Laatste dag

Vanochtend met metro en bus  naar de Engelenburcht (zie http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Engelenburcht ) gegaan. Voor € 11,50 per persoon mochten we naar binnen en alle trappen omhoog lopen. De kamers van de paus gezien en alle andere vertrekken die open waren. Mevrouw J. had nog een paar kerken op de lijst staan maar omdat we toch vlak bij de Sint Pieter waren dachten we daar nog even binnen om een paar Bernini ' s te kunnen scoren. Helaas....een rij van hier tot Tokyo en daar hadden we geen zin in. Jammer voor de paus, want die wilden we ook nog even de hand schudden, maar dat ging dus niet door. En de kerken die wilden gaan zien waren inmiddels allemaal weer dicht, dus maar terug naar hotel. We hebben de kamer gisteren even laten verlengen want normaal moet je er om 12 uur uit. Nu kunnen we blijven tot 5 uur, dan gaan we naar het station en nemen de trein naar het vliegveld. En dan nog een klein stukje vliegen en om half twaalf gaan we landen. En dan nog naar huis,  maar dat zal nog wat duren. We hebben het prima naar onze zin gehad hier, veel gezien en daar hebben we van genoten. Op naar de kerstdagen.

Ostia

Vandaag stond een bezoek aan Ostia op het programma van mevrouw J. en de KannieBaal ging natuurlijk weer mee. Hier http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Ostia_Antica kun je meer lezen over deze geweldige plek. Wij gingen eerst met de metro naar de halte Piramides en vandaag met de bovengrondse trein naar Ostia. En van de halte moesten we nog een eindje lopen, kaartje kopen voor € 8,= per persoon (helaas geen seniorenkorting, die is wegbezuinigd bij de Italianen) en nog een plattegrond van € 2,=, maar toen waren we er helemaal klaar voor. Maar ongelooflijk...wat een terrein! Op het hoogtepunt woonde er dus zo'n 50.000 mensen en dat is wel te zien oog. Het is een enorm uitgestrekt terrein met huizen die je soms tot en met de eerste verdieping kunt beklimmen en waardoor je een mooi overzicht hebt over het gebied. Op een gegeven moment zagen we de Tiger liggen en ook een terras en omdat we wel dorst hadden gekregen zijn we daar naar toe gegaan om wat te drinken. Daar was ook het museum met veel beelden die ze hier opgegraven hebben. Prachtige mozaïeken hebben we gezien, veel ligt echter onder kleden bedekt en 1 mozaïek waren ze aan het restaureren, steentje voor steentje wordt weer alles vastgelijmd. Zo tegen 2 uur hadden we het wel gezien, de voeten worden pijnlijk en de spieren worden stram. Daarbij moesten we toch wel een uur rekenen voor de terugreis. Vlak bij het hotel nog even een stuk pizza gescoord en dat op het balkon in het zonnetje opgegeten. En nu ligt de KannieBaal op bed zijn blogje te maken. Straks voor de laatste keer uit  eten en morgen de laatste dag. Op het programma staat de engelenburcht en mevrouw J. heeft nog een paar kerken gevonden. Of het nog lukt om een blogje te maken morgen dat betwijfel ik, maar misschien is er nog wat tijd over. We zien wel, in ieder geval kunnen we terugkijken op een mooie week.

Weer een kerkedag

Vanochtend na het ontbijt met de tram de stad in, die tram zit helaas net zo vol als de metro, dus dat schiet niet op. Maar goed dat terzijde, we gingen weer wat kerken af. We stapten vlak bij de Trevi fontein uit de tram, dus daar toch maar even langs. Helaas....volledig in de steigers, geen druppel water stroomde naar beneden. Toen door naar de San Luigi de Francesi,  maar eerst kwamen we de zuil van Marcus Aurelius tegen. In een soort stripverhaal wordt verteld wat voor oorlogen die Marcus allemaal gevoerd heeft. Oorspronkelijk stond boven op de zuil een standbeeld van Marcus Aurelius,  maar dat is later vervangen door een beeld van de apostel Paulus (die waarschijnlijk ook nooit  in Rome was). In die San Luigi kerk (eigenlijk de kerk van de fransen in Rome) hangen drie schilderijen van Carravaggio: de roeping van Matheus,  het martelaarschap van Matheus en Matheus en de engel. Door een munt in de automaat gaat het licht aan en dat brandt al naar gelang de grote van munt die je ingeworpen hebt. Fascinerende schilderijen waar je heel lang naar kunt kijken (wel steeds geld bij gooien). Daarna zijn we doorgelopen naar het Pantheon, al eerder gezien, maar toch nog maar even binnen gekeken. Vervolgens de Santa Maria Sopra Minerva waar het olifantje van Bernini voor staat met de obelisk op zijn rug. In die kerk zijn ook beelden van Michelangelo,  onder andere de Jezus met kruisbeeld. Verder gelopen naar het Pizza Navona met de mooie fontein van Bernini met weer een obelisk uit Egypte. Tot slot naar het Museo di Scultura Antigua Giovanni Barracco, een privé verzamelaar die zijn verzameling aan de stad heeft geschonken. Beelden uit Egypte, Syrië,  van Ertrusken en uit Rome, heel veel beelden en beeldjes van hoofden. Prachtige verzameling van een rijke baron. En daarna kwamen we uit op het Campi di Fiori,  waar we op een terras hebben gezeten en gekeken hebben naar de markt en zijn kopers en verkopers. Vermoeid teruggegaan naar het hotel waar we heerlijk op ons balkon in het zonnetje hebben gezeten. In ons camizooltje. En na een rustperiode naar de wijk Quartier de Coppedè gelopen, waar hele mooie art deco huizen staan. En nu ligt de KannieBaal uitgeteld op zijn bedje dit blog te maken.

Van Appel tot Bernini

Na het ontbijt, in de stromende regen, met metro en tram, naar de Galleria Nazionale d'Arte Moderne gegaan. Moderne kunst uit de 19e en 20ste eeuw, van overal vandaan en van eigen (italiaanse) bodem. Maar ook van Gogh,  Mondriaan en Karel Appel waren aanwezig in dit prachtige museum, waar we de ochtend hebben doorgebracht. En dat was geen straf, we waren na al die dingen uit de oudheid wel toe aan iets moderns.  En we zagen nog een mooi drieluik over Valendam, door een ijverige landgenoot verbeterd in Volendam. Van ene John Quincy Adams. Voor de middag stond een art deco wijk op het programma, maar eerst wilde mevrouw J. kaartjes kopen voor de Villa Borghesi. Daar kun je alleen in shifts naar binnen van 11 tot 1 uur of van 3 tot 5. En meestal is dat al in de loop van de ochtend uitverkocht, dus kan je kaartjes voor de volgende dag of een dag later kopen. En dat was het plan, maar tot onze grote verrassing was de shift van 1 uur nog niet uitverkocht.  Dus meteen maar gedaan, we moesten nog wel een half uurtje wachten, maar we moesten ook nog wat eten en drinken. En om 1 uur gingen we dus het museum in, eerst helemaal naar boven, schilderijen afdeling van onbekende Vlaamse kunstenaars tot Rubens en van alles daartussen, prachtig allemaal. En toen naar beneden, naar de beeldenafdeling en meteen bij binnenkomst sta je oog in oog met het geweldige beeld van Pluto en Proserpina,  ik zet hieronder even wat gejatte fotootjes neer, dan krijg je een indruk. Maar ook de David die met zijn slinger gaat gooien en Apollo en Daphne hebben we kunnen aanschouwen. En dan nog een paar Carravaggio schilderijen (onder andere David met het hoofd van Goliath), de dag kon niet meer stuk. Afgepeigerd kwamen we terug in het hotel en straks gaan we eten. Maar de internetverbinding ligt eruit dus of we alles geplaatst gaan krijgen weet ik niet. We zien wel.

Kerkedag

Vanwege de gebruikelijke maandagse sluiting van alle musea's in Rome had reisleidster mevrouw J. besloten dat het vandaag kerkedag zou worden. Want die zijn wel open op maandag. Dus na het ontbijt, overigens niet verkeerd, met de metro naar het Kolossejum en toen naar de San Pietro in Vincoli (Petrus in de boeien) gelopen. In die kerk staat het beroemde Mozesbeeld van Michelangelo.  Voor € 2,= kan je even de verlichting aanzetten en na verloop gaat die dan weer uit. Maar een prachtig beeld van Mozes die met de stenen tafelen van de Sinai af daalde. Daarna zijn we naar de San Clemente al Laterano gelopen en eerst in de keek rondgekeken met prachtig mozaïek werk bij het altaar.  En toen de kelders in (zie http://nl.m.wikipedia.org/wiki/San_Clemente_(Rome) ) naar onder andere de Mitras tempel. Fascinerend om te zien dat die lagen allemaal onder die kerk te vinden en te zien zijn. Doorgelopen naar de Piazza di San Giovanni, waar een mooie Egyptische obelisk staat en de Basiliek van Johannes. Grote kerk met een biechtstoel in vol bedrijf. Vervolgens naar de kapel van Santa Rufina met een mooie kerststal en een byzantijns mozaïek uit de 5e eeuw. En op weg naar de metro zag de KannieBaal nog een kerk en omdat het wat regende zijn we naar binnen gegaan. En tot onze grote verrassing was dat de Scala Santa waar we inde cursus over Rome hadden gehoord. Bizar om te zien dat mensen die trap op hun knieën omhoog kruipen (zie http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Heilige_Trap  ) Wij hebben de zijtrap genomen, de knieën van de KannieBaal kunnen dit niet aan. Moeie voeten en de regen dreven ons terug naar het hotel, onderweg wat te eten gescoord. En na de eenvoudige doch voedzame lunch én gewapend met parapluus gingen we weer op pad. Op naar de San Paulo Extra Muros ofwel Paulus buiten de muren. Die schijnt hier onthoofd te zijn en ligt in deze kerk, bijna net zo groot als de Sint Pieter,  begraven. Maar er zijn ook stemmen die beweren dat Paulus nooit in Rome is geweest, net zomin als Petrus daar is geweest. Wie het weet mag het zeggen, mooi was het wel allemaal vandaag. En vanavond nog heerlijk gegeten, een lekkere afsluiting van een mooie maar vermoeiende dag.

Rome....We komen

Eigenlijk zijn we er al. Vanochtend vroeg door de Portugese Amerikaan naar Chipshol gebracht. In gecheckt hadden we al via het thuisnetwerk en de web dus dat ging goed komen dachten we. Maar we hadden iets fout gedaan want de KannieBaal zat op stoel 7f en mevrouw J. moest op stoel 20a gaan zitten. En een ander plaatsje was er niet voor haar, terwijl er voor me 2 stoelen vrij waren. Slechte beurt van de KLEM.  Maar de vlucht ging verder prima. Op het vliegveld treinkaartjes gekocht en op het Terministation in Rome kaartjes voor alle vervoermiddelen die de stad voorhanden heeft, dus bus, metro en dergelijke. Met de metro naar het station waar het hotel vlak bij ligt gereden (wel bij het verkeerde station uitgestapt dus we moesten weer terug) en toen een klein stukje lopen naar het Merkjoer Hotel. Prachtige kamer kregen we, op de 5e verdieping met balkon aan 2 zijden want we hebben een hoekkamer. Hieronder plaatjes van het uitzicht. Daarna de stad ingegaan, we wilden kaartjes kopen voor het Borghese Museum, maar dat was toch weer te ver. Wel de Spaanse trappen beklommen met een prachtig uitzicht over de stad. Een drukte van belang was het trouwens op die trappen, er zaten wel honderd mensen op de treden, te kijken naar die andere 100. Nog een kerk bezocht bij de obelisk die bovenaan de Spaanse trappen staat en toen weer terug naar het hotel want het begon al donker te worden. Een lekker stukje pizza gescoord want we hadden wel een beetje trek gekregen en dat op de kamer opgegeten. En vanavond uit eten geweest, een salade voor ons allebei en mevrouw J. een smakelijke kip met een lekkere saus en voor de KannieBaal gebakken Italiaan. We hadden wel een toetje gewild, maar er was geen ruimte meer. En nu zitten we op onze ruime kamer, in een lekker stoeltje een blogje te tiepen.  Of we het nog lang vol houden weet ik niet, maar ik heb mijn twijfels. .....Het bed ziet er aanlokkelijk uit.

Pettavaletta

Vanochtend met de bus naar de hoofdstad van de malletezers gegaan. Met de bus natuurlijk, het was een behoorlijke zit. Gelukkig waren wij bij de eennaeerste halte ingestapt, dus er was voor ons wel een zitplaatsje.  Maar de bus stroomde snel vol en de rest moest de hele rit staan. Bij het eindstation uitgestapt en toen de stad in. Mooie stad. Oude gebouwen, ouwe straatjes en oude huizen, soms bijna vervallen. Maar er wordt ook veel gerestaureerd.  En toen naar het hoogtepunt de sintjanskathedraal. Machtig wat een mooie kerk. En in deze kerk hangen dus 2 schilderijen van Carravaggio,  die hij hier gemaakt heeft. Hij was op de vlucht want hij had iemand om zeep geholpen (groot kunstenaar, kort, heel kort, lontje). Maar hier schilderde hij de onthoofding van Johannes de Doper. Salome,  de dochter van een of andere muts die beledigd was door Johannes de Doper, had gedanst voor Herodes en ze mocht een beloning uitzoeken. Maar ze wist niet wat, dus vroeg ze haar moeder om raad. En die zei: vraag om het hoofd van JdD en zo had ze haar wraak. Goegel daar maar eens op dan vind je wel afbeeldingen en achtergrondinformatie. Maar wat een schilderij! De KannieBaal heeft er even ademloos naar staan kijken. En toen verder de stad in, rondgelopen en gekeken en de dingen gezien die we van de week vanaf de rondvaartboot hadden gezien. Maar nu liepen wij rond en zagen we die rondvaartbootjes beneden langs varen. Uiteindelijk de pont naar Sliema genomen en daar de bus naar ons hotel. Uitgeput kwamen we thuis.
Nu moeten we nog even uitzoeken hoe laat we morgenochtend opgehaald worden, maar enige info daarover is niet te vinden. We hebben al helpmeeltjes gestuurd naar de helpdesk van de reisorganisatie. Maar we komen hoe dan ook morgen thuis. Zaterdag naar Dalfsen.

Nog mooier weer

Bij het krieken van de dag bleek dat het een warme zonnige dag zou gaan worden. En dat werd het ook. Dus hebben we mooie plekjes opgezocht en lekker liggen lezen in de zon en de schaduw.  Niet veel gedaan dus, maar aangezien het morgen in de loop van de dag gaat regenen gaan we het morgen anders aanpakken. We gaan met de bus naar Valetta en als het meezit gaan we een mooie Karavaggio bekijken. En nog andere mooie dingen zien, maar dat vertel ik morgenavond wel..

Mooi weer?

Bij het opstaan leek het mooi weer te zijn, wel wat wind. En omdat mevrouw J. last had van haar knie en de KannieBaal van zijn rug toch maar een rustdag ingelast. Naar het bekende strandtentje gelopen en aldaar 2 ligbedjes in beslag genomen. De eerste uren was het wel aardig maar als de zon achter een wolk verdween werd het toch wel frisjes. Tegen 3en teruggegaan en nog wat op het balkon in de zon en uit de wind gezeten. In het hotel wordt het wat rustiger, we konden vanavond door de wind niet buiten eten, maar vanavond was dat niet erg, het was niet vol in het restaurant dus ook niet zo veel lawaai.  Straks misschien even naar de voetbal kijken bij de bar, vooropgesteld dat ze de goeie wedstrijd uitzenden.

Herkansing

Alhoewel het vanochtend regende, was er nauwelijks wind. Dus toch maar weer naar Sliema gegaan met de bus (voor € 3,= koopt de KannieBaal 2 kaartjes voor ons samen voor de hele dag, kan je net zo ver en lang reizen allemaal je zelf wilt, allemaal voor hetzelfde geld, buitengewoon goed geregeld). En jawel hoor, we waren de bus nog niet uit op we werden al belaagd door de kaartjesverkopers voor de harbourcruise.  Een klein bootje uitgezocht en daar kaartjes voor gekocht. We kregen nog de tip om aan de rechterzijde van de boot te gaan zitten, dan zie je het meeste. Dus een mooi plekje uitgezocht en toen lekker door de haven van Valetta gevaren. Leuke tocht van anderhalf uur, waar we ons prima mee hebben  vermaakt. Wat gegeten en omdat het mooi weer was geworden de terugtocht aanvaard en lekker nog bij het zwembad gezeten en wat liggen lezen. Morgen zien we wel weer.

Hozogozo

Mevrouw J. stelde vanochtend voor om de pont naar Gozo te nemen en dan de bus naar wat bezienswaardigheden. De KannieBaal was het daar helemaal mee eens. Dus een stevige wandeling naar de pont, net op tijd konden we mee, naar de overkant. Als ze een langere pont maken hoef je niet te varen, maar dit was leuk. Er lag een mooi cruiseschip met zeilen voor de rede en de tendertjes voeren af en aan. Aan de overkant hebben we de bus genomen naar Victoria dat eigenlijk Rabat heet. En vandaar naar de Citadel gelopen. Prachtig bouwwerk, er wordt, met hulp van het EU (lees: onze belastingcenten) stevig gerestaureerd.  Mooie kerk ook en toen verder met de bus naar de prehistorische tempels  van Ggantija. Dit zijn de oudste bekende bouwwerken ter wereld, ouder dan de piramides van Egypte bijvoorbeeld. Heel indrukwekkend,  de KannieBaal heeft mooie foto's gemaakt. Toen weer terug naar Victoria en daar de bus naar de kust genomen, naar Dwejra,  waar het Azuren Window is. Als je daar op goegelt vind je ongetwijfeld hele mooie foto's van dit bouwwerk, waarvan niet bekend is wie het gemaakt heeft. Weer terug naar Victoria en met de bus naar de haven voor de oversteek met de pont. En toen dat laatste stuk teruglopen......... De KannieBaal had al last  van zijn knieën en vreselijke spierpijnen,  nu kan hij helemaal niet meer op of neer. En mevrouw J. ook niet.
Morgen naar Valetta.

Schang en bijters, lijd en schaarsen....

Vanochtend gingen we met de bus naar Sliema. Volgens mevrouw J. konden we daar een havencruise (dus met een bootje door de haven varen) maken en dan zagen we ook Valetta liggen en meer leuke dingen. Welnu, na een uur in de bus gezeten te hebben waren we in Sliema. Prachtige tocht, langs mooie strandjes en schitterende natuur. Op de boulevard uitgestapt en toen op zoek naar een bootje waar we mee door de haven konden varen. Vette pech helaas pindakaas, vanwege de straffe wind werd er niet gevaren! Wat een schijtlaarsen die malletezers,  zeker bang dat ze kotszakken moesten legen. Maar het was een lelijke tegenvaller, dus maar wat door het stadje gelopen en mooie uitbouwtjes gezien en gefotografeerd in allerlei kleuren. Toen weer terug en in Malliena uitgestapt vlak bij de neobarokke mariakerk.  Eerst wat gegeten en dat hadden we nou net niet moeten doen want toen we uitgegeten waren en de kerk wilden bekijken was die gesloten. Dan maar naar de schuilkelders uit de 2e wereldoorlog. Die waren ook net dicht. Zo hadden we een prachtige dag maar alles net niet.......

Morgen gaan we naar Gozo, ook met de boot. Maar dat is een hele grote, die vaart zeker. En de bus rijdt ook, dus we komen wel ergens.

Uitgerust?

Vandaag was het lekker weer, een beetje veel wind, maar blauwe lucht en warm. Dus toch maar weer naar het strandtentje gegaan, boekjes mee en lekker liggen lezen. De wind werd op een gegeven moment ook minder dus het was aangenaam toeven.  Zo tegen 3en terug gegaan naar de kamer, mevrouw J. wilde haar wilde haren wassen en in de zon op laten drogen. We zijn even naar de bushalte gelopen om te kijken naar het tijdschema, want morgen, als het bij jullie 21 graden wordt, gaan we wat doen. Maar daar vertel ik morgen wel over. En nu zitten we te kijken naar een spectaculair onweer dat langs ons trekt. Of we vanavond buiten kunnen eten waag ik te betwijfelen.

Weer

Vandaag was het mooi weer, we konden buiten ontbijten (altijd buiten eten als het kan) dus we hebben na het ontbijt onze spullen gepakt en zijn naar het restaurantje met de ligbedjes gegaan. Dan moeten we eerst over een terrein waar de malletezers een heel dorp van vakantiehuisjes gebouwd hebben. Allemaal aan elkaar gebouwd, zodat er straatjes zijn. De huisjes zijn allemaal verschillend, maar wel zodanig dat ze een grote voordeur hebben waar een boot in kan. Waarschijnlijk is dat de oorsprong van de huisjes: een botenstalling. Maar inmiddels zijn het vakantiehuisjes geworden, met veranda's en hekjes. Nu is het er leeg, maar het weekeind zal het vast druk zijn, dan zijn ze allemaal weer bewoond. De KannieBaal zal er wat foto's van maken die kunnen we dan later laten zien.
Bij het restaurantje staan mooie nieuwe ligbedjes, geheel gratis, maar er wordt wel van je verwacht dat je wat eet of drinkt. En zo rond een uur of 1 gaan we op het terras zitten en laten een lekker broodje brengen met een colaatje erbij. En straks gaan we weer dineren met een flesje wijn erbij.......niet verkeerd allemaal. We vermaken ons hier wel!

Balconscene

We hebben hier een prachtig balkon bij onze kamer met een schuifdeur. En een slot dat automatisch dicht valt als je de balcondeur dicht schuift. Nu had de KannieBaal zich al een keer buiten gesloten door die deur iets te enthousiast dicht te schuiven. Maat toen was mevrouw J. even weg, maar kwam snel weer terug om de KannieBaal te bevrijden. Gisteravond ging het onweren met prachtige bliksems dus de KannieBaal ging even op het balkon kijken. En mevrouw J. kwam even later ook kijken en schoof de deur in haar enthousiasme hard dicht. Op slot dus...... Daar stonden we dan, buiten gesloten. Pasje noch zakmes mochten helpen. Er zat niets anders op dan de aandacht te trekken van de laatste 2 mensen die beneden op het terras zaten. En die waarschuwden het personeel van de bar. We hebben ons kamernummer naar beneden geroepen en even later kwam een man van de bewaking ons bevrijden. De KannieBaal heeft de sluiting van de deur nu zodanig afgesteld dat het niet meer in het slot kan vallen.
Vandaag was het prachtig weer bij op staan, we konden zelfs buiten ontbijten. Gisteren hadden we al een leuk terras gezien met mooie ligbedjes, dus daar hebben we heerlijk gelegen. Tot het begon te onweren, toen zijn we maar teruggegaan. Het weer blijft hier van slag, maar het is het desondanks lekker van temperatuur buiten.

Witte toren

Waren we gisteren naar de Rode toren gelopen, vandaag stond de witte toren op de agenda. Het begon wel goed, maar op een gegeven moment begon te te regenen. We hebben wat geschuild, maar het leek weer droog te worden, dus zijn we maar verder gegaan. Eventjes was het droog, maar toen begon de regen opnieuw. Nog maar weer wat geschuild, in gezelschap van een vriendelijke poes die ook aan het schuilen was. Weer droog dus verder gelopen en toen ging de zon schijnen. En dan wordt het warm. Maar wij werden weer droog. De toren mochten we niet benaderen, verboden gebied. Wel zagen we zandduinen die als natura2000 gebied waren aangemerkt. Daar mochten we dus ook niet komen. Maar verderop was wel een heuvel die we op konden en vandaar hadden we een prachtig uitzicht, onder andere op Valetta,  de hoofdstad van Malta, maar ook op ons hotel in de verte. Op de terugweg bij een restaurantje wat gedronken. En toen zag mevrouw J. een dolfijn. Maar bij nadere beschouwing bleek het een snorkelaar te zijn. Jammer......

Vogelmoordenaars

Vanochtend gingen mevrouw J. en de KannieBaal een wandeling maken naar de rode of Sint Agatha toren. Die staat hier boven op de Marfa heuvelrug boven de baai  van Gadiera. Gebouwd door de Johannieter Ridders die bekend waren omdat ze konden zuipen als een tempelier. Die hadden ook nog een fort in Akkra in Jordanië,  wat we van de winter gezien hebben. En hier komen we die knakkers dus weer tegen. Mooi fort hebben ze hier gebouwd en we zien dat steeds liggen en omdat het vanochtend bewolkt was leek dat een mooi doel voor een wandeling.
Onderweg veel geknald want die malletezers schieten nog steeds alle zangvogels die ze zien uit de lucht. Wij in ons land braaf die vogeltjes voeren zodat ze de winter door komen en hier worden ze uit de lucht geschoten. We lopen langs een prachtige weg, aangelegd door 80% subsidie van de Europese Unie, maar zich aan de regels houden om geen zangvogels meer af te schieten dat kan er niet van af. Zodra we een beetje snel Internet hebben gevonden dan zal de KannieBaal de website opzoeken waar jullie allemaal de petitie kunnen tekenen om die zinloze moordpartij te laten stoppen. En anders donderen we ze uit de EU.
Verder kregen we vanmiddag een enorme onweersbui op ons kop, we waren net op tijd naar binnen gegaan en konden vanaf ons balkon de lichtflitsen prachtig zien. En het gedonder horen.
Overigens is Sint Agatha een beroemde martelares, die probeerde te ontsnappen aan de avances van de Romeinse gouverneur Quintianus.  Hij liet haar borsten afsnijden en toen dat niet hielp ook nog eens verbranden. Sindsdien  is ze  de schutsheilige van de warme bakkers en voor vrouwen met borstkanker.

Wandelen

Vanochtend lekker buiten ontbeten, het was heerlijk weer. Daarna een wandeling gemaakt, richting het vertrekpunt van de pont naar Gozo. Maar zo ver kwamen we niet want het werd steeds warmer. Dus hebben we een plekje bij het zwembad opgezocht en lekker wat liggen lezen. Op een gegeven moment zei mevrouw J. dat ze wel wilde gaan zwemmen. De KannieBaal had al aan het water gevoeld dat het veel te koud was. Maar ja,  eigenwijs als ze is toch doorgezet. De KannieBaal heeft er niet naar gekeken. ...hij kon het niet aanzien. Totaal verkleumd kwam ze uit het water, bibberend en rillend van de kou. Gelukkig scheen de zon volop dus kon ze lekker weer opwarmen. Vanavond ook we er lekker buiten gegeten, flesje wijn erbij,  dat smaakte goed.
Foto's plaatsen bij het blog is niet mogelijk, dan wordt steeds de verbinding verbroken en krijg ik de mededeling dat het blog niet geplaatst kan worden. Te trage verbinding dus. Stomme hoteleigenaren snappen nog steeds niet dat snelle verbindingen nauwelijks geld kosten maar veel tevredenheid opleveren.
Nu dit blogje even plaatsen, morgen meer...

Rammelaai Baai Hoteldebotel

Daar zitten we dus, op Malta op de noordkant.  Tegenover ons ligt het eiland Gozo (Malta is natuurlijk ook een eiland in het verlengde van Italieje) en er varen vanaf een steiger verderop 2 ponten heen en weer. Als ik een foto bij kan sluiten, maar dat is de vraag want het netwerk is erg traag, dan zien jullie
één van die 2 ponten varen. Morgen of overmorgen gaan we daar wel naar toe, met die pont en aan de andere kant huren we dan wel een auto. Dat eiland is in 1 dag goed te bezoeken, dan heb je alle highlights wel gehad.
Vanmorgen heeft de amerikaanse portugees ons naar Chipshol gebracht en met 3 uurtjes vliegen waren we er. Het was toch een beetje tegenvallend weer, veel bewolking en veel wind. Morgen wordt het beter zegt mevrouw J. Dus daar gaan we maar vanuit. Hotel is groot, veel Engelsen en veel kinderen, die hebben nog vakantie. We hebben een mooie grote kamer op de 3e verdieping, met een groot balkon. Daar zit de KannieBaal nu dit blogje te typen, het diner hebben we achter de kiezen, het gebruikelijke buffet, maar veel keus en niet slecht. Piesjetje wijn erbij, maar die was aan de waterige kant, morgen nemen we wel een fles. En nu maar even proberen of we dit blogje kunnen plaatsen met een foto erbij. Zit die foto er niet bij dan is de verbinding te traag, dan proberen we dat een andere keer.

Vogelvoeder

Het winterseizoen komt er aan en er zitten al weer hongerige vogels in de tuin. Met name de Turkse tortels kijken indringend naar binnen en lijken te zeggen: waar blijft ons eten? Dus geven we maar broodkorsten en kapjes, dat lusten ze ook  wel. Maar de kraaien zijn ook razendsnel en jatten het meeste weg voor de tortels  hun snavel. Vorig jaar had de KannieBaal een constructie gemaakt van gaas waardoor de tortels en houtduiven wel konden eten maar de kraaien niet. Die durfden dat toch niet aan met dat gaas. En nu heeft mevrouw J. helemaal iets moois gekocht voor de kleine vogels, een diezaain vogelvoederhuis.  Ik ben benieuwd of dit gaat werken....

Inpakken

Morgen wegwezen.

Op naar Hondelange, zaterdag thuis.

Vogels en aarde

De vogeltrek is natuurlijk allang begonnen, maar vandaag zagen we een prachtige V van ganzen voorbij komen. Je moet er niet aan denken dat ze windmolens gaan plaatsen, want dan is dit gebied ook afgesloten voor de vogeltrek. Maar we hebben goede hoop dat die windmolens er niet gaan komen. Verder zat de KannieBaal zich af te vragen hoe het nu met de aarding van ons huis was, want we willen wat aan de elektrikketie laten doen. Dus begon hij naarstig te graven en ja hoor.....na heel wat gegraaf kwam de aardpen te voorschijn. Maar die was dus helemaal bedekt en dat beviel de KannieBaal niet zo erg. Dus nu heeft hij een stuk pvc buis aangepast zodat het precies om de aardpen heen past. En zo blijft het ook in het zicht en dat is beter, want dan weten we dat we aarde hebben.

Niks

De KannieBaal doet vandaag niet veel. Dus schrijft hij ook geen blog. Jammer......

Weinig

Er valt weinig te melden. Gisteravond laatste keer gegeten op de kampieng (was heel lekker) en afscheid genomen. Mooie verhalen gehoord over de boerin, maar die kunnen we hier niet plaatsen. Vanochtend boodschappen gedaan en nog wat wijn ingeslagen op de wijnmarkt van de Liedel. Verder gaat de KannieBaal niet veel doen vandaag, misschien nog even zijn gehoorapparaat laten repareren in Cre.. Maar eerst even controleren of die winkel wel open is.

Knopen

Tijdens een gezellig samenzijn van de KannieBaal en mevrouw J. bij de Obergiesten (laatste keer, dus roerend afscheid genomen van le patron en zijn meisjes) hebben we een knoop doorgehakt. We gaan vrijdag rijden en komen zaterdag de 20ste thuis. Mevrouw J. gaat zo het hotel bespreken in Hondelange zodat we een slaapplaats hebben. Dan kan de KannieBaal de komende dagen nog wat kleine klusjes afmaken en gaan we donderdagavond de auto inladen.
Vrijdagmorgen alles afsluiten en dan rijden. Ook wel weer lekker om naar huis te gaan.

En toen ging de KannieBaal even naar de bakker voor een verse fluut.  En wat stond daar bij de garage te koop: een prachtige mx5 voor € 5800,= . Zag er picobello uit. De KannieBaal had hem bijna gekocht. Helaas was hij groen, dus dat gaat natuurlijk niet. Jammer.......

Rust roest

Strak blauwe lucht vandaag, maar nog steeds wind. Veel minder dan gisteren, dat wel. We zijn even naar de kampieng geweest om te kijken of we daar zondagavond mee kunnen eten of anders maandagavond. De baas kijkt het even aan en dan belt hij ons. Verder vandaag wat kleine opruimklusjes, mevrouw J. gaat vandaag 2 keer wassen heeft ze aangekondigd en een beetje lezen. Dan kunnen de uitgelezen boeken mee naar huis en daar in de boekenkast gezet worden of teruggebracht naar de bibliotheek. Maar dat kan pas als we thuis zijn en dat zijn we voorlopig nog niet.

Wederkerig

De KannieBaal, met mevrouw J. samen, zijn weer terug op het uitgangspunt van afgelopen zondag. Heerlijke dagen gehad in Italieje met goed weer en vanochtend tegen 12 uur hebben we de reis naar huis aanvaard. Was heel druk op de weg. Nog even boodschappen gedaan voor vandaag en morgen en zondag en rond half 5 waren we dus op de plek van bestemming. Prachtig weer hier, alleen knetterharde wind. Maar die wordt morgen minder en zondag is het helemaal weg. En dan gaan we de laatste dagen hier doen. De KannieBaal heeft nog wel wat kleine klusjes en nog wat boeken, dus dat gaan we wel redden. En dan moeten we nog een knoop doorhakken omtrent de juiste datum van vertrek.  Maar dat schuiven we nog even voor ons uit.

Kroezers

Omdat de KannieBaal op zee uitkijkt op dit moment, ziet hij natuurlijk allerlei schepen en bootjes voorbij gaan. Vissersboten,  luxe jachten, zeilboten en af en toe een groot cruise schip. Gisteravond ging er eentje langs in het donker. Helemaal verlicht natuurlijk en vandaag ging er weer iets groots langs, maar dat kon ook een ferry zijn. Want die gaan vanuit Genua naar Sardinie of naar Corsica.  Maar omdat de KannieBaal geen verrekijker bij zich heeft kon hij het schip niet nader bestuderen.
Vandaag onze laatste hele dag hier. Morgen kunnen we tot 12 uur gebruik maken van de kamer, daarna worden we subiet het hotel uitgeknikkerd. Maar dan zitten we morgenochtend tot half 12 lekker in de tuin, gaan nog een keertje zwemmen en dan gaan we terug naar Frankrijk. Op de terugweg doen we wel wat boodschappen want we zullen morgenavond zelf eten moeten maken. Het valt niet mee allemaal.  Maar straks gaan we nog even lekker uit eten, voor de laatste keer Italiaans.

Uit eten

We zitten in een 5 sterren hotel. Aardig ontbijtje, maar geen 5 sterren waard. En we hebben wel eens betere ontbijtjes voorbij zien komen in minder sterrige hotels. En volgens de triepadviseur is het avondeten helemaal matig. Dus zijn we tot nog toe er steeds op uit geweest voor de avondhap.  Maar ook dat valt niet mee. Veel pizza's,  maar daar valt een KannieBaal niet op. Zondagavond was niet veel, maandagavond iets beter, maar om nou te zeggen: wow! Nee. Maar gisteravond was het raak, er was nog net een tafeltje vrij, stond helemaal scheef, maar was één van de weinige plekken in een barstenvolle tent (buiten dus, want we gaan niet binnen zitten). Maar prachtig eten, een beetje veel, dat wel. Dus gaan we daar vanavond weer heen, iets vroeger voor een beter tafeltje en we nemen het S- menu ( je kunt s, m en xl krijgen met 2 drie of 4 gerechten) en een heerlijk wit wijntje erbij, een beetje mousserend, dat gaat erin als koek.
Verder waait het vandaag hard, de bergen in geweest met prachtige dorpen en een hele mooie brug die Monet ook nog geschilderd heeft. Maar foto's staan op camera dus dat komt later wel. Wel een plaatje van Monet gevonden.

Voorspelling

Daar klopt vaak geen r**t van. Zo zou het vandaag ernstig bewolkt zijn en vanmiddag gaan regenen. Maar toen we het ontbijt op hadden zag het er al aardig zonnig uit. Dus eerst maar lekker in de tuin gaan zitten en af en toe gezwommen. En toen de regen uitbleef zijn we toch maar wat gaan wandelen. Maar het was veel te warm. Wel kwamen we in een oude spoorwegnet waar nu een fiets- en wandeltunnel van was gemaakt. En aan het plafond hingen foto's en opschriften van wielrenners die Milaan-SanRemo gewonnen hebben. We zitten hier vlak bij SanRemo.  Maar het wandelen in een tunnel is niet zo leuk vond mevrouw J., temeer daar we niet konden zien hoe lang de tunnel was. Dus maar weer terug naar de auto en verder gereden. Maar toen waren we dus al snel in SanRemo.  Daar maar even boodschappen gedaan in de supermarkt (chips,  broodjes, koeken en wat de slempen) en nu zit de KannieBaal op het balkon aan een Frans biertje met een chipje

Hempje licht op

Vanochtend was het prachtig weer en de verwachting was dat het vanmiddag bewolkt zou worden. Dan gaan we vanochtend lekker in de tuin zitten zei mevrouw J. en gaan we er vanmiddag wel op uit. Dus hebben we een mooi plekje in de tuin opgezocht, we kregen een heerlijke matras op ons ligbedje en lekkere handdoeken dus dat was bijzonder aangenaam. En af en toe even zwemmen. In het zwembad zit ook een bankje waar je heerlijk op kunt zitten en er zit ook een knop. Mevrouw J. drukte daar natuurlijk op. Prompt begon het te bruisen en te borrelen en zaten we in een soort jacuzzi.  Oh, zei mevrouw J. het bovenstuk van mijn badpak gaat helemaal omhoog. Nou, dat wilde de KannieBaal wel zien natuurlijk. Maar was niets ordentelijks te zien. Op het dak hier voor ons (en overal in het park) staan grote leeuwen. Vanmiddag zat er een Turkse tortel op de kop van een leeuw. Als dat maar goed gaat dacht de KannieBaal.
En vanmiddag zijn we erop geweest met de auto en nu is het helemaal bewolkt. Morgen beter.....!

Aangekomen

De KannieBaal zit prinsheerlijk op het balkon van het hotel zijn blogje te schrijven met uitzicht op zee. Een groot balkon met heerlijke stoelen erop (alleen is de stoel waar de KannieBaal in zit een beetje krakkemikkig) op de derde etage. Hieronder staan wat foto's die ik gemaakt heb van het uitzicht. Inmiddels hebben we heerlijk in de middellandse zee gezwommen, want het hotel heeft ook een eigen strandje met eigen ligstoelen en parasols. En de lifeguard komt persoonlijk je handboekje op je ligbedje leggen. Is dat service of niet?  En het water van de middellandse zee is heerlijk. Daarna heeft mevrouw J. nog even in het zwembad van het hotel gezwommen, maar daar had de KannieBaal niet zo'n zin in. En straks gaan we pizza eten of een calzone of fruti di mare of wat anders, dat gaan we nog wel zien.

Poffers kakken

Straks pas, natuurlijk, zo tegen 6 uur, auto voor de deur zetten, beetje wassen en schoonmaken, adres in de Jerryjerry zetten zodat we morgen niet al te veel hoeven zoeken en dan zijn we er wel klaar voor. We kunnen rustig aan doen, we kunnen niet voor 3 uur inchecken in het hotel. Maar eerst nog een lekker dagje hier. De zon schijnt uitbundig, strak blauw, dus we kunnen vanmiddag voor de laatste keer gaan zwemmen.  Hier en daar nog wat klusjes afmaken maar dat is niet veel. Plantenbak is klaar, moet nog aarde in, wordt doorgeschoven naar volgend jaar. Stootborden van de trap aangesmeerd, maar dat is niet helemaal naar mijn zin. Komt later wel of anders ook naar de doorschuif.
Vanaf morgen dus blogjes vanaf een andere plek, heel veel zin in.

Bijna inpakken

Vandaag gaat de KannieBaal een paar klusjes afmaken. Tegel leggen, gaatjes boren voor de elektrikketie en de plantenbak afmetselen.  Als we nog wat cement overhouden de trap stuccen en nog wat kleine dingen. Morgen moeten we namelijk inpakken om zondag naar Italieje te kunnen gaan. Maar daar vertel ik wel over als we daar zijn, eerst hier wat dingen afhandelen. Het heeft vannacht geregend, tegen alle verwachtingen in. Toen we terugkwamen van de Obergiesten (heerlijk gegeten ) was het nog onbewolkt. Er is ook niet veel regen gevallen, maar alles is nat. Maar nu schijnt de zon alweer en kan alles opdrogen. De paddestoel groeit niet meer en wordt steeds rafeliger.  Ook zitten er af en toe vliegen op dus moet het haast wel een vliegenzwam zijn. Twee kabouters, waarvan er 1 hard wegrende en ook 2 reuzen. Ze stonden genoeglijk met elkaar te kletsen en de kabouter legde iets uit. De KannieBaal kon het niet verstaan.

Voortgang

Het nieuwe project schiet aardig op, alleen moet de KannieBaal steeds wachten tot de cement uitgehard is voor hij een nieuwe laag erop gaat leggen. Maar dat is wel goed, zo kun je het werk over meerdere dagen uitsmeren en slaat de vermoeidheid niet zo toe. De KannieBaal dacht wel dat hij te weinig stenen had, dus ging hij met de kruiwagen nog even een portie halen. Alleen had hij verkeerde schoenen aan gedaan, zonder enig profiel en het pad is glad door de droogte. Dus ging hij bijna onderuit en kon hij zich nog net aan de kruiwagen vasthouden. Zonder verdere kleerscheuren is het toch gelukt om een nieuwe lading op te halen. Straks gaan we weer metselen.
De paddestoel is nog weer groter geworden, maar het lijkt wel alsof er een groot stuk uitgesneden is. En vanochtend zag de KannieBaal weer twee kabouters, één rende hard weg, maar de ander bleef staan. Die had ook nog een paar kamelen bij zich. Waarschijnlijk hebben die het stuk wat eruit is opgegeten. Kamelen lusten alles.....

Nieuw project

De KannieBaal is een nieuw project gestart. Om de waterkering over te laten lopen in de wal had de KannieBaal wat stenen gemetseld. Maar dat zag er niet zo netjes uit, dus nu moest er iets komen om het geheel een netter aanzicht te geven. De KannieBaal heeft toen het project Plantenbak bedacht. Eerst heeft hij boven bij de wei een zooitje stenen gehaald. Daar ligt een hele berg, waarvan je je afvraagt: Hoe is dat daar terecht gekomen? Dat weten we niet, het ligt er gewoon. Dus met de kruiwagen 2 keer een fikse hoeveelheid opgehaald en nu maar metselen. Je kunt echter niet teveel in 1 keer doen, de specie moet ook drogen en uitharden. Maar morgen is het wel klaar.
De wind is gelukkig gaan liggen, vandaag 26 graden en morgen en overmorgen  30 graden, zegt mevrouw J. De paddestoel is weer groter geworden. Ik ben benieuwd hoe lang hij nog door blijft groeien. Twee kabouters gezien. Een bleef staan, de ander rende hard weg.

Wind

Het waait hier weer eens. Koude wind,  terwijl de zon schijnt. Strak blauwe lucht, maar in de wind is het ijskoud. Lastig om dat een lekker plekje te vinden. In de zon en uit de wind word je gekookt. In de zon en in de wind is het ook niet en uit de zon en uit de wind is ook koud. Gooi het maar in mijn petje...... Vanochtend spullen gehaald voor het muurtje wat de KannieBaal nog gaat maken en een tegel om de gebarsten tegel te vervangen. Dat was uiteindelijk toch geen gezicht en een tegel kost € 2,= dus ook niet iets om wakker van te liggen. Boodschappen gedaan, maar niet teveel want a.s. zondag gaan we naar Italieje voor een paar dagen en daar scharrelen we ons kostje wel bij elkaar. Onze paddestoel groeit ook steeds verder, maar nog geen kabouter gezien.

Ravage en de stoel

Mevrouw J. kreeg het lumineuze idee om wat dunne bomen weg te halen die alleen maar heen en weer staan te wapperen in de wind. Nu zijn dunne bomen aan de onderkant toch nog behoorlijk dik. Dus het was even zagen geblazen, gelukkig met wat hulp van de elektrieke takkenzaag. Maar daarvan was de batterij weer snel leeg, dus moest de KannieBaal alsnog met de hand verder. Maar wat weg moest is omgezaagd, nu nog in kleine porties zagen zodat we het makkelijker kunnen afvoeren. Maar eerst de accu's opladen, dat werkt wat beter.
Inmiddels groeit onze paddo rustig door,  het begint een heel gevaarte te worden. Wat voor soort het is weten we nog steeds niet, maar dat zoeken we thuis wel uit. Verder waait het het hier behoorlijk en is het om 10 uur 's morgens pas 15 graden. Dat wordt niet zwemmen vandaag, tenzij het vanmiddag opknapt.

Eksposietsie

Mevrouw J. zei dat we nog naar de expositie moesten en dat wilde de KannieBaal ook wel, dus zijn we gistermiddag tegen 5 uur naar Rosj suur Kraan gegaan. Wij dachten dat die expo in de kerk zou zijn, maar het was bij iemand thuis. Bij de zus van de kunstenaar om precies te zijn. En die woonden dus boven op het dorp, bij de rempart.  Machtig wat een mooi uitzicht hadden die mensen. We kregen een hele uitleg over het huis, maar hoe oud het precies was dat wisten ze niet. Uit de Middeleeuwen,  dat wisten ze wel. Ze hadden ook nog een toren. Aan de andere kant van Rosj waren ze nog steeds met restaureren van het grote huis wat op de TGV uitkijkt. Dat wordt ook nog een heel complex. Overigens waren het aardige schilderijen, maar niet om te kopen.
Verder wordt de paddestoel ook steeds groter, zie hieronder.
De KannieBaal ging nog om een brood en tot zijn grote genoegen was er een rommelmarkt in Kraan. Hij moest ver buiten het dorp zijn auto neerzetten en toen kon hij langs alle stalletjes lopen op weg naar de bakker. Ongelooflijk wat een ouwe meuk lag daar. Ze hadden het allemaal allang weg moeten gooien, maar de nood is bij de fransen hoog, dus proberen ze er nog een slaatje uit te slaan. Helaas was de meuk zo oud dat je met Franse Franken moest betalen. Ouwe wel te verstaan. En die had de KannieBaal niet meer.

Staddepoel

Plotseling komt er iets uit de grond naast het terras ophoog groeien. De KannieBaal dacht eerst dat er een tennisbal lag, maar bij nade re beschouwing bleek dat het geen tennisbal was maar een paddestoel. En elke dag wordt die bol wat groter. We zijn benieuwd wat er uiteindelijk van Gaat worden.  Welk soort het is weet de KannieBaal niet en hij is zijn paddestoelenboek vergeten mee te nemen. Maar we houden het nauwlettend in de gaten en doen hier verslag.
Verder staat er vandaag weinig op het programma, alleen wat takken zagen en zo meer. Maar dat kan nog veranderen want het waait behoorlijk en er zijn wat wolken.

Altijd buiten eten (update)

De KannieBaal leest een boek. Je maakt wat mee hier. Dat boek heet Altijd binnenstebuiten eten en gaat over de genoegens van een vakantiehuisje in Frankrijk en van buiten eten. Nu doen wij dat hier ook meestal en dat is ook buitengewoon aangenaam. Thuis komen we er niet toe en hier gaar dat vanzelf. Nu gingen wij vanochtend op zoek naar een botanies dorp, waar we nog niet eerder waren (ook die zijn er nog) en zagen daar een restaurant.  Nou ja,  eigenlijk meer een soort strandtent met veel hout en brakke stoelen. En het rook er ook nog onaangenaam, vond mevrouw J. Dus gingen we, na een rondwandeling door het dorp, weer verder. We kwamen nog een ander restaurant tegen, maar daar zat geen hond, dus dat was ook niet zo hoopgevend. Toen maar verder gereden naar Pwie SinterMaarten en daar zat het bij Het ExcerctitieVeld stampvol. Maar er was nog wel een tafeltje vrij voor ons. En zo zaten we lekker buiten te eten. Wel in de schaduw natuurlijk......

(Update: taalvauten er uitgehaald)

Takken zagen

Van tijd tot tijd gaan mevrouw J. en de KannieBaal de wei op. Gewapend met takkenzaag en takkenknippers maken we de wei weer een beetje ruimer en overzichtelijker.  Er zitten hier een paar gaaien en nu de eikels aan de bomen groeien zie je ze de hele dag eikels plukken. En die worden verstopt. Holle plekjes in de bomen, maar ook in de grond. En als ze vergeten waar ze die eikels verstopt hebben, dan groeit daar volgend jaar een eikenboom. Met als gevolg dat de wei steeds kleiner wordt. Dat kunnen we niet hebben, dus gaan wij die uitwassen te lijf. Dat betekent dat we volgend jaar wel weer veel te verbranden hebben. Maar dat is voor april volgend jaar, dan kunnen die takken eerst nog wat uitdrogen. Dan branden ze beter.

Niks

Het is vandaag prachtig weer, klein beetje wind maar volop zon,  dus de KannieBaal neemt het er van vandaag. Geen activiteiten, geen werkzaamheden dus ook geen blogje. Jammer, maar het is niet anders.

Stamping ground.........

Het polyenas ligt en is aangestampt. De KannieBaal en mevrouw J. hebben stevig gestampt en nu ziet het er netjes uit. Tegen 12 uur vanmorgen was het klaar en af en toe stampen we wat, zodat het goed vast komt te liggen. Ziet er toch wel goed uit?

Scheppen en kruien

Vanochtend heeft de KannieBaal,  met mevrouw J. samen,  een hele aanhanger vol met polyenas zero quinze bij de zandwinning opgehaald.  Eerst werd de auto met aanhanger gewogen en daarna moesten we de shovel volgen. Die gooide met een grote hap uit de berg de aanhanger vol. Eerst alles een beetje netjes verspreiden en toen weer naar de bascule voor de weging met lading. Vijfhonderd kilo polyenas zwaarder en 2 tientjes lichter gingen we weer huiswaarts. Was een zware vracht voelde de KannieBaal aan de auto. Maar ook de hellingen gingen prima. En nu maar uitscheppen en verspreiden. Bovenplekje met emmertjes doen (voor de nieuwe buitenkast moet ook wat komen) en da's een zware til dus de emmertjes niet te vol doen. En we hebben er de hele dag voor, dus rustig aan liggen En daarna nat maken en aantrappen. Mevrouw J. kijkt daar al helemaal naar uit.

Worteldoekje leggen, niemand zeggen....

Heb de hele nacht gewaakt, maar niet heus natuurlijk. Maar het worteldoek ligt ook zoals jullie kunnen zien. Daar gaat grind overheen, dus daarna zie je dat niet meer, maar het voorkomt dat er onkruid doorheen gaat groeien. Maar dat laat de KannieBaal later wel zien, nu eerst uitrusten.

Boefjes

Het kleine meneertje en mevrouwtje, althans dat nemen wij aan, hebben zich hier over het knijpermandje van mevrouw J. ontfermd. En daar hebben ze mooie constructies van gemaakt. De meeste zijn al, doordat ze nodig waren, uit elkaar gehaald, maar de KannieBaal vond er nog ééntje die in het mandje lag. Dus die hebben we maar even op de foto hieronder neergezet. Als we thuis zijn zullen we wel eens uitzoeken wie de boosdoener precies was en die een passende straf geven. Een lekkere koek bijvoorbeeld.......
Vanmorgen de laatste tegels goed gelegd, op een mooi zandbedje en dat ziet er gelijk een stuk beter uit. Straks, na de koffie met koek, gaan we het worteldoek leggen en dan morgen speciaal grind halen. Met de aanhanger.

Verzakking

Vanochtend bijtijds vertrokken naar Soe.  Even in het dorp rondgewandeld, een fluit gescoord en toen de wandelschoenen aangetrokken. Eigenlijk wilden we naar het Bos van Soe, maar we zagen een pad naar de RosKolombe dus dat zijn we ingegaan. Bleek dat het 2,7 kilometer was naar de top van de RosKolombe,  maar dat ging ongelooflijk steil omhoog. Mevrouw J. stapte monter omhoog maar de KannieBaal had na 500 meter al pijn in de knieën.  En die RosKolombe is iets van 800 meter hoog, dus ging de KannieBaal niet trekken. Een zijpad ingeslagen wat horizontaal leek te lopen maar dat eindigde of we moesten weer omhoog, maar dat zag er erg onbegaanbaar uit. Teruggelopen en toch weer omhoog tot we bij een parkeerplaats kwamen. Je kunt dus ook met de auto omhoog! Dat weten we dus voor de voor de  volgende keer, dan gaan we met de auto naar de parkeerplaats en dan pas lopen.
Verder zijn de tegels die de KannieBaal afgelopen week gelegd heeft helemaal verzakt, dus dat gaan we vandaag even opnieuw leggen. Als we daar zin in hebben, misschien doen we dat ook pas morgen.

Markt

Vanochtend zijn mevrouw J. en de KannieBaal naar Cre..... geweest. Daar is op zaterdag altijd een grote markt met vanalles te koop. We kwamen daar ook de echtgenote van de doctoringenieur tegen, de vorige eigenaren van ons complex. Met kleindochter op de arm en even later kwam de moeder van de kleindochter ook langs. Leuk om ze weer even te zien.
De rest van onze familie gaat vandaag feest vieren in Ols...... met DJ Taarmen.  Dat zal gezellig worden, jammer dat we daar niet bij kunnen zijn. Maar je kunt nu eenmaal niet alles hebben in het leven, er moeten keuzes gemaakt worden. We horen tzt de verhalen wel over hoe gezellig het was.
Het weer is, ondanks de voorspellingen , buitengewoon mooi, strak blauwe lucht, maar wel wat wind. Vanavond uit eten bij de Obergiesten,  hoeven we zelf niet te koken.

Weer

Volgens mevrouw J. zou het vandaag bewolkt zijn. Maar bij het ontwaken is het aardig weer, zon en hoge dunne bewolking. Of het zo blijft weten we niet, dan moeten we op de weeronline gaan kijken bij Nemmo voor zijn huisje. Misschien gaan we dat straks wel doen, want we willen een wandeling gaan maken over de piepeliene,  dan bij het bord rechts af, over een flinke vlakte en dan komen we bij de Miekolo uit. Het laatste stuk moeten we dan omhoog lopen, daar zien we wel een beetje tegen op, dus eigenlijk willen we het andersom doen. Maar omdat we die wandeling nog maar 1 keer gedaan hebben weten we niet zo goed hoe het er andersom uit ziet. Dus willen we nog een keer het lastige traject doen en dan van tijd tot tijd achterom kijken zodat we dat in het hoofd prenten. Dan kunnen we de volgende keer andersom lopen. Dat had de KannieBaal zo bedacht op een keer. Hij bedenkt wat, die man. Maar als het al te mooi weer is is het ook niet lekker lopen. Dus is mevrouw J. nu poolshoogte aan het nemen wat het gaat worden met het weer.
Verder was het gisteren heel gezellig met de gasten uit Nederland. De KannieBaal heeft wel foto's gemaakt maar die kunnen we hier niet plaatsen. Wel een foto van het terras aan de zijkant waar we het worteldoek gaan leggen. Dat is nu helemaal vlak, volgende week gaan we grind halen.

Gisteren

Gisteren kwam het er niet van om een blogje te schrijven. Mevrouw J. had namelijk bedacht om in Pwie te gaan lunchen en daarvoor een leuke wandeling te maken. Daar was de KannieBaal natuurlijk wel voor te porren.  Dus bijtijds vertrokken, een heerlijke wandeling gemaakt in de omgeving van Pwie Sint Maarten en toen neergestreken op het terras van het restaurant van het exercitieveld. Menu van € 13,= zag er prima uit dus dat hebben we genomen. Voorgerechten verschillend genomen en halverwege van bord geruild. Hoofdgerecht was ook heel smakelijk en de toetjes gingen erin als koek. Met ronde buikjes vertrokken en naar huis gegaan. En prompt in slaap gevallen natuurlijk. Later in de middag nog wat grind naar boven gesjouwd,  volgende week gaan we speciaal grind halen om het terras netjes te maken. Maar helemaal vergeten om blogje te maken.
Morgen komt een bekende beeldhouwer  met echtgenote langs, dus daar gaan we een gezellig dagje van maken. En vandaag nog wat rommelen en klusjes doen. Weer is prachtig.

Kafia

Gisteren heeft de KannieBaal foto's gemaakt van de dieren die het kleine meneertje gezien had.  Die zijn naar de vader van het kleine meneertje gegaan ter identificatie.  Maar de KannieBaal heeft zijn meel nog niet opgehaald dus weet hij het antwoord nog niet. Nou ja,  dat komt morgen dan wel, ik zal in ieder geval de foto's hier plaatsen (of 2 in dit geval, want een foto op de blog zetten dat duurt altijd lang) zodat een ieder weet waar het over gaat.
Verder heeft de KannieBaal niet veel beleefd, dus valt er ook niets te melden. Het enige mee de naar dinges is dat de KannieBaal geconstateerd heeft dat de wei voor het huis langzamerhand dicht begint te groeien en als er geen rigoureuze maatregelen getroffen worden, er over 2 á 3 jaar geen sprake is van een wei.  En dezer dagen gaat de KannieBaal dus ingrijpen.

Tegenspraak

Stond er gisteren in de Dofiné Liberé dat er vandaag nog wat mistral zou zijn, bleek bij het opstaan daar niets van waar te zijn. Strak blauwe lucht en geen zuchtje wind. Dus fluks naar de bakker getogen voor een verse fluit en toen heerlijk in de zon ontbeten met vers brood, jam en een bakje koffie. Geen kip die ons pikte. De rest van de dag in ledigheid doorgebracht, beetje zwemmen, stukje lezen, dutje en een kort stukje voor het blog maken. Na het avonddiner,  waarschijnlijk een soepje,  wat meloen en nog een stukje brood gaan we een wandeling maken en de foto maken van de cavia, die kunnen we dan morgen hier plaatsen en dan horen we wel of de veronderstelling dat het kleine meneertje die beestjes gezien heeft klopt. Morgen dus verder.

Afmaken

De KannieBaal had nog 2 tegels overgehouden van het project van het het terras. Dus dacht mevrouw J. dat het handig zou zijn om die alsnog aan het einde van het terras te leggen. Ze hadden dan een functie, we waren er vanaf en het zou er prachtig uit zien.  En omdat er vandaag voor de verandering een klein mistralletje waait moesten we toch wat gaan doen. Dus de KannieBaal is aan het hakken geslagen en aan het egaliseren en dan kunnen die tegels gelegd gaan worden. Maar rustig aan, zei mevrouw J. , we hebben er een hele week  voor. Nou, dat is dus vanavond wel klaar. Helaas is één van de tegels gebarsten, maar dat zal niet zo op vallen.
Nog even terugkomend op die beesten die het kleine meneertje gezien had: dat zijn natuurlijk geen marmotten en ook geen hamsters, maar echte onvervalste guinese biggen ofwel cavia's.  En dezer dagen gaat de KannieBaal daar wel een foto van maken.

Detente

De KannieBaal zit nog in de ontspanningsfase,  hetgeen betekent dat er nog niet veel activiteiten zijn. Daarbij is het vandaag Marieja Hemelwater dus dan hoor je vanzelf niets te doen. Alhoewel onze Franse buurvrouw daar anders over denkt: er moet gras gemaaid worden. Daar heeft ze een elektriek apparatus voor dat pokkeherrie maakt. De kans op een dutje doen is dus uitgesloten. Vandaar dat de KannieBaal maar een blogje schrijft, maar eigenlijk valt er niet veel te schrijven. Want over nietsdoen ben je snel uitgepraat. Waarvan acte.
Overigens had het kleine meneertje afgelopen maandag een verhaal over dieren die hij had gezien bij ons huisjes die ongeveer zo groot waren, waarbij hij zijn handen een stukje van elkaar hield. Eerst wat verder maar dat werd gecorrigeerd.  En zijn pootjes zaten vlak bij zijn kop. En wij maar denken wat voor dieren dat nu konden zijn. Maar op een gegeven moment was mevrouw J. er uit. Ze waren naar de kampieng geweest en daar hebben ze marmotten. De KannieBaal zal één dezer dagen daar eens een foto van maken om te verifiëren of de hypothese klopt.

Aangekomen dus.

Ondanks de regen onderweg hadden we een voorspoedige en snelle reis, we waren al voor 12 uur op de plaats van bestemming. Het laatste stuk, van Liejon naar Faallans was druk, maar geen files. En bij aankomst was de regen ook over, dus dat had mevrouw J. goed geregeld. Uitladen was in een wip klaar en omdat de zon volop scheen zijn we naar het zwembad gegaan. Water was wat aan de frisse kant, maar toch heerlijk gezwommen en in de zon gezeten. Vanochtend boodschappen gedaan en de lege gastank omgeruild voor een volle. Dus voorlopig kunnen we wel weer een jaartje of 2 koken. En we hebben eten in huis dus genoten van een heerlijk ontbijtje op het terras. Wel is er wat wind, maar dat hebben we hier wel vaker. Vandaag staat er alleen maar lezen op het programma.

Onderweg naar morgen

Vanochtend bijtijds vertrokken op weg naar LDF. Geen files gehad, nergens problemen op ons deel van de tocht dus een voorspoedige reis gehad. In gecheckt bij de Sibi hotel ten zuiden van Diesjon. Tafeltje besproken bij tante Jeannette,  stukje gewandeld langs de wijngaarden. Dutje gedaan en toen aangeschoven bij tante J. Buitengewoon lekker allemaal, ik zet hier foto's van achtereenvolgens de amuse, het voorgerecht, het hoofdgerecht van de KannieBaal en het hoofdgerecht van mevrouw J. en het nagerecht. Van de kaas is geen foto gemaakt, want kaas is kaas. Morgen op tijd verder en dan hopen we zo rond 1 uur de eindbestemming te bereiken.