Een blog over werkelijk niets. Geen uitgewerkte onderwerpen, geen beschouwingen, geen diepgang.
Geen blog vandaag, de KannieBaal heeft het veel te druk met inpakken. Één koffer is al klaar, de ander doen we morgenochtend wel. Na het ontbijt gaan we nog een uurtje in de zon zitten en dan gaan we om half 12 klaar staan voor de bus naar het vliegveld. Tussenlanding op Las Palmas, dus een lange reis. Tegen elven morgenavond thuis, hopen we........
Ons hotel ligt aan de barranco del ingles. Een barranco is een soort kloof of ravijn, die in zee uitkomt. De kust van Renetief heeft veel van die barranco's en tussen die barranco heb je dus een soort bergen. Bergen en daartussen kloven. Hele mooie kust en erg interessant gebied. Mevrouw J. en de KannieBaal gingen vanmiddag wandelen, het werd bewolkt dus bij het zwembad blijven zitten had geen zin. En dan loop je van de ene barranco naar de andere. Aan het eind van een barranco, op zeeniveau dus, heb je veelal dorpjes. En ook cafeetjes en restaurantjes. Mooie visrestaurants, waar de verse vis in vitrines ligt uitgestald en die zo voor je in de pan gelegd wordt. Het is dat we hier al te veel eten, anders hadden we zo een maaltje vis besteld. Maar we gingen dus wandelen, om die extra kilo's er af te lopen. Bij het volgende dorpje omhoog geklommen en dan sta je dus hoog boven zee. Dit eiland is natuurlijk één groot vulkanisch gebied en dat zie je overal terug, in de aarde, roetzwart en de steensoorten van de rotsen. En overal stenen, zwarte ronde stenen, met gaatjes erin, gestolde lava feitelijk. Ik zal morgen zo'n steen meenemen en op de foto zetten. Maar het was een prachtige wandeling, we vermaken ons hier uitstekend. Nog een hele dag te gaan en een ochtend. Dan zit het er helaas weer op.
Het hotel heeft een busje. Bij de receptie kan je daar kaartjes voor halen. Dan brengt dat busje je, geheel gratis en voor niets en niemendal, naar Playa de las Americas. En als je dan 's middags weer klaar staat brengt het busje je weer terug naar het hotel. Maar dat hebben we dus niet gedaan. Mevrouw J. had een idee, zei ze. Als we nu eens heen gaan met dat busje......dan lopen we terug. Volgens haar was dat best te doen. Dus vanochtend voor het ontbijt kaartjes gehaald, toen ontbeten en daarna de wandelschoenen aangedaan. Met het busje mee naar het strand van de amerikanen. Dat was best een eind rijden, dus de KannieBaal vreesde met grote vrezen. Maar ja...wie aap zegt moet ook beest vangen of zoiets. Dus daar uitgestapt en toen maar gaan lopen. Zolang we de zee maar aan de linkerhand hielden kon er weinig fout gaan, meende mevrouw J. Af en toe een bankje in de schaduw, een fotootje maken en een slokje water en dan maar weer verder. En op een gegeven moment zagen we ons hotel in de verte liggen. De KannieBaal slaakte een zicht van verlichting, we gingen het halen. Nog een terrasje met wat drinken en toen het laatste stukje. Daarna lekker bij het zwembad liggen uitrusten. Goed plan van mevrouw J........
Maar niet voor ons. In de lift hing een plakkaat dat het avondeten was vervroegd van 18:00 tot 20:00 uur. Normaal gesproken gaan wij om half acht eten, maar dat ging dus niet door, want om nu het eten in een half uurtje naar binnen te werken.....dat gaat te ver. Er zijn grenzen, nietwaar?
Gelukkig kwamen we er op tijd achter en hebben we onze plannen voor vandaag wat gewijzigd. We gingen steeds om 3 uur wandelen, gingen ergens op een terrasje zitten en aten iets simpels als een tuna-sandwich met een colaatje en gingen dan weer verder. Dat wandelen hebben we wel gedaan, maar iets simpels eten hebben we maar geskipt. En toch maar om 18:00 uur gaan eten. De reden voor deze verandering is het kerstdiner van het personeel. Alles staat klaar de discolichten knipperen al en de tafels zijn gedekt. Volgens Suzanna, onze serveerster, is het eten heel bijzonder, ze keek er helemaal naar uit. Ik zal zo een foto maken, als ze zitten te eten, misschien dat het lukt om dat vast te leggen. En ze gingen ook nog dansen, vertelde ze. Nou, wij gaan kijken......van boven af natuurlijk.
Het begint een beetje saai te worden hier, maar het was wederom schitterend weer hier. Te warm om veel te doen, dus hebben we onze plekjes bij het zwembad opnieuw ingenomen. Gelezen, geluierd en gezwommen. En tegen 3 uur een stevige wandeling langs de kust. En bij terugkomst nog even staan kijken naar de parapenters die hier op het strand landen. Soms hangen we een stuk of 10 in de lucht, helemaal ingepakt in een zak hangen ze onder hun vliegende matras. Ik denk dat ze er wel een uur over doen om beneden te komen, vandaar dat ze zich inpakken, want ze verdwijnen soms echt in de wolken. Inmiddels is het avond en donker buiten en voor het eerst zien we lichtjes op het eiland La Gomera branden.Ik zal er zo een foto van maken en die hieronder neerzetten. Of dat echt gaat lukken weet ik niet, maar dat zien we wel. Na het diner van vanavond ook nog even naar een verkoper van magic pennen staan kijken. Mooie tekening van hem gekregen, zie ook hieronder.
Gisteren was het prachtig, vandaag was het nog mooier. Strak blauwe lucht, geen wolkje te zien. Wel de besneeuwde top van de Pico del Teide, die net boven de bergen uitpiept (zal daar morgen een foto van maken) was vandaag goed te zien. En de contouren van La Gomera zijn ook goed te zien, dus blijkbaar wordt het steeds helderder. Een foto van La Gomera staat onderaan. Daar willen we graag eens naar toe, maar dat kan alleen vanuit Tenerief en dan moet je met de boot verder. Dat is dus een behoorlijke reis en iets voor het voorjaar. Volgend jaar of het jaar erop wellicht. Maar er staan nog veel bestemmingen op ons lijstje...... Enfin, terug naar vandaag. Zwembad weer dus, de KannieBaal heeft zelfs gezwommen vandaag. Mevrouw J. wel 3 keer, maar de KannieBaal heeft het bij 1 keer gehouden. Je moet uiteindelijk niet overdrijven, nietwaar? Tegen 3 uur vertrokken voor een wandeling langs de kust. Veel parapenters gezien, die vlak bij het hotel de landingsbaan hebben, kennelijk een goede plek voor de landing. Er staat zelfs een windvaan om de windsnelheid en richting aan te geven. Mexicaanse avond in het restaurant met een heuse chocolade fontein. Maar dat hebben we aan ons voorbij laten gaan. Kortom.....een lekker dagje!
Vanochtend bij het ontwaken werd duidelijk dat het een prachtige dag ging worden. Onbewolkt en een heerlijk zonnetje. Na het ontbijt een lekker plekje bij het zwembad opgezocht en lekker liggen lezen. Mevrouw J. heeft gezwommen, de KannieBaal vond het nog te koud voor dat soort dingen. Rond een uur of twee zijn we gaan wandelen langs de zee, er ligt daar een soort wandelpad. Soms is dat helemaal verdwenen, het heeft hier de afgelopen week hard geregend en daar zie je de sporen van. Op een gegeven moment een terrasje opgezocht voor een drankje en wat te eten en toen weer verder gelopen. Bij de terugkomst in het hotel toch maar besloten om weer bij het zwembad te gaan zitten, het was nog heerlijk weer, tot het fris ging worden en toen hebben we ons balkon opgezocht. Foto's gemaakt van ondergaande zon en papapenters die vlak bij het hotel landen. Zie hieronder.
Minstens 15 kilo van het eten vanavond......grapje natuurlijk. We zijn aangekomen op Renetief, mevrouw J. met in haar kielzog de KannieBaal. Vanochtend vroeg door de Amerikaanse Deen naar Schipshol gebracht en daar overgestapt op het vliegtuig naar Renetief. Iets meer dan 4 uur vliegen, dus da's wel een aardige zit, maar goed te doen. En vandaar met de bus naar het hotel gebracht. Daar kregen we een kamer met één bed, met zo'n matras die aan elkaar zit, dus als de één zich omdraait, stuitert de ander ook mee. Dat gingen we dus niet doen, temeer daar mevrouw J. pas nog in een mail naar het hotel had gevraagd om 2 losse bedden. Maar dat had wat voeten in de aarde, uiteindelijk kregen we een free upgrade naar een grote kamer met 2 losse bedden. Goed geregeld dus van het hotel, daar zijn we blij mee. En omdat het lekker weer was zijn we lekker gaan lopen, langs de kust loopt een pad, naar....verderop eigenlijk. En toen kwamen we een cafeetje tegen en de KannieBaal had dorst als een makreel, dus fluks een grote bier gevraagd en een colaatje voor mevrouw J. en daar zaten we.....prinsheerlijk uit te kijken over de zee, in de verte, nauwelijk zichtbaar door de lage bewolking lag La Gomera, visserbootjes gingen langs en de KannieBaal zat heerlijk in zijn camisooltje. Nauwelijk voor te stellen als je 's morgens vertrokken bent met een dikke jas aan. Morgen zal ik wat foto's maken vanaf ons balkon, nu moeten jullie het doen met een foto die ik op Schipshol maakte.
