Hopen

Vanochtend heeft de KannieBaal, samen met de buurman en de bosmaaier, het terrein voor ons huisje eens aangepakt. Daar waren een aantal liaanachtige struiken enorm aan het woekeren geslagen en dat werd steeds groter en breder. En nog even en ze waren de jeneverbesstruiken ingeklomemen en dat moeten we helemaal niet hebben. De jeneverbesoogst is dit jaar uitbundig overigens, nog nooit zaten er zoveel bessen aan de struiken. Één dezer dagen zal de KannieBaal eens wat gaan oogsten, die raken we wel kwijt. Op de camping willen ze wel hebben en de Obergisten waarschijnlijk ook wel. Maar dat even terzijde, terug naar de maaiactie. Met een uurtje hadden we alles afgemaaid en toen heeft de KannieBaal met de riek 4 nette hopen gemaakt en die van tijd tot tijd wat gekeerd. Het was zonnig vandaag dus het droogde snel. Morgen gaan we die meuk naar de brandplek slepen, verbranden doen we volgend jaar wel.

Werkplaats

De KannieBaal heeft een kleine werkplaats ingericht, maar daar kan hij nog geen foto van laten zien. Maar wel van de dependance, waar een kleine verzameling meuk staat, klaar om aan gruzelementen geslagen te worden. Maar dat hoeft nog niet want de KannieBaal heeft voorlopig voldoende materiaal om aan de slag te kunnen. Het eerste project begint aardig te vorderen, wellicht is dat morgen klaar en dan kunnen we dat laten zien. Verder vandaag naar Fesson la Romeine geweest. Wat gewandeld voordat we de stad ingingen, tussen de vignobles ofwel de wijngaarden. Druiven zijn nog niet erg groot, maar dat komt nog wel. In Fesson nog heerlijk gegeten en door het centrum gewandeld. En op de terugweg......maar dat vertellen we morgen!

Foute mal

Had de KannieBaal een mal gemaakt voor zijn stootbordkunstwerk, bleek dat helemaal niet te werken. Moest de KannieBaal dat vanaf de mal op het stootbord gaan plakken en dat is natuurlijk een heel gedoe. Dus nu heeft hij een nieuwe mal gemaakt waar de stukjes rechtstreeks op geplakt kunnen worden en als het klaar is gaan mal en al tegen het stootbord aan. Gemak dient een KannieBaal, zullen we maar zeggen. Dan moeten we het geheel natuurlijk wel goed instoppen, zodat vocht en andere weersinvloeden er geen vat op kunnen krijgen. Maar dat is van later zorg, eerst plakken....

Opgehangen

Vandaag heeft de KannieBaal het kunstwerk voor binnen afgemaakt en opgehangen. Daar moest wel een ander werk voor verhangen worden, maar anders werd het te druk, vond mevrouw J. En dat willen we natuurlijk niet....dat het te druk wordt. Het kunstwerk draagt de titel:" What The Fuck. I was Here" en is natuurlijk te koop. Maar zoals alle kunstwerken die te koop zijn heeft het zijn prijs. Voor € 3895,= kunt u eigenaar worden van dit unieke werk. De KannieBaal komt het dan hoogstpersoonlijk bij u ophangen en verstrekt tevens een certificaat van echtheid.

Malle mal

Vandaag is de KannieBaal bezig geweest met het bedenken van een plan van aanpak hoe de trap te gaan versieren. Dat is een hele klus, dat bedenken bedoel ik. Maar uiteindelijk is de KannieBaal eruit gekomen. Hij heeft besloten gebruik te gaan maken van een mal. Daar kan hij op gaan leggen hoe het eruit moet gaan zien, dan heeft hij de ruimte om nog wat te schuiven en aan te passen tot het gewenste resultaat bereikt is. Dus heeft de KannieBaal vandaag een prachtige mal gemaakt. Morgen gaan we tegeltjes, kopjes, schoteltjes en de prachtige gieter die de KannieBaal gevonden heeft aan barrels slaan zodat we stukjes hebben. En die kunnen we dan gaan uitleggen op de mal.  Het gaat vast prachtig worden......

Voor paal

Vanochtend gingen we boodschappen doen, mevrouw J. en de KannieBaal. Iets voor op de barbeknoei, wat te drinken en nog  zo wat meer. Halverwege zegt mevrouw J. plotseling: ik heb die rare schoenen nog aan. Consternatie natuurlijk, want daar kan je echt niet mee over straat. Die zijn alleen voor om het huis en dan eigenlijk ook nog niet eens. Het zijn een soort kroks, geen echte, maar slechte namaak en ook nog eens in een vreselijke kleur. Maar ja, iets anders hadden we niet in de auto liggen of het misschien mijn wandelschoenen zijn. Maar die zijn te groot en ook geen gezicht. Het moest dus maar..... Meewarige blikken van andere (franse) vrouwen, die er meestal zelf nog erger uit zien. Gelukkig waren we snel klaar en konden we gauw naar huis. Voor we door de politie aangehouden zouden worden en we naar de genissevang gestuurd zouden worden.

Op de kop getikt

Ging de KannieBaal met mevrouw J. op stap (boodschappen doen en zo) moesten we eerst vuilnis weggooien. Kijk, zei mevrouw J. mooi aardewerk en porcelein. Dat stond bovenop een vuilcontainer. De fransen doen dat wel meer. Als ze denken dat een ander er nog wat aan zou kunnen hebben dan zetten ze het boven op de container. De KannieBaal heeft dat ook wel eens gedaan: op de heenweg iets op de container gezet en op de terugweg kijken of en inderdaad: meegenomen. Omdat de KannieBaal de trap nog een beetje moet opleuken is hij wel geinteresseerd in dit spul. En nog mooie kleuren ook dus hij heeft de mooiste dingen eruit gehaald en meegenomen. Wat vinden jullie bijvoorbeeld van deze gieter? Echte kunst volgens mij dus die gaan we aan barrels slaan en op de stootbord van de trap plakken. Gaat heel bijzonder worden.

Niet vooruit te branden!

Al enkele dagen probeer ik de KannieBaal aan te sporen tot enige activiteit. Wandelen, zwemmen, klusjes doen of stukjes schrijven voor zijn blog. Maar alles tevergeefs. Die man is werkelijk niet vooruit te branden. Ligt hij niet in zijn hangmat dan slaapt hij wel in zijn stoel, maar iets doen....ho maar. Een stukje schrijven voor zijn blog? Er is geen hond die het leest, zegt hij dan. Een stukje wandelen? Veel te warm, puft hij dan. Even een klusje doen ( er zijn genoeg dingen die nog moeten gebeuren)? Strakjes wel, nu effe lekker leggen, zegt hij dan. Uit arren moeden heb ik zelf maar een stukje geschreven voor zijn blog. Nu even uitzoeken hoe ik dat moet plaatsen, want zelf daarvoor heeft hij geen tijd.
Een hartelijke groet voor iedereen, thuis of waar dan ook op de wereld van mevrouw J.

Weinig te melden......

De KannieBaal doet nog steeds niet veel. Beetje lezen, boodschapje doen, zwembad onderhoud plegen, wat wandelen: het mag allemaal geen naam hebben. Dus zullen we er maar niet zo veel aandacht aan besteden, het is nix en het wordt ook nix. En er over schrijven heeft ook niet zo veel zin dus dat laten we ook maar achterwege. Het is niet veel en het wordt ook niet meer en jullie moeten het er maar mee doen. En nu moet de KannieBaal afdrogen.

Weer nix

Ook vandaag heeft de KannieBaal nix gedaan. Vanochtend naar de bakker gereden voor een flute. Een engels echtpaar geholpen die in het dorp de weg wilden weten en of ze er door konden met hun caravan. Naar een dode das gekeken die langs de weg lag. Zonde...was een volwassen dier. Afgeknipt gras naar de afvalberg gebracht. Nog even wat sleedoorn afgeknipt, daar haal je je benen aan open als je er langs loopt. Gezwommen, in de dikke jongen gelegen (ofwel de FatBoy om misverstanden te voorkomen) dutje gedaan, gelezen, biertje gedronken. Kortom.... een heerlijke dag met zo'n 30 graden. Straks gaan mevrouw J. en de KannieBaal naar Sarmanne, dineren bij de Obergiesten. Het kan niet op!

Nix gedaan

De KannieBaal heeft vandaag, buiten boodschappen doen en wat zitten lezen, helemaal niets gedaan. Nouja....2 keer gezwommen, de parasol opgezet en de zonnewering opgehangen. Verder veel gelezen, van zweedse moordenaars en reizen door Amerika tot de spietboot van Djo en Bren Down's Inferna. De laatste 2 op de ierieder die de KannieBaal nog net gekocht had voordat hij naar Rankfrijk afreisde. Een echte Boko, heel licht en lekker klein en zelfs in de volle zon nog uitstekend leesbaar. Een goede koop en beter hanteerbaar dan de vorige. Die heeft de KannieBaal verkocht. Van de nieuwe gebruiker positieve geluiden vernomen, dus die is ook blij.

Feestbroek

De KannieBaal was nooit zo'n aanhanger van dat feesboek, maar ontdekt nu toch wel de handigheid van dit systeem. Met name omdat hij zo op de hoogte gehouden wordt van Zeeuwse verhalen en foto's uit de dierentuin (die  rent  u  in, zou Opperland zeggen) en van de Dinogrot. Alleen zag hij tot zijn schrik twee aapjes die verslonden werden door de Dino. En even later werd de Vader ook nog verslonden. Maar gelukkig bleken dit fotografische grapjes te zijn.....
Inmiddels is de wind hier helemaal gaan liggen en schijnt de zon volop. Zo'n 28 graden geeft de thermometer aan in hokje 5. Maar in de schaduw is het goed uit te houden. En omdat het Maria Vemelhaart is hebben de buren bezoek. Gelukkig niet zo veel meer als vroeger. Dus hoeven we niet weg.

Globalistes

Gister kwam het er niet van om een blogje te maken, dus moeten we vandaag de schade in halen. Vanochtend naar Sarmanne gereden, een tafel bij de Globalisten gereserveerd. Vervolgens door naar de VVV, een aantal folders gescoord met interessante dingen. Het programma van het fête votive bestudeerd en daarna door naar de bakker voor een flute. Een wandeling gemaakt rond Sarmanne en toen gaan lunchen. Maar dat was niet veel, een soort toeristenmenu van patat, salade en plakjes vlees. Wel een aardig wijntje maar in augustus komen we hier niet meer. Veel te vol en kennelijk was de kok ook met vakantie. Morgen is er een rommelmarkt, dan gaan we nog wel even kijken, wie weet slaan we nog een aardige slag. En een biertje drinken bij Eric....
Nu even naar de Visscherstaete om in de blauwe stoelen dit blogje te plaatsen.

Verspreid over de wereld

De Zeeuwen zijn inmiddels thuis en gisteren zijn de Denen thuis gekomen. Voor zover we begrepen hebben waren het aangename verblijven in den vreemde. Alleen de Fransen hebben verlenging van verblijf aangevraagd en toestemming gekregen. Die blijven dus een poosje weg. Bij de Fransen is het vandaag zinderend heet, alleen in de schaduw is het lekker of bij het zwembad. Of dat zo blijft is niet duidelijk, de verschillende weerprogramma's geven wat anders aan. Er zijn er zelfs die beweren dat er weer een mistral aankomt. Dat is niet te hopen, want dan gaat het zeil van de buren zo klapperen. Dat zeil is tegen de zon, het is de zoveelste oplossing van een probleem wat ze zelf veroorzaakt hebben. Hiet een foto van het (blauwe) zeil.

Wielewaal

Vanochtend hebben mevrouw J. en de KannieBaal een wandeling gemaakt bij Bllex. Eerst daar een brood gescoord en toen even verder gereden en daar gewandeld. De wind gaat langzamerhand liggen en de temperatuur stijgt. Met een strak blauwe lucht is het dan zeer aangenaam. Lekker gezwommen vanmiddag en nu leert de KannieBaal alles over de wielewaal. Die horen wij hier af en toe, maar het is KannieBaal nog niet gelukt om deze vogel in het oog te krijgen. Schuw vogeltje. Gelukkig had mevrouw J. uit de bieb een boek van Hans Storredein meegenomen met veel foto's van wielewalen. Het boek heet zo en die Storredein is redelijk gek, dus de KannieBaal zit van tijd tot tijd te schateren. En hier nog 2 foto's uit het boek.

Bossen en struiken

Was de KannieBaal vanochtend met mevrouw J. even naar boven gelopen om naar de Vercor te kijken (de Vercors is een inmens groot natuurgebied in de Drôme) zag hij ineens een stapel afgezaagde takken van een buxus. Dus maar even op onderzoek uit gegaan en ontdekt dat de buurman van de boerderij daar  een heel pad aan het maken is. Dat is natuurlijk stiekem, maar ook wel heel handig want zo kunnen we binnen door steken naar de pipeline (spreek uit als piepeliene) om naar de schelpenberg te kunnen wandelen. De KannieBaal was altijd al van plan om zo'n doorsteek te maken, maar stuitte daarbij op een ravijn. En om daar nu een brug overheen te gaan maken is wat al te veel werk. Maar nu moeten we even afbuigen en komen op die manier alsnog op de piepeliene uit. We hoeven nu alleen nog even het begin van het traject wat op te schonen en toegankelijker te maken. Klusje voor een bewolkte dag.
Foto van boven de wei richting Vercors
Update: foto is mislukt, morgen nieuwe poging

Gevalletje mistralletje

Gisteravond begon het al en op weeronline zag de KannieBaal het ook al staan: windkracht 5 vandaag, dus mistral. Het voordeel van mistral is dat je een strak blauwe lucht hebt met hier en daar een (snel voorbijwaaiende) wolk. Maar de wind is altijd koud en komt met vlagen. Harde vlagen en zachte vlagen, waardoor de bomen heen en weer zwiepen en er een hoop geruis is. Van de wind zelf en van de bladeren en takken. Na een paar uur ben je dat helemaal zat, dan komt de wind je neus uit bij wijze van spreken.  Nu kunnen we aan de zijkant aardig uit de wind zitten, maar dan zit je dus wel in de volle zon. Lekker voor een kwartiertje, maar daarna begin je je langzaam aan te branden en even later te koken. En da's niet goed voor hart en bloedvaten. Maar in het hokje voor ons huisje zit je ook uit de wind en in de schaduw. Lekker voor een half uurtje, maar daarna begint je bloed te stollen vanwege de kou en krijg je bevriezingsverschijnselen. Ook dat is niet goed voor hart en bloedvaten. De kunst is dus om tijdig te verplaatsen van zon naar schaduw. En daar ben je dan de hele dag mee bezig. Wel steeds je boek mee nemen.....

Zeikende regen

Gisteren aangekomen, nog net droog. De auto uitgeladen en alle bagage naar binnen gebracht. Mevrouw J. ging zwemmen en ze was amper terug of het begon te regenen. Af en toe droog en dan weer een stevige bui gepaard met onweer en donderslagen.  Maar even naar de buren geweest voor de laatste ontwikkelingen op het terrein en een neut. Gisteravond uit arrenmoede binnen gezeten, gelezen en een neut en we zouden op tijd naar bed. Maar dat was toch weer tegen twaalven. Geen tijd om een blogje te maken, laat staan dat we dat konden plaatsen. Want daar moet de KannieBaal  even de deur voor uit. Nu dan maar even plaatsen, helaas geen afbeelding.

Love potion number 10

De KannieBaal reed vandaag ( op buitengewoon rustige  snelwegen door Belgie, Luxemburg en Frankrijk, maar dat even terzijde) naar Gilly les  Citeaux. En langs Fixin en langs Gévrey-Chambertin. De KannieBaal kan het vertalen natuurlijk niet laten en volgens hem betekent dat Gevrij in Kamer Tien. En tot zijn grote vreugde was het kamernummer dat ons toegewezen werd inderdaad nummer tien. Dat wordt dus een onstuimige avond, zeker nadat we eerst bij Chez Jeannette in Fixin langs geweest waren. Een uitstekende maaltijd, vergezeld door een zo mogelijk nog betere fles wit uit Marsannay la Côte, die we samen soldaat gemaakt hebben. En mevrouw J. is er klaar voor, de KannieBaal ook.......