Licht op de bergen

De KannieBaal heeft vandaag nog een laatste blik op de bergen van Risael geworpen en daar deze foto van gemaakt. Het is hier prachtig, maar vanavond gaan we koffers pakken. Morgenochtend nog een paar uurtjes relaxen bij het zwembad en dan gaan we huiswaarts. Het was een mooie reis, met veel indrukken, veel cultuur, maar ook voldoende natuur, precies zoals we dat graag hebben. Om 12 uur mogenochtend worden opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Hoe laat we vertrekken weet zelfs mevrouw J. niet, maar we merken het wel. We komen volgens chipshool om 19:10 uur aan. We hopen dat er iemand klaar staat om ons op te halen.

Nixnaksnada

Nix gedaan vandaag, dus ook geen blog.
Het is niet anders.

Uitslapen

Heerlijk, vandaag. Geen wake-upcall, geen wekker, lekker de tijd om rustig te douchen, uitgebreid ontbijten, heerlijk allemaal. Zeker omdat het een prachtige omgeving is waar we zitten. Aan het strand, lekker buiten ontbijten met een zeer luuks ontbijtje, wat wil een KannieBaal nog meer. Jammer is dat het weer niet echt meewerkte.....veel wind en bewolking. Morgen beter zullen we maar denken. Dus een kort blogje vandaag, niet veel gedaan.

Weer in Akkabaa

Vanochtend vroeg de wake.up-call want we moesten om 7 uur vertrekken dus om half zes ging de wekker. De KannieBaal was nog bijkans bewusteloos. Maar goed...voor de laatste reisdag moet je wat over hebben, nietwaar? En het werd een prachtige dag. Bij het vertrek uit Peetra stopte de bus op een hoog uitkijkpunt, waar we uitstapten. En daar kon je prachtig over de bergen kijken en zag je het begin van de siq en de kronkels die hij maakt. Duidelijk is dat het dus een breuklijn is in het gebergte en niet iets wat uitgesleten is door een rivier zoals bijvoorbeeld bij de Grand  Canyon die door de Coloradoriver flink is uitgesleten. Daarna door naar de Wadi Rum die helaas niets met drank te maken heeft maar een prachtig gebied is, hier http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Wadi_Rum staat wel wat. Op open busjes gingen we het gebied in, op elk busje kunnen 6 passagiers op bankjes zitten. En dan maar scheuren door de woestijn, want dat is het natuurlijk ook. Her en der gestopt, onder andere bij de kleine en de grote brug. De KannieBaal heeft de grote brug beklommen en mevrouw J. heeft daar foto's van gemaakt. En toen het laatste stukje naar Akkabaa en daar zitten we nu, een prachtig hotel met een strand en een groot zwembad. Ik zet hier 2 foto's onder, allebei van de balkon van onze kamer genomen. De ondergaande zon en IJlat bij avondverlichting. We gaan ons hier de komende 3 dagen wel vermaken tot we naar huis moeten. Of er nog veel stukje hier komen te staan betwijfel ik, maar je weet maar nooit waar een KannieBaal zin in heeft.........

Peetra

Vanochtend om half negen stapten we in de bus en om vijf over half negen waren we op de plaats van bestemming. Het parkeerterrein af, langs de nieuwe ingang, een stukje langs de paardenlaan en toen waren we bij de ingang van siq ofwel de kloof naar de verborgen stad van Peetra. En toen kon het avontuur beginnen. Nu hadden we die kloof al eens eerder gelopen, in januari 1998 toen wij in IJlat waren. Maar het blijft spannend om die kilometer te lopen en langzaam naar de schatkamer te gaan. Hier http://nl.wikipedia.org/wiki/Petra_(historische_stad) kun je het één en ander lezen over Peetra. En ook nu weer was het adembenemend om die laatste meters te lopen. Het was er nu wel wat drukker dan 16 jaar geleden, maar het blijft prachtig. En we hadden nu veel meer tijd dan de vorige keer want toen vertrokken van rond acht 's morgen van Akkaba en moest de bus door de sneeuw ploegen om in Peetra te komen. En nu hadden we de hele dag. En we hebben lekker de tijd genomen om alles rustig te bekijken. Het theater,  het urnen graf, het corintiese graf, we konden overal de tijd voor nemen en alles digitaal vastleggen. Want in 1998 had de KannieBaal nog zo'n fototoestel met een rolletje erin en dat was snel vol. Maar nu kun je lekker vastleggen en later kijken wat leuk is en dat bewaren. De KannieBaal heeft inmiddels al 832 foto's gemaakt en we gaan morgen nog een jeepsafari doen. Maar vandaag was echt zo'n superdag die ons lang zal heugen. Nu liggen we uitgeteld op bed, morgen om 7 uur vertrekken dus om half zes moeten we ons bed uit. Maar daarna kunnen we een paar dagen uitrusten dus we klagen er niet over.

Busje komt zo...

En wat stond er voor de deur van hotel vanmorgen? Een grote bus! Hèhè, we zitten weer lekker ruim en we kunnen weer fatsoenlijk naar buiten kijken. Het leek wel of de KannieBaal jarig was. En éénmaal in de bus gezeten bleek dat ook zo te zijn, want de reisleider riep mijn naam om en zei dat ik jarig was. Ik kreeg een doos met koek en mocht uitdelen. En er werd voor mij gezongen. Kijk....dan voel je je toch wel jarig. Maar we gingen weer verder met de reis, eerst naar de Berg Nebo, vanwaar Mozes het beloofde land zag, maar er niet in mocht. Mooie plek met waarschijnlijk een prachtig uitzicht, maar het was nog steeds heiig. Maar we konden desondanks toch redelijk ver kijken. Daarna door naar Madaba, waar een kerkje staat met een 6de eeuws vloermozaiek van Palestina. Goegel maar even, het is interessant. Koffiestop in de stad waar we vers geperste sinaasappelsap hebben gedronken en een souveniertje voor de vitrinekast hebben gekocht. Daarna door een schitterend landschap met canyons gereden, heel hoog en bij een restaurantje gestopt met een prachtig uitzicht. Op een gegeven moment kwam er een schaapherder op een ezeltje aan, drie honden en een kudde schapen. Heel grappig om te zien. Weer verder gereden naar de stad Kerak, waar een enorm kruisvaarderskasteel staat. 14 Jaar hebben ze er over gedaan om het te bouwen en het is een enorm gebouw.  http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Kerak   Jammer dat het wat miezerde, maar je kan niet altijd mooi weer hebben. Daarna een lange tocht door de woestijn met af en toe een spoorlijn naast de weg, de zelfde spoorweg waar Lawrence van Arabie aanslagen op pleegde. Maar die film kennen jullie natuurlijk wel. En nu zitten we dus in de stad Petra en morgen gaan we de mooiste kilometer lopen die er is.
Maar dat vertel ik morgen wel, nu gaan we slapen, de KannieBaal is best moe.

Ammaan

Vandaag de stadstour gedaan in Ammaan. Eerst naar de citadel gereden (nog steeds met dat veel te kleine busje, maar er kwam speciaal iemand van de jordanese reisorganisatie vertellen dat er snel een nieuwe bus zou komen. De KannieBaal is alleen bang dat ze dat elke dag gaan zeggen). Daar uitgestapt en de opgraving bekeken. Niet zo heel groot en ook wel erg gerestaureerd, maar toch interessant. Er was ook een klein museumpje bij, met hele mooie dingen, beelden en glaswerk, maar de dode zee rollen waren weggehaald. Af en toe regende het ook een beetje, vreemd weer hebben we hier. Dat is bij jullie wel beter zag ik, de warmste 8 maart sinds 65 eeuwen of zoiets. Maar we hebben ons uit het veld laten staan door wat druppeltjes, want veel meer dan dat was het niet. Vervolgens doorgereden naar de stad, daar moest koffie gedronken worden, maar mevrouw J. had daar niet zo'n zin in en de KannieBaal moest hoognodig een riem hebben. Die was hij bij vertrek namelijk in alle haast vergeten om te doen. En bij de ritsbroek is het onhandig om geen riem te hebben. Voorlopig had ik dat opgelost met een stuk touw, maar dat is natuurlijk niets.  Als snel vonden we een winkeltje met riemen en daar heeft de KannieBaal er eentje van aangeschaft. Zwart met voldoende gaatjes om te verstellen en voor 3 dinaren was de KannieBaal de trotse eigenaar. Terug gegaan naar het tentje waar de rest van de groep nog koffie zat te drinken en in de plee de aanschaf om gedaan. Zo......dat was een hele verbetering. Daarna naar de souk gegaan en dar rondgelopen en gekeken naar de winkeltjes met prachtige zaken, zoals kruiden, antieke dingen, koffers, matrassen.......je kunt het zo gek niet bedenken of het was daar te koop. Maar het budget van de KannieBaal was door de aanschaf van de riem al verbruikt. Doorgelopen naar het echte spiksplinternieuwe museum van Ammaan en dat was buitengewoon mooi. Alles wat in de omgeving bij opgravingen gevonden is is hier tentoongesteld met veel uitleg. Er stond ook en computer met een programma waarmee je naam kon invoeren en die werd omgezet in Aramees, Nabatans, Grieks en Arabisch schrift. Heel grappig, we hebben even de voornamen van het kleine meertje en mevrouwtje ingevoerd en laten printen.  En daar lagen ook de stukken dode zee rollen die uit het museum van de citsdel was weggehaald. Met nog een filmover hoe de vondst in zijn werk was gegaan. Daarna was het tijd voor de lunch, maar omdat de bus ook langs het hotel kwam hebben we ons daar af laten zetten. En later een stukje gelopen en bij een soort shoarma-restaurantje was gegeten. Heerlijk vers sinaasappelsap, ter plekke geperst, hadden ze daar en een smakelijk broodje met kip. In een ander winkeltje nog wat colaatjes gekocht en wat water voor morgen en nu zitten we lekker op de kamer. Morgen richting Peetra.

Joordanieje

Tieberias ligt achter ons, we bevinden ons tussen de jordanezen. Maar het had wat voeten in de aarde voor we daar aan kwamen. Stempeltje hier, papiertje daar, stukje lopen met je koffer, stukje met de bus (verplicht en wel 5 sjikkels betalen voor de bus en ongeveer 300 meter rijden, joden zijn soms  fantastiese oplichters), maar uiteindelijk kwamen we de grens over. Een achennebisj busje stond er op ons te wachten, veel te klein voor onze groep met ook nog brakke stoelen. Maar volgens de gids komt er missschien morgen een nieuwe bus. Eerst zien dan geloven, denken we maar. Maar goed, dit terzijde. Op naar Gadara, een oude bijbelse nederzetting, nu Um Qais geheten. Aardig, maar we hebben wel eens betere opgravingen gezien. Wel groot en een klein museumpje. Toen verder naar het hoogtepunt van de dag, maar eerst moesten we natuurlijk lunchen. Mevrouw J. en de KannieBaal hebben het daar volledig mee gehad, dus we deden niet mee. Het zijn namelijk steeds buffetten,  van bedenkelijke kwaliteit maar wel een torenhoge prijs. Er waren nog twee dwarsliggers, dus we gingen lekker buiten zitten aan een tafel, bekeken de prijslijst en besloten dat we wel een griekse salade wilden met een colaatje. Maar dat ging dus allemaal niet door. Men wilde ons niet bedienen. Wel binnen, maar dat wilden wij weer niet. Reisleider erbij gehaald, uitgelegd wat we wilden. Dat kon allemaal wel, maar wel binnen zitten. Uiteindelijk maar bakzeil gehaald en binnen gaan zitten. Matig eten allemaal, maar wel een lekker koud colaatje. Tot we om de rekening vroegen. Die bleek een stuk hoger uit te vallen dat wij op de kaart hadden gezien. Dus om de kaart gevraagd en gezegd dat er teveel in rekening was gebracht. Oowwjaa....excuses, was niet helemaal goed gegaan, we kregen een andere rekening, lager maar nog niet helemaal goed. Maar we waren het zat en we wilden weg naar buiten dus dat bedrag maar betaald. Maar we moeten hier dus uitkijken, we zijn wandelende portemonees. En toen naar Jerash...... De KannieBaal heeft best wel wat romeinse en griekse opgravingen gezien, in Griekenland, Turkije en Pompeji bijvoorbeeld, maar dit hier in het jordanezen land is adembenemend mooi. Volgens de verhalen gesticht door Aleksander de Groote en tot grote bloei gekomen in de griekse en romeinse tijd. En wat er allemaal nog staat, jullie moeten daar maar eens naar goegelen en kijken wat je daar over vindt. Nu zitten we in het hotel, we hebben zojuist gegeten, nog een neutje en dan gaan we snurken....het was weer een vermoeiende dag.

Einde Rislael

We zijn bijna klaar met Rismael, morgenochtend steken we de grens over naar Dorjanie. Maar eerst even over vandaag. Vanochtend met de bus naar het meer van Galilea.  Eesrt naar de berg van de zaligverklaring, mooie tuin en vervolgens langzaam naar beneden gelopen naar het meer van Gallileja. Hier heeft je zus over het water gelopen, tenminste.....dat beweren ze. De KannieBaal heeft wel eens gelezen dat er vaak een laag mist over de boorden van het meer hangt en als je daar dus doorheen loopt lijkt het net of je over het water loopt. Maar weer veel kerken vandaag, van de johanniters en de fransiskanen, die hebben grote stukken grond hier in eigendom en als het een mooi plekje is en ze weer genoeg geld opgehaald hebben bij de gelovige zeloten dan stampen ze weer zo'n ding uit de grond, later de toeristen weer langs komen met een mooi verhaal....je zus zou hier dit of hij zou hier een andere googeltruuk uitgehaald hebben en hupsaakee, ze komen in grote getale toegestroomd. Maar dit even terzijde. Daarna een boottochtje gemaakt, we waren nog niet van de kant af of de neder
landse vlag werd gehesen en ja hoor....daar galmde ook nog het wilhellemus uit de boxen. Toen naar een resturant, althans....dat stond op de ramen, maar het moest natuurlijk restaurant wezen.....moeilijk die romeinse letters. Het eten leek niet veel dus we hebben maar een wandelingetje gemaakt met bananen en een mandarijn. En wat kwamen we tegen? Klipdassen (klipdassies noemden ze die in ZuidAfrikana) die daar rondscharrelden. Ze waren zo vriendelijk even te blijven zitten voor de foto. Daarna door naar Kapenaum met een r ertussen, waar je zus ook veel rond gelopen zou hebben. Een ook weer een kerk, gebouwd over de plek waar het huis van maria gestaan zou hebben, de moeder van je zus. Zo zie je maar....er is overal een reden voor om een kerk te bouwen. Daarna door nssr de Berg Bental, waar een grote delegatie UN-mannen en blauwhelmen rondliepen. Met grote telescopen stonden ze te kijken naar Sirieje, want dat kan je vanaf de berg zien liggen. Zij ( UN ) houden het niemandsland tussen Sirieje en Rismael in de gaten. En toen weer terug naar het hotel....het was weer een volle en lange dag. En morgen dus naar de jordanezen. Het zal ons benieuwen.........

Razaneth

Vanmorgen weer ijselijk vroeg vertrokken richting Tiberias, maar onderweg hadden we natuurlijk de nodige stops. Eerst op weg naar Ceasarea. Een oude romeinse nederzetting, aan zee gelegen. Prachtig blauwe zee, met mooie witte golfen.  Het geheel bevat een paardenrenbaan, een theater en het paleis van Heredos. Die heeft het hele complex laten bouwen. We hebben lekker wat rond gelopen, heerlijk weertje, een zonnetje erbij, prima uit te houden. Daarna nog het aquaduct uit de tijd van Heredos aanschouwd. Daarna naar de Bahaituinen bekeken, helaas van bovenaf zonder dat we erin konden, dat moet je van te voren regelen. Een heerlijke picknick gedaan, geregeld door onze chauffeur.  Daarna door Akko, waar we het kruisvaarderscomplex bekeken hebben, met ondergrondse gangen en enorme gewelfen. Verder gereden naar Razaneth, waar je zus is opgegroeid.. De Baseliek van de aankondiging bekeken en toen door naar de kerk die gebouwd is op de grot waar Jozef, de vader van je zus, zijn werkplaats gehad zou hebben. Veel kerken dus vandaag, de KannieBaal wordt er een beetje geloofsgestoord van, maar ja....dan moet je ook maar niet naar het Leilige Hand gaan. Tot slot naar het hotel gereden waar we tegen zeven uur aan kwamen. Ons wat opgefrist en samen in de stad gaan eten. Mevrouw J. een spies kebab en de KannieBaal kipschnitzel. Lekkere rauwkostschaaltjes met van alles erbij en een hele grote vaas bier voor de KannieBaal. Goed geregeld dus. Nu nog een neut en morgen vroeg weer op.

Nog een keer

Nog een keer naar Jaruzelum geweest vandaag, naar het holocoast museum. Eerst een rondleiding gedaan door de prachtig aangelegde tuin met mooie bomen. Bij elke boom staat een bordje met de naam van een persoon die iets gedaan heeft tijdens WW 2 voor de joden. Mevrouw J. herinnerde zich dat mijn moeder ook een schildje had of zoiets en een papier waar in stond dat er voor haar ook een boom was geplant.  Het fijne wisten we er niet meer van maar misschien kan mijn broer mailen wat hij daar nog van weet. In de registers die de KannieBaal hier heeft ingezien komt haar naam niet voor. Nadat we door het park gelopen hadden en daar de kunstwerken hadden bekeken zijn we het museum ingegaan. Een prachtige gang met allemaal zijvleugels met beelden, foto's en films over de holocoast. Maar het was er ook ongelooflijk druk en vol en veel dingen hadden we al gezien, dus we zijn er redelijk snel door heen gegaan. Daarna naar Bettelehem, naar de geboorteplek van je zus.  Maar eerst moesten we natuurlijk lunchen van de  inmiddels in de bus gestapte palestijnse gids. Handig genoeg zocht hij daar het restaurant van zijn familie voor uit met de daarnaast geleegen souvenierwinkel. We hebben maar wat bananen op de markt gekocht en wat rondgelopen. En toen op naar de geboorteplek. Ook daar is weer een kerk om heen gebouwd en het was ook nog eens loeidruk met allerlei zeloten die knielend en jankend de plek moesten kussen waar je zus dus geboren werd. We zouden ook nog naar de herderkerk gaan, gebouwd op de plek waar de herdertjes lagen bij nachte, zij hadden hun schaapjes geteld. Toen hoorden zij engelen zingen en op die plek hebben ze dus ook weer een kerk gebouwd. Maar de gids had daar niet zo'n zin in en de groep geloofde het ook wel dus zijn we terug gelopen naar het hotel. Straks gaan we eten, we weten nog niet waar, maar dat zien we wel. Ook nog foto's van af onze kamer in het hotel.

Jaruzelum

Nou....dat was een dagje. Om half zeven ging de wekker, douchen aankleden en ontbijten en om acht uur stonden we klaar voor de bus. Eerst een stukje door stalepijns gebied en daarna op naar de 0lijvenberg. Daar verlieten we de bus om over de stad te kijken en rond te lopen, onder andere naar Gethsemane. Op alle plaatsen van het bijbelse verhaal zijn kerken of kapellen gebouwd. Sommige zijn daarna verwoest en eeuwen later weer op nieuw opgebouwd. Het is dus allemaal een beetje geschiedvervalsing, de een meent dat een gebeurtenis hier heeft plaats gevonden, een ander meent dat dat ergens anders was. Maar we liepen dus van de Olijvenberg naar de stad en dat was een zeer indrukwekkende wandeling, gedeeltelijk over de Via Dolorosa, de lijdensweg van je zus. Ergens koffie gedronken en toen weer verder door de arabiese wijk, de arameense wijk, de joodse wijk en uiteindelijk naar de klaagmuur. Wonderlijk gezicht, die lieden met pijpenkrullen en vreemde hoeden tegen die muur te zien prevelen en met hun hoofd te schudden. Ook zijn de mannen nog naar het gedeelte geweest waar de tora's staan, de KannieBaal moest een keppeltje op, want zonder zoiets mag je niet naar binnen. Vreemde zaken allemaal. En daarna weer terug naar ons hotel, mail gelezen en met een paar lieden van de groep naar een italiaans restaurant geweest. Voor de KannieBaal een smakelijke lasagne en mevrouw J. had een lekkere kebab. Alleen geen wijntje erbij, dat hadden ze niet. Dus doen we nu maar een neut op de kamer, terwijl ik het KannieBalenblog bijwerk.

Bettlehemmer

Vanochtend vertrokken van Akkabah (waar we dus zaterdag in de loop van de dag aankwamen, maar vanwege het ontbreken van een verbinding geen blogje) naar de grens met Rismael. Daar de gebruikelijke poespas van lopend met je koffer  het niemandsland tussen de grenzen oversteken, maar uiteindelijk kwamen we de grens over. Daar stond de nederlands sprekende reisleider op ons te wachten, Kram, een geboren Adammer, maar vanwege de liefde hier blijven hangen. Op naar Massada, waar we met de kabelbaan naar boven moesten. Mevrouw J. kneep hem even, maar ze sloeg zich er vrouwmoedig door heen en eigenlijk ging het prima. Jullie moeten maar even goegelen op dat Massada en over de vreselijke dingen die hier gebeurd zijn, maar als plek is het zeer indrukwekkend. Een prachtig uitzicht, jammer dat het een beetje heiig was, maar je kon prachtig over de dode zee uitkijken naar Jordaanland. De chauffeur en de reisleider hadden allerlei etenswaren aangeschaft, broden, beleg, tonijn, vleeswaren en kaas en zo kregen we een prachtige picknick met boven ons de berg waar Massada op ligt. Door naar de dode zee en en plekje waar we zouden kunnen zwemmen in die zee, nu ja...zwemmen gaat eigenlijk niet want het water is zo zout dat je bijna boven water blijft drijven. De KannieBaal heeft het even aangezien, maar samen met mevrouw J. besloten om toch maar niet te gaan zwemmen. Het zag er allemaal niet zo aangenaam uit en we vonden het eigenlijk te koud. Daarna zijn we naar de kibboets geweest waar onze reisleider woont, daar rondgelopen, maar het was al donker dus niet echt veel kunnen zien. Verder gereden, dwars door Jerazulem, en nu zitten we op onze kamer in Betthelem, je weet wel, waar je zus is geboren. Morgen gaan we naar Jerazulem, maar dat vertel ik morgen we weer, het verhaal is al lang genoeg zo.