Gepakt en gezakt

Bijna alles zit in de koffers, we hebben nog 2 uurtjes te gaan voor we opgehaald worden om naar de boot gebracht te worden. Dus we lezen wat op ons balkon en doen af en toe weer iets in de koffers. Relaxed dus. Foto van gisteren en vandaag.

Zake

Het zeek van de regen vanmorgen. En waaien. Rustig ontbeten, de tijd genomen en wat zitten lezen en het knapte wat op. Een wandeling gemaakt, op een terrasje gezeten en wat gedronken. Lekker gegeten vanavond en nu slapen. Morgen om half één worden we opgehaald. De zee is onstuimig dus geen rustige overtocht. Kotszakken bij de hand houden en het beste er van hopen. En hopen dat vliegtuig op tijd vertrekt. Midden in de nacht thuis. We zien wel.

Heerlijk

We hadden vandaag een heerlijk weertje. Na het ontbijt zijn we lekker naar het benedenzwembad gegaan, ligbedjes uitgezocht en lekker liggen lezen. We hebben wat boeken bij ons, maar de meeste boeken staan op onze ie-riedertjes. Die wegen niet zo veel en er kunnen veel boeken op. Altijd handig dus.We hebben van de reisleiding gehoord dat we zaterdag om half een opgehaald worden bij ons hotel en naar de haven gebracht worden. Dan varen we over en staat er weer iemand klaar om ons naar het vliegveld te brengen. We hopen dat alles goed gaat, maar dat merken we wel. Morgen is onze laatste hele dag hier, maar volgens mevrouw J. gaat het de hele dag regenen. We zullen zien.

Plat

Vandaag, na de lange tocht van gisteren, maar een plat dagje. Maar het weer wilde niet echt meewerken. Af en toe zon, maar ook veel wolken. En echt warm is het niet meer. Vanochtend wat bij het benedenzwembad gezeten, maar toen de zon verdween, was ook de KannieBaal verdwenen. Mevrouw J. heeft nog wel even uitgehouden, maar ze kwam met ijspegels in haar haar terug. Dat krijg je als je gaat zwemmen. Niet veel beleefd dus vandaag.

Rondje

Vandaag dus een rondje eiland gedaan. Je moet je voorstellen dat dit eiland rond is. En het steekt met de punt boven water, zoals de top van een berg. En overal lopen er kloven de zee in. Dat zijn de barranques, als een soort uitloper van de berg.. Zoiets kennen wij thuis natuurlijk niet, daar is alles vlak. Maar wat is dit een vreselijk mooi eiland. We zijn vanmorgen rond 9 uur vertrokken en waren tegen 5 uur weer bij het hotel terug. En helemaal over het eiland geweest. Je kijkt je ogen uit naar de afwisseling, dan weer laurierbossen,  dan weer een mooi uitkijkpunt,  dan ben je weer helemaal beneden aan zee. We hebben lekker bij een haventje gezeten op een terras, wat gedronken en toen weer verder. Prachtige dag, morgen de sleutel van de auto inleveren en een plat dagje houden. Hieronder wat foto's om een indruk te geven.

Zwembad

Na het ontbijt vanmorgen naar het  zwembad beneden gegaan. Het weer zag er namelijk wel aardig uit en daar is het lekker luw, dus dan is het wel goed uit te houden. Want er staat toch best wat wind en dat is niet echt lekker. Dus lekker liggen lezen, mevrouw J heeft wat gezwommen, voor de KannieBaal is het veel te koud om te gaan zwemmen. En aan het eind van de middag nog een lekker wandeling, dat is ook nodig. Morgen gaan we een auto huren en wat over het eiland rijden en het één en ander bekijken. Foto van boven bij de lift met uitzicht op een deel van het dorp. Onderaan zie je het zwembad liggen met de ligbedjes. Helemaal aan het eind van de boulevard is een prima restaurantje waar we al een  paar keer gegeten hebben. We hebben ook al voor vrijdagavond geboekt, onze laatste avond hier. Maar zo ver is het nog niet, eerst autorijden.

Distelvinkjes

Het viel niet mee en het viel niet tegen,  met het weer vandaag. Na het ontbijt toch maar even naar beneden gegaan met de lift, naar het benedenzwembad. Dat ligt lekker in de luwte, alhoewel er niet veel wind meer was. Maar af en toe kwamen er donkere wolken aan zetten en dan werd viel er wat regen. Niet veel en we hadden een parasol dus daar kropen we dan even onder en na 3 minuten was het weer droog. En even later scheen de zon weer. Maar echt geweldig is het weer niet. Maar weer is weer en daar hebben we geen invloed op.
Aan het eind van de middag gingen we nog even een stuk wandelen, we liepen langs een huis met een vogelkooi. Dat zaten allemaal distelvinkjes in. Beetje zielig natuurlijk, even later zagen we er een aantal vrij rond vliegen. Vlak voordat wij hier naar Gomera gingen zagen we in onze tuin ook 4 of 5 distelvinkjes zitten.  De KannieBaal kon net op tijd de verrekijker pakken om ze te bekijken.Ze bleven even in de tuin, mevrouw J. kon ze ook bekijken en roetsj........ daar waren ze weer vertrokken. Nog nooit eerder in de tuin gezien, dus dat was heel leuk. Ze zijn ook bekend vanwege het beroemde schilderij van Carel Fabritius en dat heet het Puttertje. Het hangt in Den Haag in het Mauritshuis en is de publiekslieveling. Maar op dit moment is het even uitgeleend wegens een verbouwing.

Krabbescheer

Het waaide vanmorgen. We konden niet op het grote buitenterras ontbijten, dat was afgesloten. Wel konden we onder de overkapping zitten, toch ook een beetje buiten. Na het ontbijt zo rond 10 uur zijn we gaan wandelen, langs de golfbaan en toen naar beneden. Over het GR pad de heuvels in. Maar het miezerde af en toe ook en die stenen werden allemaal nat en glibberig. Dus toch weer naar beneden en vlakke stukken uitgezocht. En naar zee gelopen, daar waren ze bezig met de voorbereidingen van een feest. Wij mochten ook komen zeiden ze. Maar ja,  het  begon om 7 uur vanavond en dan is het donker, dus dat gaat niet gebeuren. Even naar het kapelletje gekeken en over de rand naar de zee. Daar zaten allemaal krabben, sommigen met rode pootjes. En ze maakten dat ze wegkwamen toen ze ons zagen. Op de onderste foto de krabben. Ook nog een torenvalkje gezien die aan het bidden was. En tegen 1 uur waren we weer terug, dus al met al een aardige wandeling gemaakt. Daarna nog even bij het zwembad gezeten, maar de zon liet zich nauwelijks zien, dus het is veel te koud.

Gisteren

Kwam het er niet van om een blogje te maken. Dus moeten we vandaag de schade even inhalen. Het was erg bewolkt gisteren, we hebben even bij het zwembad gezeten, maar lekker was anders. Dus hebben we de wandelschoenen aangetrokken en zijn we gaan lopen. Richting dorp. Met de lift naar beneden, van heel hoog naar bijna op het strand. Even bij de kunstwinkel gekeken, was wel aardig, maar niets om te kopen. Verder door naar het dorp gelopen, op een terrasje wat gedronken en toen naar de haven. Op de pier geklommen en er over heen gelopen. Bij de beste bakker van de canariaanse eilanden een broodje gekocht en vervolgens weer terug naar het hotel gegaan. Gisteravond weer met de lift naar beneden gegaan om wat te eten. We kwamen bij een restaurant uit, wat wel leek. Schol voor de KannieBaal en zalm voor mevrouw J. Niet te eten, was niet gaar, dus alles teruggestuurd. Was toen wel gaar, maar nog steeds niet te eten. Bremzout. De kok kwam nog vragen hoe het was. Slecht zei mevrouw J. Toen was hij snel weer verdwenen.
Vanmorgen was het aardig weer, wel wat wind. We gaan naar beneden, daar hebben ze ook een zwembad en ligbedjes zei mevrouw J. Dus weer met de lift naar beneden, uit de wind en in de zon met een parasolletje, dat was prima uit te houden. Lekker liggen lezen en toen weer terug naar de kamer voor een wandeling. Maar toe stak er veel wind op, regen en kou, dus we zijn maar op de kamer gebleven. Het is helemaal dicht getrokken en het waait. Het belooft niet veel goeds voor morgen.....

Molle vaan

Hier is het volle maan. Jullie in Nederland moeten nog een paar dagen wachten voor het zo ver is, maar hier is hij prachtig rond. Dat komt omdat wij hier een paar duizend kilometer zuidelijker zitten. De KannieBaal heeft net even een foto gemaakt en zal die hier zo onderaan neerzetten, dan weten jullie wat je te wachten staat. We hebben vandaag wat bij het zwembad gelegen, een prachtige wandeling gemaakt en vanavond bij het zelfde restaurantje van gisteravond gegeten. Alleen de dikke man van gisteravond die van alles uit zijn handen liet vallen was er helaas niet. Dat was een tegenvaller voor mevrouw J. want die zat zich er al de hele dag op te verheugen. Soms zit het mee, meestal zit het tegen.
Het was vandaag een prachtige dag, volgens mevrouw J. de laatste. Want morgen komt er meer wind en wordt het frisser. Gelukkig hebben we wel truien bij ons, dus we kunnen ons warm kleden, maar het zou wel een tegenvaller zijn. Nuja, we merken het wel. En we kunnen dan wel wat meer gaan wandelen, want van de hele dag bij het zwembad liggen knap je ook niet op. Maar het is wel lekker.
Oja,  dat van die maan is natuurlijk flauwe kul. Die is bij jullie nu ook vol.

De weg

Inmiddels weten we een beetje de weg hier in het hotel. Het is groot, ruim 400 kamers. Maar dat zijn allemaal lage gebouwtjes van 1 of 2 verdiepingen. Zo zitten wij op de eerste verdieping, we moeten een trap op om in onze kamer te komen. En omdat er dus veel kamers zijn staan er dus ook veel gebouwtjes. En dat is allemaal aangelegd in een prachtige tuin, veel bloeiende struiken en bomen. En naast het hotel ligt een bananenplantage, die ook van de hotel is. En daarnaast ligt een prachtige golfbaan. Ook de rederij van het schip dat ons hier bracht hoort bij hetzelfde concern en is genoemd naar Jesper Olsen,  ook wel bekend als de Vlo, voetballer bij Ajax in de jaren 80 van de vorige eeuw.
Maar dit even terzijde. 

We hadden een heerlijke dag, de KannieBaal heeft zelfs gezwommen vanmiddag. En vanavond gingen we uit eten in een restaurantje vlak bij het hotel. Het eten was uitstekend, alleen gebeurde er vreemde dingen in het restaurant. De ober liet voortdurend van alles uit zijn handen vallen, dan hoorden we weer gerinkeldekinkel hier en dan weer gerinkeldekinkel daar. Mevrouw J. verschoot iedere keer van kleur en lag voortdurend in een lachstuip. Toen de KannieBaal ging afrekenen moest er uitgebreid berekend worden wat we allemaal verbruikt hadden en daarna was er een enorme speurtocht naar wisselgeld. In de portemonnee van de ober, in de handtas van de vrouw achter de bar. Zelfs de fooienpot werd aangesproken om het geld bij elkaar te harken. Het leek wel alsof ze er voor het eerst stonden. Engels beheersten ze ook nauwelijks, toch gaan we morgenavond weer. Het was zeer vermakelijk.

Nog even een foto vanaf ons balkon, in de verte de golfbaan.

Het valt wel mee

Met dat uitzicht natuurlijk, maar de tuin mannen lopen wel rond het en ik denk dat er nog wel wat takken van die ficus gaan sneuvelen. Maar het betere deel van het uitzicht ziet er wel wat beter uit. Verder hadden we een heerlijk dagje vandaag. Veel zon, weinig wind, lekkere ligbedjes en aan het eind van de middag een lekkere wandeling. En vanavond heerlijk gegeten in een visrestaurantje. Daar hadden we gisteren ook al gezeten en we hadden toen gelijk voor vanavond geboekt. En dat was een goed besluit. We gaan daar nog wel een keertje of wat eten, dat komt wel goed. Morgen is het volgens mevrouw J. nog lekker weer, daarna zou het wat minder kunnen worden. Nouja, dat merken we dan wel. Hier is in ieder geval de betere versie van ons uitzicht.

Zeezicht

We zitten in een prachtig hotel, alles erop en eraan. Fantastisch ontbijt vanmorgen,  geen nee te krijgen. Kamer is prachtig, balkon enzo. En mevrouw J. had natuurlijk zeezicht geboekt. Doe ik balkondeur open, wat zie ik???

La Gomera

We zitten in het hotel. Maar dat ging niet zonder slag of stoot. Op tijd van huis vertrokken, auto op de parkeerplaats gezet, met de bus naar de vertrekhal en  ingecheckt,  door de security check......tot zo ver ging het goed. Vliegtuig vertrok op  tijd en om 10 over half zes waren we geland en hadden we onze koffer. Maar toen begonnen de problemen. Wij moesten met de boot naar la Gomera, maar volgens de hostess ging dat  niet lukken. Boot vertrok om 19:00 uur en dat ging niet lukken vertelde ze doodleuk. We zouden in een ander hotel ondergebracht worden en de volgende dag naar de boot gebracht worden. Om acht uur zouden we opgehaald worden. Protesten onzerzijds werden weggewimpeld. Dus werden we naar het hotel gebracht.  Eerst bij het verkeerde hotel afgezet, gelukkig kwam de chauffeur tijdig achter zijn vergissing en toen bij het juiste hotel. Allemachtig, wat een ouwe aggenebbisj zooi. Geen wifi, niks te eten, klote bedden, van die dingen. Ontbijt volgende dag pas om 8 uur, maar dan kwam de bus ons al halen. Oja...dat is een probleem. Dat krijgt u een lunchpakket. We zijn maar ergens wat anders wat gaan eten, dat was aardig voor de verandering en gaan slapen. Om 7 uur ging onze wekker af en om acht uur stond de bus voor de deur. Naar de haven en met de voucher tickets gehaald. Boot vertrok op tijd, heerlijk weer dus lekker naar buiten gekeken, dutje gedaan (de KannieBaal is voor de verandering hartstikke verkouden, dus ook niet erg lekker) en toen waren we op La Gomera. Er zou daar een vervoermiddel klaar staan om ons naar het hotel te brengen, ongeveer een uurtje rijden. Wij zoeken en zoeken en nog eens zoeken, maar niets te vinden. Mevrouw J ging met de hostess bellen. Binnen 2 minuten terug bellen, anders neem ik een taxi op jullie kosten zei ze. Hostess belde snel terug, maar ze had geen contact met het vervoersbedrijf gekregen. Dan nemen we een taxi, zei mevrouw J. Er stond er nog eentje en die wilde bijna vertrekken. Hohoho, even wachten riepen  wij en vroegen of hij ons naar het hotel wilde brengen. Nou dat wilde hij wel en zo zaten we na ruim een 3 kwartier oponthoud in de auto op weg naar het hotel. Gelukkig een prachtige kamer, heerlijk bij het zwembad gezeten en vanavond uitstekend gegeten in Playa de Santiago. Morgen verder.

Museumpje

Allemachtig, wat een museum. Drie verdiepingen vol met de mooiste dingen die er ooit gemaakt zijn. Thyssen-Bornemisza is het derde grote museum, na het Prado en Reina Sophia. Maar eerst zijn we naar het paleis geweest. Met de metro, maar eerst één stukje lopen. Daar ook de tentoonstelling bekeken en toen zijn we gaan lopen. naar het Thyssen. Italiaanse Middeleeuwse kunst, rennaissancekunst, negentiende eeuwse Amerikaanse schilderkunst, impressionisme, expressionisme of Russisch constructivisme; eigenlijk alle kunsthistorische stromingen zijn in er vertegenwoordigd. We hebben soms goed gekeken, soms hebben we dingen overgeslagen of een hele korte blik erop geworpen. Maar van Frans Hals tot Karel Appel en van Rembrand tot van Gogh, alles hangt daar wel. Lichtenstein, Pollock noem maar op, we hebben onze ogen uitgekeken. Morgen gaan we als laatste het Prado doen. We moeten om 10 uur de kamer uit, dus na het ontbijt pakken we alles in en zetten onze koffertjes klaar en dan gaan we met de bus de stad in. Rond 5 uur worden we bij het hotel opgehaald en worden we naar het vliegveld  gebracht. En morgenavond slapen we dus weer in  onze eigen bedjes. Maar we hebben hier ontzettend veel gezien en ook hele mooie dingen, dus we kunnen terugkijken op een fantastische reis.

Gisteren en vandaag

Gisteren kwam het er niet van om een blogje te maken, dus vandaag twee in één. Gisteren dus eerst een bus tour door de stad gemaakt, bij het Bernabeu stadion geweest, een aantal gebouwen bekeken en toen konden we zelf doen laten wat we wilden. Wij gingen naar het Reina Sophia museum, moderne kunst maar een schitterende collectie. Hier https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Museo_Nacional_Centro_de_Arte_Reina_Sof%C3%ADa kun je wel wat lezen over dit museum. Cobra vertegenwoordigers als Karel Appel, Corneille hebben we gezien en heel veel andere kunstwerken, het was echt genieten geblazen. Daarna zijn we wat gaan eten, we zijn naar het Plaza Mayor gegaan. Daar was het een drukte van belang, met allerlei verklede figuren, trompetters, bedelaars en levende standbeelden. We hebben ons prima vermaakt, na het eten moesten we weer terug naar de bus om weer naar het hotel gebracht te worden.
Vandaag  stond Segovia op het programma, een stad ongeveer 120 kilometer verder. Een prachtig aquaduct,  het Alcazar, een mooi kasteel en de kathedraal hebben we bezocht. Vooral het Alcazar was interessant omdat daar het eerste opleidingsinstituut op het gebied van ballistiek in Europa was gevestigd. Maar ook de kathedraal was schitterend. Hieronder foto's van aquaduct, Alcazar en kathedraal. Morgen gaan we met het openbaar vervoer naar het paleis en op eigen gelegenheid naar een mooi museum. We hebben namelijk geen bus meer tot onze beschikking.

Salamander?

Nee....Salamanca, daar waren we vanmorgen. We sliepen in een gloednieuw hotel, kregen gisteravond lekker eten, met een flesje wijn van het huis. En goeie bedden, dus we sliepen heerlijk. En vanochtend dus één rondleiding door de stad. Eerst naar de bibliotheek, daarna door naar verschillende gebouwen van de universiteit, de oudste van Spanje gesticht in 1218.  En tot slot naar de kathedraal. Er was eerst een oude kathedraal, maar later besloot men er een nieuwe voor neer te zetten. De oude zou dan gesloopt worden, maar dat bleek toch niet zo'n goed idee, dus werd de nieuwe tegen de oude aan gebouwd. Je moet er maar op komen, nietwaar? En in de oude kathedraal vond men bij een restauratie nog mooie muurschilderingen, dus was men helemaal blij dat ze oude hadden laten staan. Daarna waren we vrij om zelf de stad te gaan bekijken. Mevrouw J. had gelezen dateert een mooi Jugendstil museum was, dus dat hebben we opgezocht. En dat was werkelijk prachtig, mooie beeldjes, groot en klein en mooie meubelen, deels uit Nancy, waar we ook al eens het een en ander gezien hebben. Daarna zijn we gaan  lunchen en toen met de bus naar Madrid, ruim 2 uur rijden. En morgen gaan we een soort stadstour doen en daarna staat er een mooi museum op het programma. We vermaken ons hier dus nog wel een paar dagen, want er staan nog veel musea op het programma. Twee foto's van de kathedraal.

Eskoriaal

Vanochtend dus naar het Escorial, paleis wat Philips de Tweede liet bouwen, in de bergen, een eind van Madrid af. Hier was het stuk koeler dan in de stad, dat was waarschijnlijk de reden om dit paleis hier te laten bouwen. En hier kon ook een flink deel van de kunstcollectie opgehangen worden. En wat hebben we allemaal in sneltreinvaart gezien? El Greco, Titiaan, Rogier van der Weijden en Jeroen Bosch en waarschijnlijk hebben we meer niet gezien dan wel. We kregen een rondleiding, gelukkig met koptelefoontjes, de gids spreekt in een microfoon die hij om zijn nek heeft en wij horen dat allemaal. Een dove KannieBaal hoeft dus niet naast de gids te gaan staan, hij kan vrij rond lopen, want hij hoort veel (niet alles natuurlijk ). Maar het Escorial is natuurlijk ook een kerk, met schitterende beelden en prachtige schilderijen, we hebben onze ogen uitgekeken. Daarna konden we even een pauze en hebben we lekker op een terras gezeten met een smakelijke lunch. De bus weer in naar Avila, een volledig ommuurde stad. Mooie kerken en mooie stad. En nu zitten we in Salamanca, dat gaan we morgenochtend bekijken. Prachtig allemaal. En verder is de Engelse Amerikaan vertrokken naar Bali. We hopen dat hij het naar zijn zin heeft, samen met een Noordwijkse schone. Maar daar gaan we het niet over hebben.

De Adelaar

Vandaag dus naar Toledo, op bezoek bij de Adelaar van Toledo. We hebben heel wat adelaars gezien vandaag,  veelal verwerkt in gevels van gebouwen en kerken. En op de poorten van de stad die aan de Taag ligt. Prachtig was het vandaag. Een uurtje rijden vanuit het hotel en toen naar de buitenkant van de stad gereden met de bus voor een mooi overzicht op de stad. Daarna ging de bus naar de parkeerplaats en konden we naar boven kijken. Maar ze zijn zo slim geweest om hier roltrappen aan te leggen en zo ben je in een mum van tijd boven en kan je kilometers ver kijken. De moskee gezien, nooit als moskee gebruikt, wel als sjoel en als kerk. Prachtig gebouw, doet erg aan Andalusië denken. Een prachtig schilderij van El Greco, die lang gewoond heeft en veel schilde rijen gemaakt heeft, waarvan wij een aantal later gezien hebben. Daarna naar de kathedraal van Toledo gegaan. Prachtig, prachtig, je kijkt je ogen uit.  Het schilderij Johannes de Doper van Caravaggio was voor de KannieBaal wel het hoogtepunt, maar ook de schildeijen van El Greco .Morgen naar El Escorial, klein fotootje daarvan hieronder.

Madrilenen

Die zijn hier in overvloed. Maar laten we even bij het begin beginnen. Allemachtig vroeg ging vanochtend de wekker af. De KannieBaal was nog bijkans bewusteloos maar met harde hand werd hij onverbiddelijk door mevrouw J. uit bed geduwd. Laatste spullen inpakken, mdouchen en daar gingen we . Parkeerplekje was al geregeld dus we konden zo door rijden, plekje gevonden, naar de bus, naar het vliegveld, inchecken hadden we gisteren al gedaan dus ruimschoots op tijd zaten we te wachten. Vliegen ging ook goed en toen in de bus naar Madrid. Rond gelopen, mooie straten, mooie pleinen en we mochten zelf ons eigen programma bepalen, dus dat is altijd prettig. We zagen een mooi terras met een aardig menu dus daar zijn we neergestreken. Was lekker en toen de groep weer opgezocht. Naar de kattedraal gelopen en bezichtigd en toen nog even in een parkje gezeten. Daarna naar het hotel, even spullen naar de kamer gebracht en in de tuin een heerlijk koud biertje gedaan. Man, man man, wat is dat toch lekker. Vanavond gegeten, maar dat viel wat tegen. Morgen naar de adelaar van Toledo. Heel spannend.

Zeker

Doos rest
buis vest

Rijden

Iets meer dan 620 kilometer gereden vandaag, we zitten nu in het noorden van Frankrijk, tegen de grens van Luxemburg aan. Morgen zitten we zo weer op de snelweg, Luxemburg in, daar even tanken, dan door de Ardennen  (zal daar wel regenen, het regent namelijk altijd in de Ardennen), dat is dus België. En dan krijgen we nog een stukje Nederland van 100 kilometer en dan zijn we thuis. Maar nu eerst snurken, we hebben al lekker gegeten bij de turken, dus nu even kijken of er nog voetbal is op de tv en dan plat. En morgen dus verder.

Inpakken

Vanmorgen een beetje begonnen met inpakken. Gereedschap uit de grote kast gehaald, die kan straks op slot. Al het gereedschap wat mee naar huis moet staat nu klaar om in te laden. Kleren ingepakt, maar er moet nog het één en ander drogen. Maar af en toe regende het vanmorgen. Weet je wat we gaan doen, zei mevrouw J. We van lunchen bij de Etap, dan hoeven we vanavond niet te koken. Zogezegd, zogedaan Was aardig, maar de saladebar is helaas verdwenen en dat is toch wel jammer. Nu gaan we wat uitbuikwerk en wat dutten en dan zet de KannieBaal de auto voor. En dan gaan we inladen.

Plat dagje

Met lichte werkzaamheden. Gereedschap een beetje uitgezocht, wat moet er weer mee naar huis, wat kan hier blijven. Ook al vast een beetje het één en ander klaar gezet. Wat schoongemaakt, onder andere de zwemschoenen. Jeneverbessen geplukt en schoongemaakt. En mevrouw J. heeft 2 wasjes gedraaid. Vanmorgen spetterde het nog een beetje, maar vanmiddag hadden we volop zon, dus alles droogde lekker. En toen zei mevrouw J. : weet je wat, we gaan lekker lunchen in Pwie, dan hoeven we niet te koken en kunnen we vanavond volstaan met een stukje brood. Daar was de KannieBaal onmiddellijk voor te porren, dus we hadden een heerlijke konijnenpaté, ravioli met kaasschaafsel en een heerlijke saus en pain perdu toe (zeg maar wentelteefjes). Dat smaakte uitstekend. Verder is het hotel geboekt, we gaan zaterdag rijden en komen zondag thuis. Ook weer lekker.

Hier en daar

Zo zit je daar, zo zit je hier. Italië verlaten en nu weer in Frankrijk.  En het was een eind rijden, bijna 600 kilometer. Maar het ging allemaal goed. En op het eind nog even boodschappen gedaan en de benzinetank helemaal gevuld. En op de plaats van bestemming de auto leeggehaald, maar dat was uiteindelijk zo gebeurd.. Morgen gaat mevrouw J. wassen, vooropgesteld dat het droog is. En dat er water uit de kraan komt, want dat was bij aankomst niet het geval. Maar er werd door de burgemeester gewerkt aan de waterleiding, dus dan zal het wel goed komen. En dan gaan we nadenken over de thuisreis. Maar dat komt nog wel.

Schuitje varen

Vanmorgen na het ontbijt, spullen gepakt en naar de boulevard gelopen. Toch gauw een half uurtje lopen. Kaartjes gekocht en met de boot mee. Grote groepen moesten er ook nog mee, dus de boot zat bomvol.. Eerst naar San Fructuosa , alwaar we de kerk bekeken hebben. Er was ook nog een toren,  maar mevrouw J. vond dat we gisteren al genoeg geklommen hadden. Toen weer terug (we hebben die boot als een soort hop-on hop-off gebruikt) naar Portefino. Even wat rondgelopen en toen lekker op een terras gaan zitten voor een koud drankje. En toen weer met de boot terug naar de boulevard van Rapallio en terug gelopen naar het hotel. Lekker gezwommen en vanavond lekker gegeten en nu gaan we wat dingen inpakken en morgen vroeg ontbijten en dan bijna 600 kilometer terug rijden. Maar we doen rustig aan, we hebben de hele dag de tijd om de 400 tunnels in Italië en het stuk in frankrijk te rijden.

Baai naait

Zelfde foto als hieronder, alleen het tijdstip is anders. Maar het blijft mooi hier. Vanmorgen wilden we naar een heiligdom ofwel een Sanctuario,  maar daar hebben we ons een beetje in vergist. Op een gegeven moment zagen we een bordje met een wandelpad en de gijsgijs gaf aan dat her niet zo ver meer was. Dus wij uit de auto en lopen. Dat bleek uiteindelijk 2 uur lopen naar boven en zeker een uur en een kwartier weer naar beneden. En geen water bij ons, maar gelukkig kwamen we vriendelijke Italianen tegen die én vertelden dat het nog een half uurtje lopen was en ons een flesje koud water verschaften. Bovengekomen bleek het heiligdom dicht, maar een terras open dus daar hebben we, met een fantastisch uitzicht, ons verfrist met een koud colaatje. En nog een flesje koud water voor de terugweg, zo kwamen er wel weer. Morgen wellicht wat spierpijnen, maar het meer dan overvloedige ontbijt hadden we er wel vanaf gelopen. Morgen gaan we varen, zegt mevrouw J. Hoeft de KannieBaal niet zo veel te lopen.

Uitzicht op zee twee

Hieronder staat een foto van het echte uitzicht dat we hebben in ons hotel. Maar de KannieBaal kon het even niet laten om een grapje te maken.

Grapje

Natuurlijk is onderstaand stukje een grapje. We hebben een prachtig uitzicht, maar het is nu te donker om daar een foto van te maken. Dat zullen we morgen dus wel even doen. We hadden een ontspannen rit hier naar toe, we hoefden maar 60 kilometer te rijden. We hebben vanmorgen rustig ontbeten, met een prachtig uitzicht op zee, alles ingepakt en ingeladen en rond 10 uur vertrokken. We reden nog langs het gebied waar de brand was geweest, het rookte nog een beetje en er vloog een heleicopter met een waterzak rond. Maar het was een smalle weg en we konden niet ergens parkeren, dus we zijn doorgereden. . We zitten dus in een vrij grote plaats, even buiten het centrum. Het stikt hier van de restaurantjes, we moeten alleen nog even zoeken naar een leuk tentje. Wel lekker gegeten vanavond, maar we waren de enige gasten. En geen muziek, dus dat is voor de KannieBaal een aangename zaak. Morgen zoeken we wel weer wat anders, straks lekker slapen. Oja, we gingen vanmiddag even lekker bij het zwembad zitten, we lagen nog geen 3 minuten in het water of het begon te regenen. Nu waren we gelukkig al nat, maar het was een vreemde gewaarwording.

Uitzicht op zee

We zitten in het laatste hotel van onze Italiaanse reis. We zijn aangekomen in het bristolliaanse grote hotel in een kamer met zeezicht. Daar moest mevrouw J. extra voor betalen, zo gaat dat met die hotels. Dus vol verwachting deden we de balkondeuren open en wat zien wij.......

Vette peg

Vandaag wilden we een wandeling gaan maken bij Valastra.  Mevrouw J. had die opgezocht in een boek en daar zouden we een prachtig uitzicht krijgen op de 5 dorpen van de Tsjinketerre. Helaas was de weg daar naar toe afgesloten, om onduidelijke redenen. Waarschijnlijk hebben de bewoners te veel last van de enorme drommen toeristen die hier komen en sluit men de toegangsweg af. We hebben er toch nog wel een aardig tochtje van gemaakt, maar vervelend was het wel. Ook vanavond zat het niet mee, we wilden bij een aardig restaurant gaan eten maar daar was een trouwerij gaande dus daar konden we niet terecht. In een ander restaurant draaiden ze harde muziek en dat is ook nix voor een dove KannieBaal. Kortom....het zat niet mee vandaag. Nog wel wat foto's  van een toeristenbond,  waar we niet mee meegegaan zijn en wat impressies van wat Tsjinkedorpen.

Blussers

Die blusvliegtuigen, Italië  heeft er een stuk of 14, zijn Canadair CL-415 vliegtuigen. Google dat maar eens dan steek je nog wat op. In 30 seconden slurpen die een zooi water op en brengen dat naar de brand. Ze gooien het niet op de brand maar er voor, zodat de brand niet verder kan uitbreiden. Maar er zijn al de nodige ongelukken mee gebeurd en dat is natuurlijk minder. Vanmiddag vloog er nog een boven zee,  had net water geschept en met inzoomen kon ik nog net aardig in beeld krijgen. 

Tsjinketsjinke

Vandaag was tsjinketerre dag. Na het (overigens uitstekende ontbijt) in Deiva Marina in de trein gestapt. Kaartje gekocht voor de heenreis naar Riomaggiore en kaartjes voor de terugreis. Eerste tsjinkedorp wat we tegenkwamen was Monterosso,  RojeBerg zouden wij zeggen. Uitgestapt en rondgelopen en foto's gemaakt. Toen door naar Vernazzo, maar moeder wat is het heet. Eigenlijk wilden we een stuk met de boot doen, maar we zagen die schepen af en toe varen. Open dek, barstensvol en uren in de brandende zon zitten, dat is niet aan ons besteed. Dus daar hebben we vanaf gezien. Verder gereden, Corniglia overgeslagen en in Manarola uitgestapt. Mooie foto's gemaakt, lekker rondgekeken en tenslotte naar Riomaggiore gegaan. Op een terras met uitzicht op zee wat gedronken en toen was de KannieBaal het zat. Het is overal stervensdruk en omdat het ook nog eens bloedheet is is het eigenlijk niet echt aangenaam. Dus de trein naar Deiva genomen, naar ons hotel gelopen ( 5 minuten lopen, dat is wel prettig) en zwembroek aangetrokken. Bedjes gekregen en toen lekker de zee in, manmanman wat is dat lekker. Alleen zagen we grote rookwolken, kennelijk was er een bosbrand gaande. En even laten kwamen er 3 blusvliegtuigen aan. Die slurpen enkele duizenden liters water naar binnen terwijl ze vlak boven zee vliegen en gaan dan naar de brand en flikkeren dat water naar beneden op de brand. Werkelijk een fantastisch gezicht om die vliegtuigen in een boog naar zee te zien vliegen, water slurpen en dan langzaam weer omhoog te zien gaan en met een bocht naar de brand te zien vliegen. Helaas konden we niet zien waar ze het water neer gooiden,  dat zat net een berg voor. Prachtige dag.

Man man man

Wat een dag. Na het ontbijt vertrokken, richting Italië. Maar eerst moesten we Frankrijk uit zien te komen. Of eigenlijk: op de snelweg zien te komen. Maar we kwamen in de buurt van Sint Troppertje en dan weet je het wel: filerijden. Allemachtig, dat  duurde en duurde en duurde. Maar uiteindelijk kwamen we op de snelweg terecht. Tot we in Italië kwamen. Veel wegwerkzaamheden, wegversmallingen en dergelijke ongein. Het schoot niet op. En toen we tenslotte van de snelweg konden waren we wat te snel, we hadden nog een klein stukje door moeten rijden. Nu moesten we bij een stoplicht wachten dat eens in de 10 minuten op groen zou springen. Raar gedoe natuurlijk, maar er stond een klok die de tijd aangaf en op welk tijdstip hij op groen zou springen. Wij wachten en wachten en jawel hoor, G R O E N. Gassen, zei mevrouw J. En toen snapten we waarom. Het was een hele lange tunnel, kilometers lang en de weg is net breed genoeg voor de auto. Passeren? Onmogelijk! En toen gingen we er nog te snel van af. Moesten we weer wachten. En later nog een keer zo'n stoplicht. Weer wachten. En toen waren we in het dorp maar reden we weer verkeerd. Maar na veel 5en en 6en waren we bij het hotel. Mevrouw J. zei: ik ga gelijk zwemmen, ik pak even wat spullen uit de auto en we gaan.....hup, het water in. De KannieBaal hoorde het  sissen en de stoom kwam er vanaf, maar wat was dat lekker! Nog even op een heerlijk bedje gelegen en toen op zoek naar wat te eten. Het werd een pizza, maar dat is Italiaans.

Ruggespraak

Het gaat beter met de rug van de KannieBaal, vanmorgen een heel  stuk over het strand gelopen en dat ging goed. Maar bij het hotel voor stond veel wind en waar wij gelopen hadden was aanzienlijk minder wind, omdat dat stuk strand achter een bergkam ligt. Dus hebben we de auto gepakt en zijn we daar naar toe gereden en op een grote parkeerplaats gezet. En met de spullen naar het strand gelopen, stoeltjes, parasol en handdoeken en heerlijk gezwommen in zee en zitten lezen.
De gitarist was met z'n 3en en ook nog een danseres en waren samen goed voor flink wat decibellen. Maar het eten smaakte desondanks uitstekend en het flesje wijn ging naar binnen als een preek in een ouderling. Maar het einde van de voorstelling hebben we niet afgewacht, dat hebben we vanaf ons balkon aanschouwd. Vanavond laatste diner en morgen gaan we naar Italië. Tunneltje in en tunneltje uit en dat 500 keer. Kleine tunneltjes en lange tunnels, maar heel veel. Vanavond inpakken, morgen nog ontbijten en dan pleiten. Was heel leuk hier.

Paco

Vanavond krijgen wij een Spaanse gitaarvirtuoos die het diner komt opvrolijken met vrolijke klanken. Een soort Pako Penja maar dan nieuwer. De KannieBaal zal natuurlijk morgen vertellen hoe het allemaal was en of het eten nog wel smaakte als het begeleid wordt door gitaarklanken. Verder heeft de KannieBaal nog behoorlijk last van zijn rug gehad, maar gaat het langzaam zakken. Dat zou prettig zijn, dan kunnen we eens een aardige wandeling langs het strand gaan maken. Voorlopig zit de KannieBaal nog op een stoeltje en doet hij niet veel.

Het valt reuze mee

Vanmorgen liet de KannieBaal een foto zien vanaf het balkon naar de ene kant, nu een foto naar de andere kant. En was het vanmorgen nog wat bewolkt, nu hebben we een strak blauwe lucht. Eerst vanmorgen wat gelopen, maar aangezien de KannieBaal het enorm in zijn rug heft gekregen bij het opstaan, ging dat niet zo n goed. Hij is op een gegeven moment maar op een  bankje gaan zitten,  terwijl mevrouw J. verder liep. En nog steeds is het niet over, maar we gaan zo wel dineren. Drie gangen krijgen we hier en gisteravond was daar lekker. De KannieBaal neemt straks even zijn fototoestel mee om wat foto's te maken van het eten en het menu. Maar dat is voor morgen.

Het valt wel mee

Met ons uitzicht, gisteren maakte de KannieBaal maar een grapje. Een foto vanaf het balkon naar de ene kant, met een stukje boom.

Zeezicht

Mevrouw J. heeft één prachtig hotel geboekt aan de Franse kust. En speciaal een kamer met zeezicht. Nou.....dat hebben we geweten. We komen de kamer in, doen de balkondeuren open en wat zien we?

Poffers

De spullen die we mee gaan nemen zijn ingepakt. De KannieBaal heeft de auto net eventjes een beetje gewassen, zodat we ons aan de kust kunnen vertonen. Want morgenochtend gaan we naar la Cavaliere. Mevrouw J. heeft een prachtig hotel gereserveerd, aan het strand en als het goed is hebben we een balkon en uitzicht op zee. Nou.......wie wil dat niet? Alsof je bijvoorbeeld aan de Noordwijkse boulevard zit. Maar dan aan de middellandse zee natuurlijk. Morgen zullen we een foto plaatsen van ons uitzicht, nu even verder met inpakken.

Hastalapasta

De KannieBaal gaat vanavond pasta koken (of heeft het al gekookt, afhankelijk wanneer dit blogje geplaatst wordt). Niet te veel maken,  want morgenavond gaan we naar de kampieng en zondag gaan we naar het zuiden. Dus  simpel koken, uitje, tomaten, verse tijm, restje pastasaus, pasta en geraptste kaas, dan wordt het wel wat.
Het is nog steeds prachtig weer, maar volgende week komt er weer een mistral aanzetten. Maar daar zullen we niet zo veel last van hebben hopen we, die waait richting Marseille en wij gaan de andere kant, zeg maar de Italiaanse kant op. Maar dat is zondag pas, eerst hebben we nog een vrijdagavond en een zaterdag te gaan, dus dat is een heerlijk vooruitzicht. We vermaken ons nog steeds uitstekend, alhoewel de ongelezen boekenvoorraad begint te slinken. Maar dat moet ook.

Beetje

Beetje van dit, beetje van dat. Dat was het wel vandaag. Even om een brood naar de bakker, even naar de kampieng om wat af te spreken, beetje zwembad schoonmaken, beetje zwemmen, beetje lezen, beetje dutje doen, beetje de dikke jongen inpakken (gaan we toch niet meer gebruiken), beetje de grote buitenkast reorganiseren, straks beetje uit eten. Kortom....zware dag vandaag. Meer valt er niet over te zeggen.
Zie nu pas dat het bericht van gisteren niet geplaatst is. Bij deze, met het bericht van vandaag. Soms gaat het wel eens fout hier.

Knoeien

We gaan vanavond barbeknoeien, dus de KannieBaal is bezig met de openbare vleesverbranding en mevrouw J. maakt de bijlagen, zoals daar zijn: salade, sausjes en andere lekkernijen. En als alles klaar is eten we het op en daarna moeten we alles weer afwassen. Dat is één van de redenen om uit eten te gaan, het is hier wat prijs betreft altijd goed te doen en je kan na afloop zo weer vertrekken. Wel even betalen natuurlijk.

Zwembroek

Wilde de KannieBaal vanmorgen zijn zwembroek aantrekken, bleef hij met zijn voet achter de linkerpijp haken. Bijna kukelde hij op zijn kanis, met een uiterste krachtsinspanning kon hij overeind blijven. Toen hij dat aan mevrouw J. vertelde zat ze te lachen, maar ze zei meteen daarop: je moet ook gewoon gaan zitten als je een zwembroek aantrekt. De KannieBaal deelde haar mede dat hij nog geen ouwe lul was. Ze schudde haar hoofd en zei: dat ben je wel. Tsja....
Gisteren wat wind, vandaag is hij in de loop van de dag weer gaan liggen, lekker temperatuurtje en volop zon,  we houden wel uit zo.

Weinig

Over vandaag valt weinig te vertellen. Dat gaan we dus ook niet doen. Misschien morgen meer.

Geflapper

De hele dag gaat het door, dat geflapper om je heen van die buksusmot. Het zijn er werkelijk miljoenen, toen we gisteravond terugreden van de Obergiesten  (aardig gegeten, beter dan de pienokkiejo in ieder geval) reden we af en toe door hele wolken. Net of je door de vallende sneeuw rijdt. En ze gaan voortdurend op je zitten en daar houdt de KannieBaal niet van. Hij gaat ook niet op beesten zitten,  beesten moeten ook niet op hem gaan zitten. Dan krijgen ze onmiddellijk een flenter  op hun kanis,  maar daar kunnen ze niet tegen, dan zijn ze gelijk dood. Het zij zo.
Het is nu bijna 5 uur in de middag en het is helemaal dicht getrokken, het is ook broeierig. Misschien gaat het regenen, dat zou niet gek zijn want er zit geen druppel water in de watertoren. En af en toe moet het zwembad een beetje bij gevuld worden, dus we hebben wel water nodig. Gelukkig komt er uit de kraan nog wel water. Dus we kunnen thee zetten. Maar de KannieBaal neemt liever een biertje.

Lange neus

Voor de pienokkiejo, daar hoeven we niet meer heen. Voorafje ging nog wel, hoofdgerecht was knudde en toetjes hadden ze niet meer voor mevrouw J. Dus moest ze het doen met een krep maar dat was  het ook niet. En de KannieBaal had een mousse die nergens op leek. Vanavond gaan we naar de Obergiesten, dat zal wel wat beter zijn. Want het is nog veel te warm om eten te koken en dan wordt het huis nog warmer. Op dit moment is het buiten 29 graden en hier binnen 25 graden. Nu zal onze slaapkamer iets koeler zijn en vannacht koelt het nog wel wat meer af. Dus problemen met slapen hebben we gelukkig niet. En als het overdag te warm wordt dan staat er een heerlijk koel zwembad voor ons klaar. Niets te klagen dus.......

Zinderend

We hebben hier, net als bij jullie, een canicule.  En dat is een deftig woord voor hittegolf. En dan is het zinderend heet hier. Weer om niet veel te doen. De KannieBaal doet vroeg even het zwembad en gaat er dan snel in liggen. Tot hij weer afgekoeld is, eventjes in de zon om op te drogen en dan snel weer in de schaduw zitten. Zo is het wel vol te houden. Dus we klagen niet over het weer, we hebben 1 dag regen gehad en 2 dagen mistral en voor de rest prachtig weer. Het enige probleem is eten koken, daar is het veel te warm voor. Dus gaan we vanavond maar naar de pinokkio, een Italiaans geval in Looriool. Daar hebben we aardige verhalen over gehoord, dus dat gaan we even uitproberen.  En voor zaterdagavond hebben we een tafel gereserveerd bij de Obergiesten. Onze vaste sponsors hebben namelijk weer hun bijdrage geleverd, dus Bruin kan weer wat trekken.

Buksusmot

Zo heet dat beest, komt uit China,  is dus een exoot en heeft geen natuurlijke vijanden hier. De vogels hier lusten de rupsen niet en ook de vlinders niet. Het enige wat er opzit is vogeltjes uit China importeren en die de motten op laten vreten. Het schijnt in Nederland en Duitsland ook al een behoorlijke plaag te zijn en in de provence  staan alleen nog maar kale buxussen. En of die ooit weer groen gaan worden is een een grote vraag. Gelukkig hebben we hier ook veel Spaanse aken staan, die weliswaar niet groen blijven maar wel mooi dicht groeien, zodat je nog wat privacy hebt. Het blijft een grote zorg. Onze hoop is dat de Franse regering in gaat grijpen, maar die hebben het geloof ik nogal druk met boerkini's. Tsja.....

Duizendmiljoen

De buxussen (en daar hebben we er hier heel veel van) worden helemaal kaal gevreten door een soort mot. Op de route naar Kraan staan hele zielige boompjes, volledig kaal gevroren door die motten. En ook bij ons stikt het van die beesten en worden de buxussen steeds kaler. Hier én daar worden die motten bestreden, sommigen spuiten gif of andere rotzooi. Op de kampieng zetten ze een bak met water neer met wat zeep erin, daar komen ze in grote getale op af en verzuipen in het water. Van de week reden we terug uit Marsan in het donker en dan rijd je door een wolk van die beesten.
Wat te doen, het is zonde als die buxussen, toch wel aardige groenblijvend,  die voor veel privacy zorgen, gans kaal gevroten worden. En hoe lang duurt het voor die weer groen worden? De KannieBaal weet het nog niet, maar dat emmertje water met wat zeep is wel een aardige oplossing? Echt leuke beestjes zijn het niet, beetje saai, toch?

Mislukt

We wilden vandaag gaan lunchen bij de Tafel van Ko. Eerst naar Soe gereden, toen richting Bourdo en dan afslaan naar de Tafel van Ko. Kleine wandeling gemaakt daar en toen op naar de Tafel, in de veronderstelling dat die wel gedekt zou zijn. Niets was minder waar, er stond een bordje dat ze vandaag gesloten waren, de sukkels. Maar ja,  uiteindelijk was de KannieBaal de grootste sukkel, in plaats van even te bellen om te reserveren zomaar op goed geluk gaan rijden. Fout dus. Nu moesten we het met een boterham doen, want om nog wat anders te gaan zoeken leek ons niet verstandig. Straks maar even barbecuen en voorlopig gaan we niet meer lunchen. Het wordt de komende dagen veel te warm, dus hooguit 's avonds ergens gaan eten.

Weer vergeten

De KannieBaal wordt vergeetachtig. Eergisteren vergeten een blogje te maken. Gisteren vergeten het blogje te plaatsen  wat hij gemaakt had.  Nu maar hopen dat hij niet vergeet het eergisteren gemaakte blogje vandaag te plaatsen  samen met het vandaag gemaakte blogje over vandaag en gisteren. Maar het zou zo maar eens kunnen dat hij dat vergeet. En dan moet hij morgen het eergisteren en het dag voor eergisteren vergeten blogje...........hou toch op!
Het waait nog wel vandaag, maar de wind is niet koud. En volgens mevrouw J. wordt het de komende dagen mooi weer, reden te meer om niet al te veel te doen. Nu doet de KannieBaal al niet veel, dus als hij niet al te veel gaat doen, dan doet hij dus helemaal niets. Nouja.....vanmorgen wel boodschappen gedaan en alles naar binnen gesjouwd. En straks eten koken, meloen met ham vooraf en dan verse bietjes met piepers en kippiekippielekkalekka. En een toetje  natuurlijk. En niet vergeten......de blogjes er op zetten. We gaan het meemaken.

Regen

Gisteren hadden we veel  regen, dus met de papaplu op even snel internetten. Maar vergeten een blogje te maken. Vandaag (zondag) schijnt de zon weer, maar er is ook wat wind die koud is. Als het maar geen mistral wordt, daar zitten we niet op te wachten. Gisteravond heerlijk bij de Obergiesten gegeten, hoefden we zelf niet te koken en af te wassen, vanavond maken we wel hastalapasta, dat is ook snel klaar. Rug van mevrouw J. is nog steeds niet helemaal over, dus ze moet zich een beetje ontzien vandaag. Verder vermaken we ons uitstekend.

Heerlijk

Heerlijk weertje vandaag, dus een beetje zitten lezen, even gezwommen en wat te eten gekookt. Rug van mevrouw J. is bijna over en morgen gaat het regenen. Verder geen bijzonderheden.

Pwie

Vanmorgen zei mevrouw J. dat ze wel ergens wilde gaan lunchen. Eerst dachten we er over om naar de Tafel van Ko te gaan, voorbij Soe. Maar dat was toch te ver rijden dus zijn we naar Pwie gegaan en hebben daar heerlijk gegeten. Taboulé vooraf, daarna heerlijk gekruid vlees met olijven en een soort puree en toe voor de KannieBaal een tiramisu en voor mevrouw J. ijs met een soort vla. Daarna in de schaduw een dutje gedaan en nog even gezwommen. Nu moeten we nog even dit blogje zien te plaatsen,  dan hebben we weer aan alle voorwaarden voldaan. Helaas geen klusjes gedaan. Met de rug van mevrouw J. gaat het overigens de goede kant op, bijna pijnvrij en ze kan weer redelijk bewegen. Dat geeft de burger moed.

Echten koffie

Sinds vorige week beschikken wij hier over een heus volotomatieskoffiezetmachineapparaat, een zogenaamde senséjo.  Dat is een sensatie.  Bij de Liedel hadden we gisteren de bijbehorende gemalenkoffiebonenbuiltjes aangeschaft en nu hebben we met 1 druk op de knop koffie. We hadden hier wel een gewoon koffiezetapparaat, eigenlijk 2, maar van 1 was de bijbehorende glazen pot kapoerewiets gegaan. En nergens zo'n glazen potje te vinden. Die hebben we gisteren weggemikt. En de andere houden we voorlopig achter de hand voor noodgevallen. Maar de senséjo hebben we nu in gebruik genomen en dat bevalt prima. Hij staat netjes op het aanrecht, vullen met een grote fles bronwater, 2 builtjes erin, druk op de knop........en genieten maar. Met dank aan het Pijnakkerse, want daar was hij overbodig geworden vanwege de aanschaf van een nieuwe.

Beterende hand

Mevrouw J. is aan de beterende hand, nog niet pijn vrij en bewegen gaat nog niet erg soepel, maar zelf vind ze dat ze aan het opknappen is. Vanochtend hebben we boodschappen gedaan, maar op een gegeven moment ging het niet meer en is ze in de auto gaan zitten. Maar ze heeft vandaag weer 2 keer gezwommen en dat is goed voor haar rug. We hopen er het beste van.
Prachtig weer vandaag, aan het eind van de middag trok het een beetje dicht, maar de temperatuur is nog heerlijk. Morgen wat meer bewolking maar dat zien we wel.

Niks

Het is nog nix gedaan met mevrouw J. haar rug. Ze loopt nog helemaal scheef en ze heeft veel pijn. Wel slaapt ze heel lekker, maar het zal nog wel een paar dagen duren voordat dit helemaal over is. Zwemmen is wel goed voor haar, dat heeft ze 2 keer gedaan vandaag en het is lekker warm, dus ze ligt veel op het ligbed met allemaal kussens erop zodat het lekker zacht is. En dan half in de zon.
Verder was het prachtig weer vandaag, ook de KannieBaal heeft vandaag lekker gezwommen. En wat gelezen en spiesjes gegrild. Misschien kunnen we morgen boodschappen doen, maar dat zien we wel.

Prachtig

Was het weer vandaag. Heerlijke temperatuur dus de KannieBaal heeft vandaag zelfs gezwommen. Was het gisteren nog veel te koud, vandaag had de zon het zwembad lekker opgewarmd. En vanavond naar de Obergiesten geweest, lekker gegeten dus dat was allemaal goed. Alleen schiet het met mevrouw J. niet erg op. Van het ligbed naar een stoel strompelen en dan weer terug kruipen, niks gedaan. Het zwemmen heeft haar wel goed gedaan, maar bij de Obergiesten zitten was weer te veel van het goede. Morgen weer een plat dagje, misschien knapt ze dan op.

Aangekomen

Gist er en even voor 9 uur van huis vertrokken en tegen 5 uur waren we in het hotel in Diesjon. Dutje gedaan en de stad in om te eten. Maar dat was werkelijk vreselijk eten. Dat doen we niet meer. En het stikt er van de restaurants, maar we zien iedere keer kans bij de verkeerde te gaan zitten. Vanochtend vroeg onder de douche en toen de laatste 350 kilometer rijden. Liejon ging goed, maar daarna werd het ontiegelijk druk. De fransen hebben een lang weekeind blijkt,   zondag is mariahemelfaart, dat is een vrije dag dus dan wordt die gewoon verschoven naar de maandag. Bij ons thuis zouden ze zeggen: peg, vrije dag weg. Maar hier krijgen ze hem gewoon een dag later. Maar uiteindelijk kwamen we op de plaats van bestemming en daar was het om te doen. Auto uitgeladen, even gekeken wat het kleine meneertje en mevrouwtje allemaal voor ons gemaakt hadden. Prachtig allemaal. Helaas heeft mevrouw J. het in haar rug gekregen dus ze zit zielig op de stoel. Kan nix doen. Maar ook veel pijn en dat is heel vervelend. Voorlopig maar even rustig aan doen.

Ten westen van het oosten

Oost, west
thuis best!

Laatste reisdag

Ruim 400 kilometer moesten we rijden vandaag om uiteindelijk in Rijkjavik uit te komen. Mooie watervallen gezien onderweg en de geisers. Bronnen met pruttelen en stomend water en dan. ineens spuit hij de lucht in. De geiser die zijn naam gegeven heeft aan het verschijnsel doet het al jaren niet meer. Men heeft nog geprobeerd om hem weer aan de praat te krijgen, maar dat is niet gelukt. Nu is er nog maar 1 over die werkt. Om de paar minuten, meeste 5, gaat er een fikse hoeveelheid kokend water in de vorm van stoom omhoog. We hebben een tijdje op een bankje gezeten en naar dit fenomeen gekeken. Heel grappig allemaal, mooie foto's en een filmpje van gemaakt. En toen weer verder naar de hoofdstad van dit land. We kregen nog een rondrit door de stad om naar een paar mooie gebouwen te kunnen kijken. En vanavond afscheidsdiner. Een deel van de groep gaat morgenochtend naar de Blue Lagoon, maar daar hadden we niet zo'n zin in. We willen even de stad in, wellicht een museum en om 13:00 uur worden opgehaald en om 15:30 uur vliegen we naar huis. Een prachtige  rondreis gemaakt hier en veel mooie dingen gezien.

Balorig

De KannieBaal was gisteren een beetje balorig. Er moest nog snel een blogje gemaakt worden dus heeft maar even wat geschreven. Maar in werkelijkheid hebben we gisteren maar 1 waterval gezien. En vandaag 2, maar dat waren dan ook wel hele mooie. Gisteren dus Godafoss en vandaag Hraunfoss en Barnafoss (die liggen bij elkaar) en nog 1 waarvan de naam is ontschoten. Misschien staat die nog ergens op een foto, maar dat zoeken we thuis wel uit. En ook vandaag weer van de bronnen waar kokend water uit komt, levensgevaarlijk natuurlijk, er staan gelukkig grote hekken voor, maar je moet er niet invallen. Morgen de laatste reisde en dan eindigen we in Reikjavik waar we de laatste nacht slapen. En vrijdag naar huis. Maar zo ver is het nog niet, we gaan over een half uur eten. Mevrouw J. heeft geen hoge verwachtingen zegt ze, maar we zullen het zien. Er waren uitstekende diners bij, vooral het eerste buffet was prima de luxe en gisteravond moesten we op eigen gelegenheid gaan eten en zijn we bij de Thai tere ht gekomen. En dat was heel smakelijk. Het restaurant werd gerund door IJslanders,  maar in de keuken stonden taaise kokkie. Het was weer eens wat anders. Tussen de middag kochten we vaak in een supermarkt een broodje, soms verse, soms voorverpakte maar meestal goed te eten. Wat drinken erbij en een joggurtje, dan is de lunch wel compleet.

Waterval

Waterval, waterval, waterval, waterval waterval, waterval. Dat was het wel zo'n beetje vandaag. Morgen watervallen.

Weer een prachtige dag

Met heel veel mooie dingen. We begonnen met een prachtige waterval, maar dat was maar een klein dingetje vergeleken met wat we later gingen meemaken. Want we gingen namelijk naar de Dettifoss waterval en dat is me er eentje. Over een lengte van honderd meter dondert het water 40 meter naar beneden. We hadden gelukkig onze regenjassen aangedaan, want je wordt het zeik en zeik nat. Maar machtig, wat is dit mooi. We hadden ook nog de mazzel dat de zon scheen, dus je krijgt er gratis regenbogen bij die je nooit eerder zag. Daarna door naar Namaskard voor een veld met puffende, borrelende en afschuwelijk stinkende modderpoelen en zwavelputten. Ook nog een vulkaan gezien die vol water was gelopen, van dat intens blauwe water, het was vandaag een dag van hoogtepunten, net als de vorige dagen eigenlijk. Hier wat foto's.

Zonnige zondag

Een enerverende dag vandaag, met van alles wat. Watervallen, zeegezichten, kunstenaars, een museum met houtsnijwerk en een stenentuin. Dat was het wel vandaag. Langs de kust vanochtend, na het prima ontbijt, reden we verder door IJsland,  prachtige vergezichten af en toe en een schitterend landschap. Nog wel bewolkt, maar in de loop van de dag werd het steeds zonniger. We zijn bij een ijslandse kunstenaar geweest, die prachtige dingen maakt, onder andere een mooie totempaal. Maar ook van stenen maakte hij vanalles. Daarna door naar een museum in een heel oud huis. Het was het huis waar een houtsnijwerken heeft gewoond die veel beelden van mensen heeft gemaakt, maar ook een voorzittershamer van het parlement. En boven was een verzameling van oude spullen, beter bekend onder de titel "ouwe meuk". De fransen zouden het tijdens een vide grenier te koop aan bieden. Maar het was wel grappig om te zien. Mevrouw J. was niet mee, die ging even bij de supermarkt wat broodjes kopen, maar er kwam een grote groep teuten aan en in een omzien waren alle broodjes pleiten. Twee bananen, dat was alles wat ze had. Gelukkig had ze ook nog wat voorraden die we van huis meegenomen hadden in de rugzak gedaan, dus daar hebben we op een bankje van genoten. Door naar een stenentuin, van een mevrouw die haar hele leven bezig is geweest met het verzamelen van mooie stenen. Maar ze had ook een mooie tuin aangelegd, waar ze alle stenen tentoon had gesteld. Heel bijzonder. Nu zitten we in het hotel, straks een buffet met ijslandse specialiteiten. We zijn benieuwd.

Gletsjers

Vanmorgen eerst naar de gletsjers gegaan, de naam is onuitspreekbaar dus ook niet te onthouden. Eerst een film bekeken en daarna naar de gletsjer gelopen. Maar dat was nog een heel eind en we moesten weer op tijd terug zijn bij de bus. Daarna met de bus naar de andere uitloper van de gletsjer gereden. Prachtig allemaal. Daarna geluncht,  althans de groep, wij hadden vanmorgen vroeg al broodjes in een winkel gescoord, dus die hebben we lekker buiten opgegeten. Het was bij de gletsjer wel aardig weer, maar nu dreigende het te gaan regenen. Maar dat viel  reuze mee. Daarna naar het ijsmeer gereden van Jokulsarlon waar we met een boot een tochtje gingen maken. In dit ijsmeer liggen allemaal grote en kleine stukken ijs die van de gletsjer afgebroken zijn. De boot stond op het strand, er zaten namelijk wielen onder en reed vervolgens het meer in en vervolgens kon hij varen. Een amfibievoertuig dus.  Op een van die ijsblokken zaten een heleboel sterntjes en toen we langs vaarden vlogen die allemaal m op. Een heel grappig gezicht. Toen we uitgevaren waren hebben we nog wat rondgelopen, een zeehond gezien en allerlei vogeltjes die hun jongen aan het voeren waren.
Daarna was het nog een eind reiden naar het hotel, heerlijk gegeten vanavond en nu doen we nog een neut op de kamer en gaan we zo slapen. Morgen om 7 uur gaat de wekker weer.

IJsland

Gisteravond (eigenlijk vanochtend) aangekomen op vliegveld Keflavik en vandaag begonnen met de rondreis. Eerst naar de geothermische opwerkingsfabriek, waar met behulp van water en de enorme hitte in de bodem hier energie opgewekt wordt. IJsland is een enorm vulkanisch gebied en ligt op een breukvlak (net als San Francisco) en er zijn hier aardbeving maar vooral vulkaanuitbarstingen. Er staat er nu weer een op stapel, is al enigszins over tijd, dus misschien maken we dat nog mee. Het is een heel bizar eiland met een prachtig landschap, bergen, heuvels, groene vlaktes,  merkwaardige gesteentes, we komen ogen te kort. Na de  opwerkingsfabriek een stop waar we wat drinken en broodjes gekocht hebben en daarna door naar een prachtige waterval waar we achterlangs onderdoor konden lopen. En daarna nog een andere waterval waar we helemaal naar boven konden klimmen om bij het punt te komen waar hij naar beneden valt. Het was een hele klim, behoorlijk hoog maar mevrouw J. is helemaal naar boven gelopen. Tot slot nog naar de kust met prachtige rotsen. Oja, ook nog naar de papagaaiduikers, maar toen was het echt klote weer.