Gisteren weer met de trein naar Zwolle geweest, naar die man die in het ziekenhuis ligt. Het schiet niet erg op, maar daar gaan we het hier verder niet over hebben. Wel is de KannieBaal onderweg uitgestapt in Nunspeet. Staatsbosbeheer heeft daar een bezoekerscentrum, wat we bezocht hebben en ook een aantal wandelingen naar bijvoorbeeld het Zandenbos. Nou dat wilden wij natuurlijk wel eens zien. Dus daar naar toegelopen. Prachtig bos. Ook veel paddestoelen gezien, waaronder de wereldberoemde van kabouter Spillebeen. Dus de KannieBaal heeft daar in het bos luidkeels gezongen van de rood met witte stippen, waar het kleine meneertje en mevrouwtje ook altijd zo van genieten (dat wij dat voor ze zingen, bedoel ik dus). Ook nog een foto gemaakt met mijn mobiele telefoon, maar nu wil dat kl*%$&*#te dingen weer niet synchroniseren met mijn pc, dus kan ik die prachtige foto niet laten zien. Bij het bezoekerscentrum staat ook nog een uitzichttoren, die de KannieBaal helemaal beklommen heeft. Daar boven op ook nog een foto gemaakt, maar die kan ik dus ook niet laten zien.
Maar zo ziet die toren er dus uit en je kunt helemaal over de Veluwe kijken. Ik geloof zelfs dat ik Amsterdam zag liggen, maar helemaal zeker is dat niet. Het was een hele klim in ieder geval en hoe hoger de KannieBaal kwam hoe angstiger het werd. Toch, met knikkende knieën, doorgeklommen tot het adembenemend werd. En voor degenen die niet precies weten hoe een paddestoel rood met witte stippen eruit ziet, hier dan maar een gejat plaatje van zo eentje. Jammer genoeg is die lang niet zo mooi als die wij gezien hebben. Maar je moet het er mee doen, helaas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten