plus de belgies/nederlandse reisleiding. We werden bij de minarettoren afgezet en een klein stukje lopen en toen waren we op het plein. Een drukte van belang daar, maar daar kwamen we niet voor. We gingen rechtstreeks naar een eettentje waar onze reislijders elke week komen, dus we werden met open armen ontvangen. Plekjes gezocht en op de eetkaart gekeken. Brochette mixte ging het worden voor ons beiden. Met een cola light (alcohol is daar niet te krijgen) en vervolgens maar wat foto's maken. Eerst kregen we brood met 2 schaaltjes waar een soort saus op zat, tomaten en zo te zien hele hete saus. Daarna kregen we nog een schaaltje met wat groente, paprika, aubergine en iets wat op aardappel leek. En daarna kregen we zes spiesjes met gegrild vlees. Wel lekker, maar geen overweldigende hoeveelheid. Toen we alles verorberd hadden kwam de rekening. De KannieBaal moest 180 dirhammen betalen, zeg maar € 18,= Rijkelijk veel voor een karige hap, maar het ging om de beleving. Daarna hadden we vrij en mochten we zelf over het plein struinen. Overal groepjes mensen, die rond een verhalenverteller zitten. Maarja, die verhalen verstaan wij niet. Trommelaars en dansers, verkopers van van alles en nog wat, tot losse sigaretten aan toe. Na verloop van tijd maar naar de verzamelplek gegaan. Het belgiese stel had een koptelefoon gekocht en die moest even uitgeprobeerd worden. Maar die bleek niet te werken, dus gingen ze verkoper opzoeken om te ruilen. Wij gingen vast naar de plek waar de bus ons op zou halen en later kwamen de belgen ook. Ding was geruild, maar of het nou werkte....? Er valt nog veel meer te vertellen maar dat moet een andere keer gebeuren. Vanochtend weer een leuke wandeling gemaakt en nog weer tegen een gefonden foorwerp aangelopen. Wie weet wat er staat mag het vertellen. Maar het is ongetwijfeld huiswerk....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten