erg interessant , maar omdat mevrouw J. achter was gebleven snel wat foto's gemaakt en weer terug gegaan. Toen door naar Pyrgos, waar we het kasteel bekeken hebben en verder naar de eindkaap van het eiland, met vuurtoren. Naar de opgraving van Akrotiri, helemaal overdekt met looppaden. Dat zijn we eigenlijk niet zo gewend, meestal kun je bij Griekse opgravingen vrij rondlopen. Op een terras tzatziki met brood gegeten en wat te drinken en vervolgens weer verder via Fira (daar waren we al geweest) naar de andere punt van het eiland gereden naar Oia. Enorm toeristisch stadje, maar wel leuk om te zien. En toen hadden we het wel een beetje gehad, dus zijn we via een bekende supermarktketen voor wat boodschappen, terug gereden. En s avonds met de auto naar het dorp gereden om te gaan eten. Tenslotte de sleutel van de auto ingeleverd. Leuke dag, veel foto's gemaakt.

Hiero of Hiera

De KannieBaal heeft achterstallig onderhoud te plegen. Al enkele dagen geen berichten geplaatst terwijl wij wel in den vreemde vertoeven....dat geeft geen pas. Dus gaan we even terug in de tijd en halen we wat schade in. Afgelopen donderdag zijn we met de bus naar Fira geweest. De bus begint hier in het dorp waar we zitten en we dachten dat we de eerste bushalte gevonden hadden. Daar stonden al wat mensen, maar toen de bus aankwam bleken er al heel wat passagiers in te zitten. Gelukkig konden wij  ons er net in persen, maar er bleven nog heel wat teleurgestelden bij de halte achter. En zitten was er niet bij. Maar we werden netjes naar Fira gebracht en daar ging het om. Aldaar zijn we uitgestapt en gaan lopen door het stadje. Mooie kerken gezien, mooie galeries en heel veel winkeltjes, restaurantjes en terrasjes. En we hadden natuurlijk schitterend uitzicht over de caldera. Santorini is van oorsprong een grote vulkaan die is uitgebarsten, miljoenen jaren geleden. Er is toen een fluitketeldal of caldera gevormd, wat goed te zien is aan de vorm van het eiland. Goegel er maar eens op dan leer je er wat van. Na enig zoeken hebben we het archeologisch museum gevonden en dat hebben we even bezocht. Klein (met veel achterstallig onderhoud) museum, maar wel heel leuk. Daarna hebben we wat gegeten en zijn we nog wat rond gaan gaan lopen. Maar het gaat hier allemaal omhoog of omlaag, dus op een gegeven moment kregen we last van de benen en zijn we naar de bushalte gelopen. Welke bus we moesten hebben? Dat zou omgeroepen (geschreeuwd dus) worden en we moesten maar goed opletten. Dat ging gelukkig goed en nu konden we wel zitten, dus dat was aangenaam. Voor de zaterdag, daar zal ik morgen wel wat over schrijven, hadden we een auto gehuurd.

Aanvliegen

Wij zitten in een prachtig hotel aan het strand. Heerlijke ligbedjes en ook een (klein) zwembad. Ruime kamer met goede bedden. Warm water uit de kraan en voor onder de douche. Een ontbijtbuffet met heerlijke verse zelfgemaakte quiche en zelfgebakken cakes. Verse yoghurt met honing. Goeie koffie en vers sinaasappelsap. Desgewenst wordt er een heerlijk omelet of spiegeleieren voor je gebakken. Heel vriendelijk personeel, zeer behulpzaam. Het enige is dat we onder de aanvliegroute van het vliegveld zitten. Dat is zo'n 2 kilometer verderop, maar ze vliegen hier al rakelings over je hoofd. Gelukkig zijn het er niet veel, maar ze maken een hoop herrie. We zien ze gelukkig van ver aankomen, ze maken een wijde bocht gaan dan landen. Even 10 tellen de vingers in de oren en we gaan weer verder. Zie hieronder.

Santo

Gisteren aangekomen op dit wonderlijke eiland. We moesten akelig vroeg ons bed uit om met het vliegtuig mee te kunnen. Mar we waren dan ook al  roer in het hotel. Mevrouw J. had via het hotel een taxi geregeld en die stond keurig met een bordje "KannieBaal" op ons te wachten. En 10 minuten later (en €20,= armer) werden we afgezet bij het hotel. En we kregen de suite van de hotel eigenaar,  dat was ook weer heel vriendelijk. Lekker op het strand gezeten, gisteren en vandaag. In zee gezwommen en in het zwembad, wat wil je nog meer. We gaan ons hier wel vermaken. Morgen is het nog lekker weer,m daarna komt er veel wind en wordt het kouder, zegt mevrouw J. We gaan het zien.

Zuid en zo

Oost west
thuis is ook wel lekker.

Kevers

De KannieBaal zit in de Gouden Tulp in het noorden van Frankrijk. Mooi nieuw hotel met een ruime kamer. Het viel alleen niet mee om bij het hotel te komen, er is hier een enorm park waar een evenement gaande is. Motorfietsen, oudetijders als Mustangs en ook veel kevers en zo. Er stond een mooi busje, of het te koop was werd me niet duidelijk, maar het leek me wel wat. Morgen gaan we verder, we zien wel hoe laat we thuis zijn.

Regen

Het regent, dus geen blog vandaag.

Aardig weer

De mistral is over, vanmorgen was het nog fris, maar in de loop van de dag werd het steeds warmer. Omdat we in de eindfase zitten hadden we niet zo'n zin om eten te koken vanavond (dan hadden we eerst boodschappen moeten doen) dus we hebben lekker voor ons laten koken. En bij de Etap doen ze dat goed, dus daar zijn we neergestreken. En omdat ze afgelopen maandag het bedrag 2 keer hadden afgeschreven (er ging iets fout met het pinapparaat) hoefden we vandaag niet te betalen. Daarna even uitgebuikt en vervolgens met opruimen begonnen. De fatboy is ingepakt en in het schuurtje gezet, gereedschap klaar gezet om mee naar huistelefoon nemen. Straks de auto even wassen want morgen gaan we alles inladen. En zondagochtend gaan we rijden, mevrouw J. heeft een deftig hotel geboekt in Noord Frankrijk dus daar gaan we slapen. En maandagochtend verder, maar zover is het nog niet, eerst inpakken en inladen. Maar dat gaan we morgen doen. Maar dat had ik al gezegd.

Bessen

Alle jeneverbessen zijn ontdaan van naalden en in een plastieken zak gedaan en nemen we mee naar huis. Wie wat verse bessen wil hebben moet dat dus even aangeven, dan krijgt hij of zij een zakje. En wie nix aangeeft krijgt ook nix. Simpel toch? Vanmorgen een leuke wandeling gemaakt, met de auto langs de Zingende sterren en daar geparkeerd. En toen langs de schelpenberg gelopen, het pad volgend. Een oude ingestorte boerderij,  die hebben we even bekeken, maar het is te veel werk om hem weer op te knappen, dus dat gaan we niet doen. Hij ligt wel op een mooi plekje, met prachtig uitzicht op de Verkoor. Daarna kwamen we bij een vreemd gebouwtje, redelijk nieuw, op een afgesloten terrein, een paar tafels en een bankje waren aanwezig. Er was een soort voorportaal dat open was, maar dan kwam er een deur. Ramen had het pand niet, dus het doel was onduidelijk. Misschien een optrek van jagers?
Daarna weer terug gelopen naar de auto, nog een stuk de weg volgend, maar die hield op een gegeven moment op en werd een steenslag pad wat we maar niet afgereden hebben. Maar waarschijnlijk kom je uiteindelijk in Marsan uit.
Verder hebben we hier weer een behoorlijke mistral en die maakt het behoorlijk koud. En dat is niet aangenaam, waarschijnlijk moeten we zelfs binnen eten. En dat is niet de bedoeling.

Jenever

In het voorjaar maakten de KannieBaal en mevrouw J. een wandeling over het terrein van de boer, ten westen van de piepeliene. Of het echt van de boer is weet waarschijnlijk niemand, alhoewel er wel tekeningen bestaan van de grond van de boer. Zo ook van de 12 hectare die van ons park zijn, maar hoe die grenzen lopen is ook niet duidelijk. Het is ook niet interessant, we doen er toch niets mee. Maar terug naar die wandeling van het voorjaar, we kwamen op een groot open terrein van een paar hectare. Bijzonder is dat er veel jeneverbesstruiken staan, vol met bessen. Voldoende om heel Schiedam aan het stoken te zetten, schreef de KannieBaal toen (zie bericht Sakkerloot van 4 april). Maar in onze eigen voortuin staan ook 3 jeneverbesstruiken die ook behoorlijk vol bessen zitten. En een klein stukje omhoog staan er nog een paar, die helemaal zwart zien van de bessen. De KannieBaal is even naar boven gelopen met een teiltje en een paar werkhandschoenen aan en binnen een paar minuten zat er al een aardig laagje in het teiltje. Nu komt het meeste werk: de naalden van de struik verwijderen. Wat altijd grappig is is dat er ook altijd van die prachtige groene snuitkevers bij de bessen zitten. Blijkbaar wonen die in de struiken. De KannieBaal gaat nu een beetje schudden met het teiltje en overhevelen naar het grote dienblad om de onrijpe bessen en de naalden te verwijderen. En dan de goede bessen in een zakje doen en mee naar huis nemen. Voor eigen gebruik (in de zuurkool), maar er zijn ook nog wel een paar afnemers die belangstelling hebben. Een potje jeneverbessen bij Appie kost heel wat stuivers.

Project

Mevrouw J. is met een project bezig. Welke kant het opgaat is me nog niet duidelijk, maar ze is er stellig over. We wachten het maar rustig af, het zal wel goed komen. Bij de boerderij waren ze ook met een project bezig, we zagen een graafmachine en een betonmolen. De KannieBaal is maar even poolshoogte gaan nemen. Er was een mannetje bezig. Met het metselen van een muur. Dat is altijd nuttig, het metselen van een muur. Dat zouden meer mensen moeten doen.
Verder was het vandaag prachtig weer, de hele dag volop zon, aan het eind van de middag wat bewolking. Die hangt er nog steeds dus we kunnen tot het donker wordt wel buiten zitten. Koffie. Misschien een stroopwafel (de laatste die er nog zijn) of anders een volkorenbiscuitje, ook lekker. En later een filmpje opzetten, met een glaasje druivensap. Kortom......lekkere dag.

Etap

Weet je wat, zei mevrouw J. vanmorgen, we gaan lunchen bij de Etap, ik betaal. Daar was de KannieBaal natuurlijk onmiddellijk voor te porren. Dat betekent namelijk lekker eten en niet af hoeven wassen. Dus tegen 12 uur naar de Etap gereden, aangeschoven aan een tafeltje en heerlijk gegeten. Quiche, kip met gratin en 2 boules  vanille voor mevrouw J. en voor de KannieBaal een heerlijk stuk taart. Koffie toe en toen terug en uit buiken. Moeten we vaker doen zei ik nog tegen mevrouw J. maar ze beweerde dat Bruin dat niet kon trekken.
En vanmiddag nog even de stoel gerepareerd. Die dreigde in tweeën te breken, maar met wat popnagels  en de popnageltang is dat onheil beweerd.  Maar we gaan wel zoeken naar nieuwe stoelen. Volgend jaar ofzo.

Roynac

Gisteravond ons galgenmaal gehad bij de Obergiesten, het was weer uitstekend. Vooraf hadden we hetzelfde: paté van gevogelte met een heerlijke tapenade en vervolgens voor mevrouw J. tajine van kip en voor de KannieBaal  in een grote pan gekookte Fransman. Tot slot voor mevrouw J. soupe de pêche en een heerlijk stuk tiramisu voor de KannieBaal. Daar lusten wij wel pap van. Afscheid genomen van Eric, geboekt voor april 2018 en toen naar huis. Vanmorgen een stevige wandeling gemaakt bij Roynac. Een zijweggetje ingegaan en toen konden we een leuk rondje lopen bleek later. We kwamen uit in het dorp en na een kort bezoekje aan de kerk, weer verder naar de auto. Ruim 5 kwartier gelopen, heuvel op en af, dus goed voor de beenspieren. En voor herhaling vatbaar, zeker op zondag als het rustig is op de weg.

Soe

Vanmorgen naar de markt van Soe geweest en aansluitend een kunstwandeling gemaakt. Het stelde niet veel voor, maar het was een stevige wandeling met veel klimwerk.  En daar waren we wel een beetje aan toe,  na al die warme dagen waarin het veelte warm was om te bewegen. Maar nu is het bewolkt, mistral en 19 graden buiten. En af en toe een spatje.  Straks gaan we naar de Obergiesten voor de laatste keer, we zullen binnen moeten zitten. Maar het is niet anders, er is beter weer op komst.

Mooi tochtje

Vanmorgen allerlei spullen in de auto gedaan, stoeltjes, dikke truien, drinken, wandelschoenen en zo meer en toen richting Die gereden en  vervolgens naar Serres. Onderweg bij Sajjans wat stenen gezocht voor een project van mevrouw J. en hier en daar uitgestapt, onder andere bij Les Claps. Enorme rotsblokken liggen daar en een soort waterval met een stroomversnelling. En toen kwamen we uit bij de bron van de Drome, waar we ook even rondgelopen hebben. Het zijn verschillende bronnen natuurlijk, maar bij een staat een bordje dat het de bron van de rivier is. Je moet toch wat. In Serres geluncht bij Zuid Vietnam, zo heette het restaurant. Nu waren we wel eens eerder In Zuid Vietnam, in HoChiMinstad om precies te zijn, daar was het wel wat warmer. Maar dat was jaren geleden, nu gingen we eten. Nems en dat soort dingen, het smaakte allemaal prima. En ijs toe. Toen even rondgelopen door de oude stad en vervolgens verder gereden. We kwamen uit bij een meertje, waar we de stoeltjes hebben neer gezet en een tijdje hebben gezeten.Rond het meer gewandeld, dat zou 35 minuten gaan duren, maar in 20 minuten waren we al weer bij het beginpunt. Blijkbaar wandelen wij snel, En daarna weer terug gereden. Onderweg nog boodschappen gedaan. Morgen foto's.

Tentoonstelling

Vanmorgen, nadat de KannieBaal het zwembad had schoongemaakt , zijn we naar SinterMarcel van Sauzetbgereden. Aldaar hebben we de Bar Restaurant L'Authentique opgezocht. Volgens mevrouw J. had dat goede recensies,  dus dat gingen wij even proberen. Een menu voor € 15,=, dat klonk wel aardig. Vooraf meloen met ham of een taartje van geitenkaas met spekjes, daarna een spiesjes vlees met saus, aardappelgratin en tomaat en tot slot een notige mousse met kletskoppen. We hadden niet gereserveerd, dat was eigenlijk wel beter merkten we later, want het werd behoorlijk druk. En het eten was meer dan prima, helaas fototoestel vergeten, anders had ik hier een paar foto's neer kunnen zetten waar jullie honger van krijgen. Vervolgens naar de Fabriek in Kondiejak geweest waar een mooie tentoonstelling was van moderne kunst van een zestal kunstenaars. Mooie dingen gezien, helaas geen fototoestel, dus geen foto's. Er was ook nog een buitenroute door een bos, heel grappig allemaal. Het restaurant houden we er zeker in en volgend jaar zal er wel weer een nieuwe tentoonstelling zijn, dan kunnen we dat mooi combineren.

Regen

Volgens mevrouw J. gaat het straks regenen. Het is heel warm en ook behoorlijk benauwd. Dus er zal wel iets van onweer gaan komen. De KannieBaal heeft vast de fatboy opgeruimd zodat die niet nat kan worden. Ook moet het blauwe kussen van het bankje nog even weggezet worden,  maar dat doen we wel als het echt gaat regenen. En alles nog even nalopen als het zover is, dan weten we zeker dat er niets nat wordt. Morgen ook nog regen, terwijl we naar de Fabriek zouden gaan voor een tentoonstelling. En vooraf ergens lunchen. Maar dat is pas morgen, eerst maar zien hoe het gaat lopen met die regen. Misschien waait alles wel voorbij.

Opgelost

De KannieBaal heeft de ombouwkast klaar, alleen moeten er nog 2 stukjes duckttape op geplakt worden, om te voorkomen dat er een onderdeel los gaat laten. Helaas is de tape op, dus moeten we 1 dezer dagen naar Meneer de Brikolaasje om een nieuwe rol te halen. Komt goed uit, want de gasfles is ook leeg, dus die kunnen we dan gelijk omruilen voor een gevulde (geen koek, want dat kennen de fransen niet). En dan kunnen we de ombouwkast ophangen. Wel moeten we er even de instructie bij leveren dat hij alleen door rechtstandig op te tillen verwijderd kan worden. Hij hangt namelijk aan 2 haken en moet dus  recht omhoog getild worden. Als je het weet is het eenvoudig, maar als je het niet door hebt, dan snap je het niet. Maar zo is het met zoveel dingen in het leven.

Missing link

De broedkastjes zijn klaar, de ombouwkast voor de gasfles bijna. Het probleem is dat de KannieBaal niet voldoende kunststof plankjes heeft, waardoor er nu een gat is onstaat in het dak van het kastje. Maar gelukkig heeft de KannieBaal daar alweer een oplossing voor gevonden. Dus morgen kunnen we de kast definitief af maken en ophangen. Voor de rest is het hier nog steeds zinderend heet. Onwerkbaar weer zou je het eigenlijk kunnen noemen. Te heet ook om te koken, want dan wordt het binnen nog heter dan het al is. Gelukkig konden we vanavond met de barbecue aan de gang, dus lekker makkelijk en buiten maken en opeten.

Voornemens

Gisteren beweerde ik dat de broedkastjes wel klaar zouden zijn en ook de ombouwkast voor de gasfles. Maar het was weer warm vandaag en dan doe je niet zo veel. Of eigenlijk nix. Maar dat is het fijne van deze plek, ook als je nix doet lijkt het toch wel alsof je heel wat gedaan hebt.  Nu heb ik wel 1 broedkastje afgekregen, maar de andere moet ik nog in elkaar zetten. Maar daar moet ik even een ander schroefbitje voor pakken en dat ligt helemaal in de bovenkast. En dat is met deze warmte net éven te ver lopen. Daarbij is er morgen weer een nieuwe dag en dan moet de KannieBaal ook wat te doen hebben. Dus morgen gaan we de klusjes af maken, dan zal ik er ook een foto van maken en die er bij plaatsen.

Schoonmaken

De broedkastjes zijn schoon gemaakt en liggen nu te drogen. Daarna kunnen we ze weer in elkaar zetten. En dan gaan ze  voorlopig in de kast tot volgend voorjaar, dan hangen we ze wel weer op. Daarna heeft de KannieBaal het zwembad schoongemaakt. En de ombouwkast voor de gasfles begint ook aardig op te schieten, daar gaan we morgen mee verder. Dan kunnen ook de broedhokjes afgemaakt worden, dus weer een zware dag morgen. Nu eerst een biertje.

Ongenode gasten

In het verleden heeft de KannieBaal een aantal broedkastjes gemaakt en hier opgehangen. Er wordt altijd aangeraden in het najaar die kastjes grondig te reinigen en weer op te hangen voor het het volgende voorjaar. Nu is het nog wel geen najaar,  maar hetm leek de KannieBaal een mooi klusje voor vandaag. Het is wat bewolkt en er is een beetje wind, dus goed weer voor dit soort klusjes. Het eerste kastje was snel uit de boom gehaald en de elektrieke schroevendraaier had het dakje er snel vanaf. Maar tot zijn verbijstering trof de KannieBaal een relmuis (ook wel bekend als zevenslaper of loir, zoals de fransen hem noemen) in de kast aan. Dat moeten we natuurlijk niet hebben, die gaan in de winterslaap en blijven tot ver in het voorjaar in de kast zitten en dan wil geen vogel er in broeden. Dus de andere kast ook opgehaald en toen zijn mevrouw J. en de KannieBaal een eind naar boven gelopen, ondertussen de kastjes dicht houdend met werkhandschoen en daar de boel neergelegd en de asielzoekers er uit gemikt. In de ene zat er 1, in de andere bleken er 2 te zitten. Veel zin om eruit te gaan had de ene niet, hij hield zich angstvallig vast aan het kastje, terwijl zijn kop door de invliegopening stak. Maar even een zetje en daar gingen ze en verdwenen ze in het bos. Op zoek naar een nieuw onderkomen. Nu de kastjes nog schoonmaken en opruimen, we hangen ze volgend voorjaar wel op.

Unmountable

Eergisteren wilden we een dvd bekijken van een serie, maar de leptop wilde niet opstarten, Unmountable Boot Device was de mededeling en daar kon de KannieBaal het mee doen. Het is een gekregen leptop, maar tot nu toe werkte hij prima. XP weliswaar, maar we sluiten hem toch niet aan op het internet, we gebruiken het ding alleen maar om naar filmpjes te lijken. Gelukkig kon de KannieBaal wat cd-roms lenen van de buurman en na veel 5en en 6en ging het ding het weer doen. Maar daar waren wel wat uurtjes in gaan zitten. Thuis maar even een boot abel disk maken met wat herstelprogramma's er op en die meenemen en hier laten liggen, dan hebben we dat gelazer niet nog eens.

Vast

De tegel zit vast, dat staat vast. Nu het terras nog even schoonmaken, maar daar is het veuls te warm voor. Misschien morgenochtend in de vroege uren, zeg rond half negen, als we net opgestaan zijn. Dan staat er ook voldoende schaduw op het terras om dat klusje even te klaren. Boods cd happen hoeven we morgen niet te doen, dat is vandaag gebeurd. Eind van de middag een glaasje gedronken met onze bovenbuurman. Met een hapje erbij, dus we hoeven niet te koken, we kunnen rustig uit buiken. Straks even dit blogje plaatsen, eerst een beetje afkoelen want het is hier 35 graden op ons terras.

Plaktiewel of plaktieniet

Vanmorgen eerst de rol tape gepakt en de aanpalende tegels afgeplakt. Daarna cement gemaakt en toen koffie gedronken. Daarna met de lijmkam cement netjes verdeeld én de gebroken tegel in 2 stukken netjes neergelegd. Daarna alles afgedekt, want het is warm en het moet niet te snel drogen. Vervolgens het gereedschap gereinigd en gaan zwemmen. Tijd voorbereiding een half uur, tijd nabereiding ook een half uur. Duur van de echte werkzaamheden: ruim 2 minuten. Straks alle tegels weer schoonmaken en dan maar hopen dat alles goed gelukt is.
Verder niet veel gedaan, de wind is weer gaan liggen en het is behoorlijk heet hier. Maar daar hebben we het zwembad voor. En de bomen om in de schaduw te gaan zitten. Met een lekker koud biersje, zou Ali Baba uit het Tunesische  hotel zeggen.

Uitgesteld

Het vastlijmen van de tegel is even uitgesteld, er zijn eerst andere klusjes te doen. Dus heeft de KannieBaal vanmorgen een plankje rond gezaagd, zodat het de boiler goed vast tegen de muur kan zetten. En hij heeft de spiegel die thuis werkeloos tegen de muur stond opgehangen. Nu kan mevrouw J. goed zien of haar jurkje recht zit en de KannieBaal kan zien of hij zijn schoenen moet poetsen. Helaas staan de schoenpoetsspullen thuis (zoals insmeerborstel zwart en insmeerborstel bruin en andere  verschillende borstels) dus gaan zijn schoenen voorlopig niet glimmen. Maar daar letten de fransen toch niet op. En morgen cement maken en de tegel vast plakken.

Werkzaamheden

Gisteren had de KannieBaal zich nogal ingespannen om de ondergrond van de te leggen tegel goed schoon en vlak te krijgen en gisteravond en vandaag moest hij het wat bezuren. Toen hij een tijd terug door de chirurg aan zijn hand geopereerd werd vroeg de beste man aan de KannieBaal wat hij voor werk deed. Niks eigenlijk, zei de KannieBaal toen waarop de chirurg zei: dat is goed, heel goed zelfs, want denk erom, als je wat doet, dan alleen lichte werkzaamheden. Alleen maar lichte werkzaamheden en zelfs dat niet al te lang, want anders moet ik weer in die hand van je gaan snijden en daar knapt hij niet van op. Meestal houd de KannieBaal zich daar goed aan, maar gisteren was hij dat even vergeten. Maar het gaat wel weer de goede kant op. Morgen een beetje cement maken (lichte werkzaamheid) en dan de tegel vast plakken (lichte werkzaamheid) en dan materiaal schoonmaken (hele lichte werkzaamheid). Daarna op een stoel gaan zitten en boek lezen (nauwelijks werkzaamheid). Vandaag stond de hele dag in het teken van nauwelijks werkzaamheden en zo hoort het ook. Het meest inspannende is dit verslagje maken en daar gaan we nu acuut mee stoppen, want het begint op zware werkzaamheden te lijken.

Zakdoekje leggen tegels zetten

Er was een tegel stuk gegaan van de rand van het terras. Dus de KannieBaal is aan de gang gegaanmmet een koudbeitel en hamer. Maar dat bleek niet voldoende, er bleef een opstaand randje en daar paste de tegel niet meer tussen. Dus moest de haakse slijper er aan te pas komen en na enig slijpwerk is het een keurig randje geworden. Morgen wat cement maken en dan de tegel er weer tussen plakken. En gelijk even wat meer cement aan maken, dan kunnen we ook wat ande re tegels vast plakken. Ohnee....dat kan niet, morgen is het zondag. Nouja, we zien wel.

Hier

Hier gebeurt niets. We beleven ook niets.We doen werkelijk niets. Aan de ene kant gelukkig maar, opwindend is iets anders. Maar het weer is lekker, soms wat te warm, maar vanmiddag trok het helemaal dicht en er vielen 12 druppels regen. Vanavond even een leuk wandelingetje gemaakt, de markt in Rosj hebben we aan ons voorbij laten gaan, het zou te veel opwinding opgeleverd hebben en dat kunnen wij op onze leeftijd niet meer hebben.

Barcelona

Wat moet je zeggen?

Onderwerp

Waar moet ik vandaag over schrijven, vroeg ik aan mevrouw J. Ik zou het niet weten, zei ze, we maken hier niks mee. Vanmorgen het zwembad schoongemaakt, een vliegend hert uit de mandjes van de skimmers gehaald in de veronderstelling dat hij verzopen was. Na de schoonmaaksessie zag ik toch iets bewegen bij het beest, dus hem maar voorzichtig in het gras gelegd. Toen Ik vanmiddag ging zwemmen was hij verdwenen, dus blijkbaar heeft hij het overleefd. Vanmiddag ook een boek uitgelezen en een paar tijdschriften (de Kampioen, nou.....dat weet je het wel.Er staat niets in, het gaat nergens over en je leest het toch) gelezen. De barbecue aangezet en spiesjes met dinde geroosterd en later opgegeten. Inderdaad, je maakt hier niets mee. Ik ga er dan ook niets over schrijven......jullie bedenken zelf maar iets.

Vernieuwingen

Niet elke vernieuwing is een verbetering, maar sommige zijn zeker vooruitgang te noemen. Wij hingen de handdoek om de handen af te drogen hier altijd aan de klink van de deur. Maar tot onze verbazing zitten er opeens 2 zuignaphaakjes op de muur. Eentje voor de handdoek en eentje voor de theedoek. Het is even wennen, in het begin grijp je nog wel even mis, maar na een paar dagen hebben we het helemaal door. En ik moet eerlijk zeggen.....een hele verbetering.
De KannieBaal gaat zo de schottelbraai te voorschijn halen en installeren,  dan gaan we straks het een en ander verhitten en daarna opeten. Het weer is behoorlijk bewolkt,  maar nog steeds warm. Lekker gezwommen.