Uitgerust?

Vandaag was het lekker weer, een beetje veel wind, maar blauwe lucht en warm. Dus toch maar weer naar het strandtentje gegaan, boekjes mee en lekker liggen lezen. De wind werd op een gegeven moment ook minder dus het was aangenaam toeven.  Zo tegen 3en terug gegaan naar de kamer, mevrouw J. wilde haar wilde haren wassen en in de zon op laten drogen. We zijn even naar de bushalte gelopen om te kijken naar het tijdschema, want morgen, als het bij jullie 21 graden wordt, gaan we wat doen. Maar daar vertel ik morgen wel over. En nu zitten we te kijken naar een spectaculair onweer dat langs ons trekt. Of we vanavond buiten kunnen eten waag ik te betwijfelen.

Weer

Vandaag was het mooi weer, we konden buiten ontbijten (altijd buiten eten als het kan) dus we hebben na het ontbijt onze spullen gepakt en zijn naar het restaurantje met de ligbedjes gegaan. Dan moeten we eerst over een terrein waar de malletezers een heel dorp van vakantiehuisjes gebouwd hebben. Allemaal aan elkaar gebouwd, zodat er straatjes zijn. De huisjes zijn allemaal verschillend, maar wel zodanig dat ze een grote voordeur hebben waar een boot in kan. Waarschijnlijk is dat de oorsprong van de huisjes: een botenstalling. Maar inmiddels zijn het vakantiehuisjes geworden, met veranda's en hekjes. Nu is het er leeg, maar het weekeind zal het vast druk zijn, dan zijn ze allemaal weer bewoond. De KannieBaal zal er wat foto's van maken die kunnen we dan later laten zien.
Bij het restaurantje staan mooie nieuwe ligbedjes, geheel gratis, maar er wordt wel van je verwacht dat je wat eet of drinkt. En zo rond een uur of 1 gaan we op het terras zitten en laten een lekker broodje brengen met een colaatje erbij. En straks gaan we weer dineren met een flesje wijn erbij.......niet verkeerd allemaal. We vermaken ons hier wel!

Balconscene

We hebben hier een prachtig balkon bij onze kamer met een schuifdeur. En een slot dat automatisch dicht valt als je de balcondeur dicht schuift. Nu had de KannieBaal zich al een keer buiten gesloten door die deur iets te enthousiast dicht te schuiven. Maat toen was mevrouw J. even weg, maar kwam snel weer terug om de KannieBaal te bevrijden. Gisteravond ging het onweren met prachtige bliksems dus de KannieBaal ging even op het balkon kijken. En mevrouw J. kwam even later ook kijken en schoof de deur in haar enthousiasme hard dicht. Op slot dus...... Daar stonden we dan, buiten gesloten. Pasje noch zakmes mochten helpen. Er zat niets anders op dan de aandacht te trekken van de laatste 2 mensen die beneden op het terras zaten. En die waarschuwden het personeel van de bar. We hebben ons kamernummer naar beneden geroepen en even later kwam een man van de bewaking ons bevrijden. De KannieBaal heeft de sluiting van de deur nu zodanig afgesteld dat het niet meer in het slot kan vallen.
Vandaag was het prachtig weer bij op staan, we konden zelfs buiten ontbijten. Gisteren hadden we al een leuk terras gezien met mooie ligbedjes, dus daar hebben we heerlijk gelegen. Tot het begon te onweren, toen zijn we maar teruggegaan. Het weer blijft hier van slag, maar het is het desondanks lekker van temperatuur buiten.

Witte toren

Waren we gisteren naar de Rode toren gelopen, vandaag stond de witte toren op de agenda. Het begon wel goed, maar op een gegeven moment begon te te regenen. We hebben wat geschuild, maar het leek weer droog te worden, dus zijn we maar verder gegaan. Eventjes was het droog, maar toen begon de regen opnieuw. Nog maar weer wat geschuild, in gezelschap van een vriendelijke poes die ook aan het schuilen was. Weer droog dus verder gelopen en toen ging de zon schijnen. En dan wordt het warm. Maar wij werden weer droog. De toren mochten we niet benaderen, verboden gebied. Wel zagen we zandduinen die als natura2000 gebied waren aangemerkt. Daar mochten we dus ook niet komen. Maar verderop was wel een heuvel die we op konden en vandaar hadden we een prachtig uitzicht, onder andere op Valetta,  de hoofdstad van Malta, maar ook op ons hotel in de verte. Op de terugweg bij een restaurantje wat gedronken. En toen zag mevrouw J. een dolfijn. Maar bij nadere beschouwing bleek het een snorkelaar te zijn. Jammer......

Vogelmoordenaars

Vanochtend gingen mevrouw J. en de KannieBaal een wandeling maken naar de rode of Sint Agatha toren. Die staat hier boven op de Marfa heuvelrug boven de baai  van Gadiera. Gebouwd door de Johannieter Ridders die bekend waren omdat ze konden zuipen als een tempelier. Die hadden ook nog een fort in Akkra in Jordanië,  wat we van de winter gezien hebben. En hier komen we die knakkers dus weer tegen. Mooi fort hebben ze hier gebouwd en we zien dat steeds liggen en omdat het vanochtend bewolkt was leek dat een mooi doel voor een wandeling.
Onderweg veel geknald want die malletezers schieten nog steeds alle zangvogels die ze zien uit de lucht. Wij in ons land braaf die vogeltjes voeren zodat ze de winter door komen en hier worden ze uit de lucht geschoten. We lopen langs een prachtige weg, aangelegd door 80% subsidie van de Europese Unie, maar zich aan de regels houden om geen zangvogels meer af te schieten dat kan er niet van af. Zodra we een beetje snel Internet hebben gevonden dan zal de KannieBaal de website opzoeken waar jullie allemaal de petitie kunnen tekenen om die zinloze moordpartij te laten stoppen. En anders donderen we ze uit de EU.
Verder kregen we vanmiddag een enorme onweersbui op ons kop, we waren net op tijd naar binnen gegaan en konden vanaf ons balkon de lichtflitsen prachtig zien. En het gedonder horen.
Overigens is Sint Agatha een beroemde martelares, die probeerde te ontsnappen aan de avances van de Romeinse gouverneur Quintianus.  Hij liet haar borsten afsnijden en toen dat niet hielp ook nog eens verbranden. Sindsdien  is ze  de schutsheilige van de warme bakkers en voor vrouwen met borstkanker.

Wandelen

Vanochtend lekker buiten ontbeten, het was heerlijk weer. Daarna een wandeling gemaakt, richting het vertrekpunt van de pont naar Gozo. Maar zo ver kwamen we niet want het werd steeds warmer. Dus hebben we een plekje bij het zwembad opgezocht en lekker wat liggen lezen. Op een gegeven moment zei mevrouw J. dat ze wel wilde gaan zwemmen. De KannieBaal had al aan het water gevoeld dat het veel te koud was. Maar ja,  eigenwijs als ze is toch doorgezet. De KannieBaal heeft er niet naar gekeken. ...hij kon het niet aanzien. Totaal verkleumd kwam ze uit het water, bibberend en rillend van de kou. Gelukkig scheen de zon volop dus kon ze lekker weer opwarmen. Vanavond ook we er lekker buiten gegeten, flesje wijn erbij,  dat smaakte goed.
Foto's plaatsen bij het blog is niet mogelijk, dan wordt steeds de verbinding verbroken en krijg ik de mededeling dat het blog niet geplaatst kan worden. Te trage verbinding dus. Stomme hoteleigenaren snappen nog steeds niet dat snelle verbindingen nauwelijks geld kosten maar veel tevredenheid opleveren.
Nu dit blogje even plaatsen, morgen meer...

Rammelaai Baai Hoteldebotel

Daar zitten we dus, op Malta op de noordkant.  Tegenover ons ligt het eiland Gozo (Malta is natuurlijk ook een eiland in het verlengde van Italieje) en er varen vanaf een steiger verderop 2 ponten heen en weer. Als ik een foto bij kan sluiten, maar dat is de vraag want het netwerk is erg traag, dan zien jullie
één van die 2 ponten varen. Morgen of overmorgen gaan we daar wel naar toe, met die pont en aan de andere kant huren we dan wel een auto. Dat eiland is in 1 dag goed te bezoeken, dan heb je alle highlights wel gehad.
Vanmorgen heeft de amerikaanse portugees ons naar Chipshol gebracht en met 3 uurtjes vliegen waren we er. Het was toch een beetje tegenvallend weer, veel bewolking en veel wind. Morgen wordt het beter zegt mevrouw J. Dus daar gaan we maar vanuit. Hotel is groot, veel Engelsen en veel kinderen, die hebben nog vakantie. We hebben een mooie grote kamer op de 3e verdieping, met een groot balkon. Daar zit de KannieBaal nu dit blogje te typen, het diner hebben we achter de kiezen, het gebruikelijke buffet, maar veel keus en niet slecht. Piesjetje wijn erbij, maar die was aan de waterige kant, morgen nemen we wel een fles. En nu maar even proberen of we dit blogje kunnen plaatsen met een foto erbij. Zit die foto er niet bij dan is de verbinding te traag, dan proberen we dat een andere keer.

Vogelvoeder

Het winterseizoen komt er aan en er zitten al weer hongerige vogels in de tuin. Met name de Turkse tortels kijken indringend naar binnen en lijken te zeggen: waar blijft ons eten? Dus geven we maar broodkorsten en kapjes, dat lusten ze ook  wel. Maar de kraaien zijn ook razendsnel en jatten het meeste weg voor de tortels  hun snavel. Vorig jaar had de KannieBaal een constructie gemaakt van gaas waardoor de tortels en houtduiven wel konden eten maar de kraaien niet. Die durfden dat toch niet aan met dat gaas. En nu heeft mevrouw J. helemaal iets moois gekocht voor de kleine vogels, een diezaain vogelvoederhuis.  Ik ben benieuwd of dit gaat werken....