De KannieBaal is niet zo goed in rekenen, maar hij heeft vroeger de Tafels tot en met 13 geleerd. Hardop met de hele klas opzeggen in zo'n prachtige staccato dreun: een keer acht is acht, twee keer acht is zestien, drie keer acht is vierentwintig. Voor de KannieBaal waren het meer woorden dan getallen. En lang heeft hij niet begrepen hoe het zat en dacht hij dat iemand die heel knap was dat allemaal eens haarfijn uitgerekend had en opgeschreven. En nog steeds schrijft hij eerder acht dan 8. Maar de Tafel van Henk is geheel andere koek, bijna niemand kent die, maar de KannieBaal wel. Door Henk op maat gezaagd uit een kastje van de Kringloopwinkel en door de KannieBaal in de lak gezet en op een ouwe poot van de Ikeeja gezet. Zo doet de poot nog dienst en kast eveneens. Henk blij (dat hoop ik tenminste) en mevrouw J. en de KannieBaal ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten