Witte Berg

Vanochtend gingen mevrouw J. en de KannieBaal op stap. We zouden naar Cogne gaan maar namen een verkeerde afslag. Met als gevolg dat we op weg waren naar de MontBlanc tunnel. En dan zouden we in Frankrijk uitkomen en dat wilden we in geen geval. Dus zijn we voor die tunnel van de snelweg afgegaan en kwamen we in het dorp Courmayeur uit. En daar zijn we een weggetje naar boven ingeslagen en zaten we binnen de kortste keren op 2100 meter hoogte. En recht tegenover de Mont Blanc.  Dus de auto neergezet en de bergschoenen aangetrokken en gaan lopen. Een ski-gebied met kabelbaan en stoeltjesliften. En er lag nog sneeuw ook. Niet zo veel, af en toe en hier en daar een beetje. En van tijd tot tijd een donderend geraas aan de overkant als er weer stukken sneeuw van de Mont Blanc af donderden.  Lawines dus en fascinerend om te zien. Daarna terug, naar Cogne waar we een broodje aten en een wandeling maakten over een prachtige wei, boordevol bloemen. Verder naar de waterval van Lillas.  Mooie waterval. Er viel in ieder geval veel water van grote hoogte naar beneden, dus kun je van een echte waterval spreken. De KannieBaal is nog een stuk naar boven gelopen, maar mevrouw J. had daar niet zo'n zin in. Omdat we om 6 uur een wijnproeverij hadden in het hotel stonden we in dubio: gaan we daar naar toe of laten we het aan ons voorbij gaan? Besloten om het aan ons voorbij te laten gaan, we hadden al eens eerder een glaasje wijn geproefd. Wel een fles rum gescoord om 's avonds te drinken voor het slapen gaan, aangelengd met een colaatje. Bij terugkomst in het hotel werden we ontvangen door de hotelassistente die verantwoordelijk was voor de wijnproeverij. Of we dat alsnog wilden? Maar we hoefden niet zo nodig. Even later belde ze op of we wel een aperatiefje wilden. Dat wilden we wel, zodat we even later met een glas koude witte wijn in het park van het hotel zaten, vergezeld door de hotelhond.  En omdat we toch vanavond wat wilden eten naar de pizzeria geweest.  Met een lekker koud biertje, een pizza en een vitella tonata.  En nu aan de Cuba Libre,  terwijl we dit verhaal maken. Straks snurken.