Eksposietsie

Mevrouw J. zei dat we nog naar de expositie moesten en dat wilde de KannieBaal ook wel, dus zijn we gistermiddag tegen 5 uur naar Rosj suur Kraan gegaan. Wij dachten dat die expo in de kerk zou zijn, maar het was bij iemand thuis. Bij de zus van de kunstenaar om precies te zijn. En die woonden dus boven op het dorp, bij de rempart.  Machtig wat een mooi uitzicht hadden die mensen. We kregen een hele uitleg over het huis, maar hoe oud het precies was dat wisten ze niet. Uit de Middeleeuwen,  dat wisten ze wel. Ze hadden ook nog een toren. Aan de andere kant van Rosj waren ze nog steeds met restaureren van het grote huis wat op de TGV uitkijkt. Dat wordt ook nog een heel complex. Overigens waren het aardige schilderijen, maar niet om te kopen.
Verder wordt de paddestoel ook steeds groter, zie hieronder.
De KannieBaal ging nog om een brood en tot zijn grote genoegen was er een rommelmarkt in Kraan. Hij moest ver buiten het dorp zijn auto neerzetten en toen kon hij langs alle stalletjes lopen op weg naar de bakker. Ongelooflijk wat een ouwe meuk lag daar. Ze hadden het allemaal allang weg moeten gooien, maar de nood is bij de fransen hoog, dus proberen ze er nog een slaatje uit te slaan. Helaas was de meuk zo oud dat je met Franse Franken moest betalen. Ouwe wel te verstaan. En die had de KannieBaal niet meer.

Staddepoel

Plotseling komt er iets uit de grond naast het terras ophoog groeien. De KannieBaal dacht eerst dat er een tennisbal lag, maar bij nade re beschouwing bleek dat het geen tennisbal was maar een paddestoel. En elke dag wordt die bol wat groter. We zijn benieuwd wat er uiteindelijk van Gaat worden.  Welk soort het is weet de KannieBaal niet en hij is zijn paddestoelenboek vergeten mee te nemen. Maar we houden het nauwlettend in de gaten en doen hier verslag.
Verder staat er vandaag weinig op het programma, alleen wat takken zagen en zo meer. Maar dat kan nog veranderen want het waait behoorlijk en er zijn wat wolken.

Altijd buiten eten (update)

De KannieBaal leest een boek. Je maakt wat mee hier. Dat boek heet Altijd binnenstebuiten eten en gaat over de genoegens van een vakantiehuisje in Frankrijk en van buiten eten. Nu doen wij dat hier ook meestal en dat is ook buitengewoon aangenaam. Thuis komen we er niet toe en hier gaar dat vanzelf. Nu gingen wij vanochtend op zoek naar een botanies dorp, waar we nog niet eerder waren (ook die zijn er nog) en zagen daar een restaurant.  Nou ja,  eigenlijk meer een soort strandtent met veel hout en brakke stoelen. En het rook er ook nog onaangenaam, vond mevrouw J. Dus gingen we, na een rondwandeling door het dorp, weer verder. We kwamen nog een ander restaurant tegen, maar daar zat geen hond, dus dat was ook niet zo hoopgevend. Toen maar verder gereden naar Pwie SinterMaarten en daar zat het bij Het ExcerctitieVeld stampvol. Maar er was nog wel een tafeltje vrij voor ons. En zo zaten we lekker buiten te eten. Wel in de schaduw natuurlijk......

(Update: taalvauten er uitgehaald)

Takken zagen

Van tijd tot tijd gaan mevrouw J. en de KannieBaal de wei op. Gewapend met takkenzaag en takkenknippers maken we de wei weer een beetje ruimer en overzichtelijker.  Er zitten hier een paar gaaien en nu de eikels aan de bomen groeien zie je ze de hele dag eikels plukken. En die worden verstopt. Holle plekjes in de bomen, maar ook in de grond. En als ze vergeten waar ze die eikels verstopt hebben, dan groeit daar volgend jaar een eikenboom. Met als gevolg dat de wei steeds kleiner wordt. Dat kunnen we niet hebben, dus gaan wij die uitwassen te lijf. Dat betekent dat we volgend jaar wel weer veel te verbranden hebben. Maar dat is voor april volgend jaar, dan kunnen die takken eerst nog wat uitdrogen. Dan branden ze beter.

Niks

Het is vandaag prachtig weer, klein beetje wind maar volop zon,  dus de KannieBaal neemt het er van vandaag. Geen activiteiten, geen werkzaamheden dus ook geen blogje. Jammer, maar het is niet anders.

Stamping ground.........

Het polyenas ligt en is aangestampt. De KannieBaal en mevrouw J. hebben stevig gestampt en nu ziet het er netjes uit. Tegen 12 uur vanmorgen was het klaar en af en toe stampen we wat, zodat het goed vast komt te liggen. Ziet er toch wel goed uit?

Scheppen en kruien

Vanochtend heeft de KannieBaal,  met mevrouw J. samen,  een hele aanhanger vol met polyenas zero quinze bij de zandwinning opgehaald.  Eerst werd de auto met aanhanger gewogen en daarna moesten we de shovel volgen. Die gooide met een grote hap uit de berg de aanhanger vol. Eerst alles een beetje netjes verspreiden en toen weer naar de bascule voor de weging met lading. Vijfhonderd kilo polyenas zwaarder en 2 tientjes lichter gingen we weer huiswaarts. Was een zware vracht voelde de KannieBaal aan de auto. Maar ook de hellingen gingen prima. En nu maar uitscheppen en verspreiden. Bovenplekje met emmertjes doen (voor de nieuwe buitenkast moet ook wat komen) en da's een zware til dus de emmertjes niet te vol doen. En we hebben er de hele dag voor, dus rustig aan liggen En daarna nat maken en aantrappen. Mevrouw J. kijkt daar al helemaal naar uit.

Worteldoekje leggen, niemand zeggen....

Heb de hele nacht gewaakt, maar niet heus natuurlijk. Maar het worteldoek ligt ook zoals jullie kunnen zien. Daar gaat grind overheen, dus daarna zie je dat niet meer, maar het voorkomt dat er onkruid doorheen gaat groeien. Maar dat laat de KannieBaal later wel zien, nu eerst uitrusten.

Boefjes

Het kleine meneertje en mevrouwtje, althans dat nemen wij aan, hebben zich hier over het knijpermandje van mevrouw J. ontfermd. En daar hebben ze mooie constructies van gemaakt. De meeste zijn al, doordat ze nodig waren, uit elkaar gehaald, maar de KannieBaal vond er nog ééntje die in het mandje lag. Dus die hebben we maar even op de foto hieronder neergezet. Als we thuis zijn zullen we wel eens uitzoeken wie de boosdoener precies was en die een passende straf geven. Een lekkere koek bijvoorbeeld.......
Vanmorgen de laatste tegels goed gelegd, op een mooi zandbedje en dat ziet er gelijk een stuk beter uit. Straks, na de koffie met koek, gaan we het worteldoek leggen en dan morgen speciaal grind halen. Met de aanhanger.

Verzakking

Vanochtend bijtijds vertrokken naar Soe.  Even in het dorp rondgewandeld, een fluit gescoord en toen de wandelschoenen aangetrokken. Eigenlijk wilden we naar het Bos van Soe, maar we zagen een pad naar de RosKolombe dus dat zijn we ingegaan. Bleek dat het 2,7 kilometer was naar de top van de RosKolombe,  maar dat ging ongelooflijk steil omhoog. Mevrouw J. stapte monter omhoog maar de KannieBaal had na 500 meter al pijn in de knieën.  En die RosKolombe is iets van 800 meter hoog, dus ging de KannieBaal niet trekken. Een zijpad ingeslagen wat horizontaal leek te lopen maar dat eindigde of we moesten weer omhoog, maar dat zag er erg onbegaanbaar uit. Teruggelopen en toch weer omhoog tot we bij een parkeerplaats kwamen. Je kunt dus ook met de auto omhoog! Dat weten we dus voor de voor de  volgende keer, dan gaan we met de auto naar de parkeerplaats en dan pas lopen.
Verder zijn de tegels die de KannieBaal afgelopen week gelegd heeft helemaal verzakt, dus dat gaan we vandaag even opnieuw leggen. Als we daar zin in hebben, misschien doen we dat ook pas morgen.

Markt

Vanochtend zijn mevrouw J. en de KannieBaal naar Cre..... geweest. Daar is op zaterdag altijd een grote markt met vanalles te koop. We kwamen daar ook de echtgenote van de doctoringenieur tegen, de vorige eigenaren van ons complex. Met kleindochter op de arm en even later kwam de moeder van de kleindochter ook langs. Leuk om ze weer even te zien.
De rest van onze familie gaat vandaag feest vieren in Ols...... met DJ Taarmen.  Dat zal gezellig worden, jammer dat we daar niet bij kunnen zijn. Maar je kunt nu eenmaal niet alles hebben in het leven, er moeten keuzes gemaakt worden. We horen tzt de verhalen wel over hoe gezellig het was.
Het weer is, ondanks de voorspellingen , buitengewoon mooi, strak blauwe lucht, maar wel wat wind. Vanavond uit eten bij de Obergiesten,  hoeven we zelf niet te koken.

Weer

Volgens mevrouw J. zou het vandaag bewolkt zijn. Maar bij het ontwaken is het aardig weer, zon en hoge dunne bewolking. Of het zo blijft weten we niet, dan moeten we op de weeronline gaan kijken bij Nemmo voor zijn huisje. Misschien gaan we dat straks wel doen, want we willen een wandeling gaan maken over de piepeliene,  dan bij het bord rechts af, over een flinke vlakte en dan komen we bij de Miekolo uit. Het laatste stuk moeten we dan omhoog lopen, daar zien we wel een beetje tegen op, dus eigenlijk willen we het andersom doen. Maar omdat we die wandeling nog maar 1 keer gedaan hebben weten we niet zo goed hoe het er andersom uit ziet. Dus willen we nog een keer het lastige traject doen en dan van tijd tot tijd achterom kijken zodat we dat in het hoofd prenten. Dan kunnen we de volgende keer andersom lopen. Dat had de KannieBaal zo bedacht op een keer. Hij bedenkt wat, die man. Maar als het al te mooi weer is is het ook niet lekker lopen. Dus is mevrouw J. nu poolshoogte aan het nemen wat het gaat worden met het weer.
Verder was het gisteren heel gezellig met de gasten uit Nederland. De KannieBaal heeft wel foto's gemaakt maar die kunnen we hier niet plaatsen. Wel een foto van het terras aan de zijkant waar we het worteldoek gaan leggen. Dat is nu helemaal vlak, volgende week gaan we grind halen.

Gisteren

Gisteren kwam het er niet van om een blogje te schrijven. Mevrouw J. had namelijk bedacht om in Pwie te gaan lunchen en daarvoor een leuke wandeling te maken. Daar was de KannieBaal natuurlijk wel voor te porren.  Dus bijtijds vertrokken, een heerlijke wandeling gemaakt in de omgeving van Pwie Sint Maarten en toen neergestreken op het terras van het restaurant van het exercitieveld. Menu van € 13,= zag er prima uit dus dat hebben we genomen. Voorgerechten verschillend genomen en halverwege van bord geruild. Hoofdgerecht was ook heel smakelijk en de toetjes gingen erin als koek. Met ronde buikjes vertrokken en naar huis gegaan. En prompt in slaap gevallen natuurlijk. Later in de middag nog wat grind naar boven gesjouwd,  volgende week gaan we speciaal grind halen om het terras netjes te maken. Maar helemaal vergeten om blogje te maken.
Morgen komt een bekende beeldhouwer  met echtgenote langs, dus daar gaan we een gezellig dagje van maken. En vandaag nog wat rommelen en klusjes doen. Weer is prachtig.

Kafia

Gisteren heeft de KannieBaal foto's gemaakt van de dieren die het kleine meneertje gezien had.  Die zijn naar de vader van het kleine meneertje gegaan ter identificatie.  Maar de KannieBaal heeft zijn meel nog niet opgehaald dus weet hij het antwoord nog niet. Nou ja,  dat komt morgen dan wel, ik zal in ieder geval de foto's hier plaatsen (of 2 in dit geval, want een foto op de blog zetten dat duurt altijd lang) zodat een ieder weet waar het over gaat.
Verder heeft de KannieBaal niet veel beleefd, dus valt er ook niets te melden. Het enige mee de naar dinges is dat de KannieBaal geconstateerd heeft dat de wei voor het huis langzamerhand dicht begint te groeien en als er geen rigoureuze maatregelen getroffen worden, er over 2 á 3 jaar geen sprake is van een wei.  En dezer dagen gaat de KannieBaal dus ingrijpen.

Tegenspraak

Stond er gisteren in de Dofiné Liberé dat er vandaag nog wat mistral zou zijn, bleek bij het opstaan daar niets van waar te zijn. Strak blauwe lucht en geen zuchtje wind. Dus fluks naar de bakker getogen voor een verse fluit en toen heerlijk in de zon ontbeten met vers brood, jam en een bakje koffie. Geen kip die ons pikte. De rest van de dag in ledigheid doorgebracht, beetje zwemmen, stukje lezen, dutje en een kort stukje voor het blog maken. Na het avonddiner,  waarschijnlijk een soepje,  wat meloen en nog een stukje brood gaan we een wandeling maken en de foto maken van de cavia, die kunnen we dan morgen hier plaatsen en dan horen we wel of de veronderstelling dat het kleine meneertje die beestjes gezien heeft klopt. Morgen dus verder.

Afmaken

De KannieBaal had nog 2 tegels overgehouden van het project van het het terras. Dus dacht mevrouw J. dat het handig zou zijn om die alsnog aan het einde van het terras te leggen. Ze hadden dan een functie, we waren er vanaf en het zou er prachtig uit zien.  En omdat er vandaag voor de verandering een klein mistralletje waait moesten we toch wat gaan doen. Dus de KannieBaal is aan het hakken geslagen en aan het egaliseren en dan kunnen die tegels gelegd gaan worden. Maar rustig aan, zei mevrouw J. , we hebben er een hele week  voor. Nou, dat is dus vanavond wel klaar. Helaas is één van de tegels gebarsten, maar dat zal niet zo op vallen.
Nog even terugkomend op die beesten die het kleine meneertje gezien had: dat zijn natuurlijk geen marmotten en ook geen hamsters, maar echte onvervalste guinese biggen ofwel cavia's.  En dezer dagen gaat de KannieBaal daar wel een foto van maken.

Detente

De KannieBaal zit nog in de ontspanningsfase,  hetgeen betekent dat er nog niet veel activiteiten zijn. Daarbij is het vandaag Marieja Hemelwater dus dan hoor je vanzelf niets te doen. Alhoewel onze Franse buurvrouw daar anders over denkt: er moet gras gemaaid worden. Daar heeft ze een elektriek apparatus voor dat pokkeherrie maakt. De kans op een dutje doen is dus uitgesloten. Vandaar dat de KannieBaal maar een blogje schrijft, maar eigenlijk valt er niet veel te schrijven. Want over nietsdoen ben je snel uitgepraat. Waarvan acte.
Overigens had het kleine meneertje afgelopen maandag een verhaal over dieren die hij had gezien bij ons huisjes die ongeveer zo groot waren, waarbij hij zijn handen een stukje van elkaar hield. Eerst wat verder maar dat werd gecorrigeerd.  En zijn pootjes zaten vlak bij zijn kop. En wij maar denken wat voor dieren dat nu konden zijn. Maar op een gegeven moment was mevrouw J. er uit. Ze waren naar de kampieng geweest en daar hebben ze marmotten. De KannieBaal zal één dezer dagen daar eens een foto van maken om te verifiëren of de hypothese klopt.

Aangekomen dus.

Ondanks de regen onderweg hadden we een voorspoedige en snelle reis, we waren al voor 12 uur op de plaats van bestemming. Het laatste stuk, van Liejon naar Faallans was druk, maar geen files. En bij aankomst was de regen ook over, dus dat had mevrouw J. goed geregeld. Uitladen was in een wip klaar en omdat de zon volop scheen zijn we naar het zwembad gegaan. Water was wat aan de frisse kant, maar toch heerlijk gezwommen en in de zon gezeten. Vanochtend boodschappen gedaan en de lege gastank omgeruild voor een volle. Dus voorlopig kunnen we wel weer een jaartje of 2 koken. En we hebben eten in huis dus genoten van een heerlijk ontbijtje op het terras. Wel is er wat wind, maar dat hebben we hier wel vaker. Vandaag staat er alleen maar lezen op het programma.

Onderweg naar morgen

Vanochtend bijtijds vertrokken op weg naar LDF. Geen files gehad, nergens problemen op ons deel van de tocht dus een voorspoedige reis gehad. In gecheckt bij de Sibi hotel ten zuiden van Diesjon. Tafeltje besproken bij tante Jeannette,  stukje gewandeld langs de wijngaarden. Dutje gedaan en toen aangeschoven bij tante J. Buitengewoon lekker allemaal, ik zet hier foto's van achtereenvolgens de amuse, het voorgerecht, het hoofdgerecht van de KannieBaal en het hoofdgerecht van mevrouw J. en het nagerecht. Van de kaas is geen foto gemaakt, want kaas is kaas. Morgen op tijd verder en dan hopen we zo rond 1 uur de eindbestemming te bereiken.