Rugklachten

Dat krijg je ervan, als je als ouwe knakker zware platen gaat sjouwen. De KannieBaal heeft het dus in zijn rug. Gelukkig hadden we nog een paar Niklovedakjes en de huisarts heeft nog een extra voorraad voorgeschreven, dus we krijgen het wel onder controle, maar leuk is anders. De KannieBaal zag zijn geest al zweven, weer maanden pijn en niet kunnen bewegen. Gelukkig gaat het de goede kant op en hopelijk zijn wij het weekeind helemaal boven Jan. Morgen op een klein meneertje en mevrouwtje passen en naar de cursus, dus dat moet allemaal te doen zijn. Alleen vroeg uit bed, da's minder....

Te moe

Vandaag helaas geen bericht op de KannieBaal. De reden is megamoeheid, waardoor de KannieBaal niet in staat is om te denken (is dat niet een permanent verschijnsel bij de KannieBaal, zult u zich afvragen??? Welnu, in tegendeel, de KannieBaal heeft ze nog allemaal op een rijtje en kan zonodig nog rijtjes reproduceren als an auf hinter neben in über unter vor und zwischen en zo kan ik nog wel uren doorgaan) en die megamoeheid wordt veroorzaakt door weer een dag sjouwen met platen die te zwaar zijn voor een oude man. Maar het was weer gezellig, met kippensoep en ......het was droog.



Hier hebben we ooit onder door gelopen (komt door dat duitse rijtje) en aardige mensen ontmoet.

Afbreken

Vandaag begonnen met het afbreken van het kunstpaviljoen op het strand in K. Dat is nog een hele klus, want het moet in panelen uit elkaar gehaald worden. En die panelen zijn eigenlijk te zwaar. We waren met een aantal mannen, allemaal de 60 al gepasseerd. En dan is het zwaar werk, panelen uit elkaar halen en dan naar de kar sjouwen en daar weer optillen. De aannemer die ook aanwezig was had gelukkig wat apparatuur meegenomen. En het was gezellig. Alleen jammer dat het van dat ontiegelijke kl*te weer was. De ochtend ging nog wel maar 's middags heeft de hele tijd geregend. Niet hard, maar genoeg om zeiknat te worden.

Kollokkium

Gaat de KannieBaal weer naar de cursus in den Haag, na eerst 's morgens op een klein meneertje en mevrouwtje te hebben gepast, krijgt hij daar topschilderijen uit de amerikaanse geschiedenis te zien. Onder andere dit werk dat American Gothic heet.



Je moet maar even goegelen naar het origineel, natuurlijk, want de KannieBaal heeft wel met kopierechten te maken die hij niet zo maar kan schenden. Het schilderij is van Wood, dus dan is het wel te vinden. Het stelt een amerikaanse boer voor met zijn dochter. De personen die geschilderd zijn, zijn de zuster van de schilder en zijn tandarts. En dus helemaal geen boeren. Ook hebben ze nooit samen geposeerd, maar afzonderlijk. En het pand op de achtergrond bestaat nog steeds en je kunt daar foto's van jezelf met partner laten maken. Je kunt kleren krijgen zoals op het schilderij afgebeeld staan, maar je kunt ook je eigen spullen meenemen.



Op de website van het gebouw staan prachtige voorbeelden van bezoekers die zich hebben laten fotograferen met hun eigen voorwerpen, zoals deze prachtige knakkers.

Dit moet hem dan gaan worden....

Althans, de KannieBaal is van mening dat, als er toch een DVD-recorder moet gaan komen, het er één van Nosy moet worden. En dan met EPG zodat het instellen wat eenvoudiger is. En dan komen we uit op de Nosy RDR-AT105 die er zo uitziet.....



De keuze van een home-cinemasysteem is afgevallen na enige discussie met HJ. We kwamen tot de slotsom dat we af en toe eens wat van de tv wilden opnemen. Series of eens een enkele film, om dat later in F. te bekijken op avonden dat we binnen moeten zitten. Films kijken doen we te weinig, we zijn niet zo van die filmfreaks. Dus deze gaat het worden, nu nog een winkel in de buurt vinden die het apparaat gaat leveren. En tegen een aardige prijs natuurlijk, want de KannieBaal moet wel op de centjes letten! Dus zodra dat gelukt is komt er hier wel een bericht over.

Opgegeven

Had ik het gisteren al over die vermaledijde dvd-recorder, vandaag heeft de KannieBaal definitief de badhandoek in de kring geworpen. Geen losse onderdelen te vinden, dus hij gaat naar de schroothoop. De harddisk is eruitgehaald en die gaan we natuurlijk even bekijken, want daar staan nog wel een paar filmpjes op die we willen zien. Als ik me goed herinner staat er bijvoorbeeld Butch Cassidy en de Sundance Kid op. En nog een paar Wallanders dus het is de moeite waard om alles eens rustig te bekijken. Maar nu eerst een andere machine kopen. Adviezen heb ik nog niet gekregen, dus moeten we zelf maar wat bedenken.

DVD-recorder

Die hadden we dus, maar die doet ut niet meer. Hij blijft knipperen en het laadje van de dvd gaat niet meer open. Je kunt dus niets meer opnemen en afspelen. Buitengewoon hinderlijk, omdat we vaak series opnemen om in F. te bekijken op een spelertje wat we daar hebben staan. Nu heeft de KannieBaal dat ding eens opengeschroefd en het DVD gedeelte eruit gehaald. Er staan wel serienummers op, althans....getallen, maar er is niet veel informatie te vinden over dit apparaat. Wellicht moeten we hem nog verder ontmantelen om meer informatie te vinden. Dit is de boosdoener.


En dan komt natuurlijk de volgende vraag: gesteld dat wij dit geval niet kunnen repareren, wat gaan wij dan aanschaffen??? We willen wel weer kunnen opnemen en branden naar een DVD. Maar is een home-cinema geval dan niet een betere keus?? Wie er iets zinnigs over kan zeggen mag dat gerust doen. De KannieBaal staat open voor adviezen en wijze raadgevingen. Het moet natuurlijk wel met de nieuwe decoder kunnen werken want digitale tv is toch wel het mooist.

Op een grote paddestoel....

Gisteren weer met de trein naar Zwolle geweest, naar die man die in het ziekenhuis ligt. Het schiet niet erg op, maar daar gaan we het hier verder niet over hebben. Wel is de KannieBaal onderweg uitgestapt in Nunspeet. Staatsbosbeheer heeft daar een bezoekerscentrum, wat we bezocht hebben en ook een aantal wandelingen naar bijvoorbeeld het Zandenbos. Nou dat wilden wij natuurlijk wel eens zien. Dus daar naar toegelopen. Prachtig bos. Ook veel paddestoelen gezien, waaronder de wereldberoemde van kabouter Spillebeen. Dus de KannieBaal heeft daar in het bos luidkeels gezongen van de rood met witte stippen, waar het kleine meneertje en mevrouwtje ook altijd zo van genieten (dat wij dat voor ze zingen, bedoel ik dus). Ook nog een foto gemaakt met mijn mobiele telefoon, maar nu wil dat kl*%$&*#te dingen weer niet synchroniseren met mijn pc, dus kan ik die prachtige foto niet laten zien. Bij het bezoekerscentrum staat ook nog een uitzichttoren, die de KannieBaal helemaal beklommen heeft. Daar boven op ook nog een foto gemaakt, maar die kan ik dus ook niet laten zien.

Maar zo ziet die toren er dus uit en je kunt helemaal over de Veluwe kijken. Ik geloof zelfs dat ik Amsterdam zag liggen, maar helemaal zeker is dat niet. Het was een hele klim in ieder geval en hoe hoger de KannieBaal kwam hoe angstiger het werd. Toch, met knikkende knieën, doorgeklommen tot het adembenemend werd. En voor degenen die niet precies weten hoe een paddestoel rood met witte stippen eruit ziet, hier dan maar een gejat plaatje van zo eentje. Jammer genoeg is die lang niet zo mooi als die wij gezien hebben. Maar je moet het er mee doen, helaas.

Zitten

De KannieBaal heeft weer een slag geslagen op de Plarkmaats. Op zoek naar koopjes en andere leuke dingen voor de mensen kwam hij enkele zetels tegen. In verschillende kleuren waren ze te verkrijgen. De KannieBaal heeft 2 gele besteld en vanmiddag opgehaald. Een brief van € 10,-- meegenomen en naar het opgegeven adres gegaan. Zetels bekeken en goedgekeurd. Verkoopster geld gegeven en die dacht dat ze er nog een munt bijkreeg. Neenee, zei de KannieBaal, er staat maar € 5,-- per stoel dus bij mekaar is dat dit briefje. De verkoopster wist het niet meer precies, maar ging schoorvoetend akkoord. De KannieBaal heeft het even nagekeken, maar hij heeft natuurlijk gelijk. Zoals altijd. En de verkoopster was in de war. We zijn benieuwd wat een klein meneertje en mevrouwtje hier van gaan vinden. Want we hadden maar één zetel, dus daar was voortdurend onenigheid over. En die zetel was ook niet zo stabiel. En op deze zetels kan zelfs de KannieBaal zitten. Even geprobeerd en jawel........ dat gaat goed. Ze houden het.......

Verjaring

Gisteren werd een oude man in D. 92 jaar. Het werd gevierd in het huis waar hij, met vele anderen, woont. Er kwamen aardig wat mensen op af, dus dat was leuk voor hem en het was dan ook erg gezellig. Met bitterballen en kaastengels, zoals het hoort op een echte verjaardag.. Hij had ook veel kado's gekregen en een klein meneertje die ook aanwezig was, wilde wel helpen met uitpakken. Maar dat hoefde nog niet van de oude man. Het kleine meneertje snapte daar helemaal niets van. Een kado ingepakt laten?? Dat kan natuurlijk niet. Vandaag, zondag dus, even naar een aantal schilderijen gekeken. Wellicht gaan we er één kopen, eerst even de veiling afwachten, misschien dat we daar wat kopen.

Duif op het dak

Moesten we gisteren in Zwolle zijn voor minder plezierige zaken, hebben we toch nog even een museum mee kunnen pakken. Het museum de Fundatie heeft een diverse collectie, opgebouwd door Dirk Hannema, ooit directeur van Museum Boymans in Rotterdam.
De Fundatie heeft ook een filiaal het Kasteel het Nijenhuis. Dat hebben we een paar jaar geleden gezien, ter gelegenheid van de verjaardag van degene waarvoor wij nu in Zwolle waren. Maar de Fundatie is een heel leuk museum en er zit een grote duif op het dak.



Verder veel belevenissen vandaag maar allemaal in kleine kring met een klein meneertje en mevrouwtje. Maar het was weer vreselijk leuk met die 2 kleintjes. En ze kletsen de oren van je hoofd.

Als eieren zo groot

Af en toe heb je van die prachtige momenten in F. dat je het noodweer al van verre aan ziet komen. Dan is het een kwestie van binnen zetten wat binnen moet staan en dan maar rustig afwachten tot de ellende op je afkomt. Meestal is het ook net zo snel weer over als het op je afkomt, maar het is vaak een indrukwekkend gezicht. En het uiteindelijke resultaat is meestal een hagelbui die er niet om liegt. Zo kregen we er in juli één op ons dak. In de verte zagen we de bui op ons afkomen en steeds dichterbij kwam de muur van geluid op ons af. De KannieBaal heeft er even een filmpje van gemaakt om mee te genieten. De hagelstenen zijn niet echt zo groot als eieren, maar meer kleine knikkers. Maar ijs en ijskoud en knoerhard. En ze blijven redelijk lang liggen voor ze gesmolten zijn. Achter het huisje, waar ze door de regenpijp van het dak komen, lag een sneeuwberg.

Wat Cannes kan, kan Cannes alleen

Wij gingen dus met de trein van Valence naar Cannes. Eerste stuk met de TGV en dan moesten we overstappen in Marseille. Dus wij daar uitgestapt en we hadden ruim een half uur voor de trein naar Cannes zou vertrekken. Dus wilden wij wel een stukje Marseille zien. Dus wij het station uit en dan krijg je dit te zien.




Reuze spannend natuurlijk, dus dat gaan we nog wel eens nader bestuderen. En wat we eigenlijk onderweg wel graag wilden zien is onderstaand viaduct.


Daar zouden we dan overheen rijden en dat leek ons erg spannend. Helaas werd de trein omgeleid wegens brand of iets dergelijks en gingen we het eerste stuk over het normale spoor in plaats van over het TGV-spoor. En ook reden we een stuk langzamer. Daar stond tegenover dat we, door vertragingen en omleidingen danig de pest in, maar eerste klas zijn gaan zitten. Niemand heeft ons kaartje gecontroleerd. De vertraging kostte ons uiteindelijk 2 uur later in Cannes aankomen.

Weg versperring

Moet de KannieBaal naar het gemeentehuis voor een verklaring van de burgemeester over in leven zijn (nou, zei de burgemeester, ik zag je zaterdagavond al en toen was je ook nog goed in leven dus dat komt wel goed) was het bij de rotonde een enorme chaos. Oorzaak: een gekantelde vrachtwagen met bouwpuin. Een grote kraan was bezig om het geval weer op de poten te zetten, maar dat ging met veel gedoe gepaard. En natuurlijk was de batterij van de mobiel van de KannieBaal leeg, dus een foto maken was onmogelijk. Gelukkig stond daar AGM.... die had wel een mobiel, maar deze whiz-opa was nog niet zo op de hoogte van het hoe en wat. Na enig aanschouwelijk onderwijs van de KannieBalen-zijde is het hem gelukt om onderstaande foto te maken en naar de KannieBaal door te sturen.. Met grote dank dus aan AGM. Maar iets over de afgelopen periode schrijven gaat natuurlijk niet lukken als er zulke ingrijpende dingen gebeuren.
Dat komt een andere keer wel.....

Gronologies of niet

Terugblikken en schrijven over gedane zaken roept natuurluk altijd de vraag op: wat eerst en wat daarna. Dus eerst Arles en dan Cannes en de rest van de vakantie of andersom. De KannieBaal weet het niet, dus doen we maar een greep. Over Arles had ik al wat geschreven, maar dat was in het hotel met een azerty-toetsenbord en dat levert altijd veel problemen op. Bij mij althans. Toen wij uit Arles vertrokken zijn we de laatste dag naar het oudheidkundig museum geweest. Zie: www.arles-antique.cg13.fr/mdaa_cg13/root/index.htm
Toen we terug liepen zagen we een bord naar de pont van Gogh. Nou, dat wilden we wel eens zien natuurlijk. Dus naar de auto en rijden maar. Na enig gezoek vonden we de brug. Niet de originele, want die hadden de fransen al gesloopt voor ze wisten wat voor cultureel erfgoed ze nu weer naar de knoppen gingen helpen. Toen ze daar achter kwamen hebben ze maar gauw een replica gemaakt. Zo ziet de brug er in het echt uit.



En van Gogh maakte er verschillende versies van (hij moest overigens een aardig eind lopen om bij die brug te komen, want hij ligt een stuk buiten de stad) en één van die versie is deze. Ze hebben bij de brug een bordje gezet met een afbeelding van het schilderij. Die stonden op meer plekken in de stad, zodat je het schilderij kon zien en de huidige aanblik.

Duruit

Jaja, de KannieBaal is eruit, de kogel is geworpen, de teerling is door de kerk.....we gaan door (voorlopig althans natuurlijk, alles is betrekkelijk in het leven) met het KannieBalen-blog. De reden is eigenlijk simpel, het is wel lollig om regelmatig een stukje te maken, het wordt ook een soort neerslag van het dagelijkse gang van zaken. En je kan nog eens terugblikken op wat was en hoe het anders zou moeten. We gaan de komende dagen eerst terugblikken op Arles en Cannes en andere franse zaken en daarna gaan we over tot de orde van de dag....het dagelijks leven en de dingen die voorbij komen. Met foto's en filmpjes (niet teveel tegelijk beloven natuurlijk) en andere leukigheden. De foto's moeten nog wel van de camera gehaald worden, dat is een klusje voor de zondag (da's dus morgen) hedenavond naar de Toba met de advokaat en de ingenieur. We zitten dus niet stil.



Wat we wel zagen staan in Cannes voor ons hotel is dit simpele autootje. Er stonden regelmatig van dit soort autootjes voor de deur. Zal wel aan de cliëntele van het hotel gelegen hebben. Maar daarover later meer.......