Italieje

Daar zit de KannieBaal dan (of eigenlijk meer ligt-ie) op zijn bed in de hotelkamer in Italieje. Het was een prachtige tocht hierheen, langs Grenobbele en toen de bergen in. Jammer dat het bewolkt was en op een gegeven moment ging het zelfs wat regenen, maar dat maakte
de tocht niet minder mooi. Alleen uitstappen om even rond te kijken is niet zo leuk in de regen. Maar met een petje op (uit Noejork) is het allemaal best te doen. Op een gegeven moment zaten we op 2100 meter hoogte op de Col de Cenis.  In de verte de Col de Gallibier en de Col de Madeleine,  daar had de KannieBaal ook graag over heen gegaan maar dan kwamen we verkeerd uit, dus dat hebben we maar niet gedaan. En nu dus in hotel Villasoleil en we gaan zo eten. Ik ben benieuwd....
Nou dat viel dus vies tegen dat eten hier in het hotel. Een gepaneerde plak bloementak met een opgeklopte saus die razendsnel inzakte. Daarna risotto met spinazie en 1 verdwaald spekje er tussen. En het hoofdgerecht was aangebrande speklapjes van een varken uit de tweede wereldoorlog. Maar het werd aangekondigd als young pig. Nou ja,  the pig stands stife in the brook zeien wij vroeger al. En toen kwamen ze met de toetjeskaart maar dat moesten we wel apart betalen. En we moesten ook voor het bestek betalen. Maar het bestek een beetje netjes afwassen kunnen ze niet hier in dit hotel. En morgenavond en overmorgenavond kunnen we hier ook niet eten ivm een huwelijk, maar dat vinden wij niet eens erg.....
Morgen gaan we eerst ontbijten en dan de bergen in. Dat wordt vast leuk want het weer is beter dan vandaag, zegt mevrouw J.